- Μηνύματα
- 51.430
- Reaction score
- 125.757
Η αλήθεια είναι πως τα mm του φακού ποτέ δε φτάνουν αν κυνηγάς πουλάκια έτσι, γενικώς και αδιακρίτως που λέμε.
Για να βγάλουμε μια άκρη, καλό είναι κατ'αρχάς να συζητάμε για εστιακό μήκος (mm) στην αναλογία του φορμά των 35mm, του φιλμ δηλαδή.
Η άποψή μου είναι πως για τέτοια χρήση, το απαιτούμενο εστιακό μήκος είναι τουλάχιστον 400-500mm.
Αυτό το εστιακό μήκος, είναι αρκετό για να βγάλεις ένα πουλί σε μέγεθος σπουργιτιού στα 5-10 μέτρα με ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αλλά ξέχνα την μεγαλύτερη απόσταση. Όσο μεγαλώνει το μέγεθος του θέματος (αν πάμε πχ από σπουργίτι σε πχ γλάρο) τόσο μεγαλώνει το ωφέλιμο εύρος απόστασης για ικανοποιητικό αποτέλεσμα, οπότε σε θέμα μεγέθους "γλάρου" μπορείς να έχεις ικανοποιητικό αποτέλεσμα και στα 50-100 μέτρα, κατ'αντιστοιχία του μεγέθους του σπουργιτιού, που είναι ~10 φορές μικρότερο από ένα μεγάλο γλάρο.
Βλέπουμε όμως, πως αν έρθει το "θέμα" μας που έχει μεγαλύτερο μέγεθος (πχ ο γλάρος) στα 5-10 μέτρα, τότε βγάζουμε φωτογραφία απίστευτης ευκρίνειας και πληροφορίας.
Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ'όψιν. Είναι γεγονός πως στην πράξη πολύ πιο εύκολα βρίσκεις ένα πουλάκι σε απόσταση >15 μέτρων, αλλά αυτό δε πρόκειται να το αποθανατίσεις με φακό 400mm και να έχει κι ικανοποιητική ανάλυση η φωτό σου.
Άρα, ή προσπαθείς να πλησιάσεις πιο κοντά το "θέμα" σου με φακό 400mm για να έχεις σοβαρό αποτέλεσμα, ή προχωράς στην αγορά πολύ ακριβότερων οπτικών, στα 1000mm.
Όλα αυτά, στην " παγκόσμια αποδεκτή φωτογραφική γλώσσα" του φορμά του αναλογικού φιλμ, των 35mm.
Ας δούμε ποια είναι η αντιστοιχία με τα σημερινά δεδομένα, των κροπ ψηφιακών αισθητήρων που υπάρχουν στην αγορά:
παραθέτω 2 φωτός από wiki:
Από τα παραπάνω σχεδιαγράμματα βλέπουμε πως οι αισθητήρες "κρίνονται" κατά βάση με το μέγεθος του φιλμ των 35mm και παίρνουν μια "αναλογία". Ποιά είναι αυτή? Ας ξεκινήσουμε με το μεσαίο φορμά.
Για να βγάλουμε μια άκρη, καλό είναι κατ'αρχάς να συζητάμε για εστιακό μήκος (mm) στην αναλογία του φορμά των 35mm, του φιλμ δηλαδή.
Η άποψή μου είναι πως για τέτοια χρήση, το απαιτούμενο εστιακό μήκος είναι τουλάχιστον 400-500mm.
Αυτό το εστιακό μήκος, είναι αρκετό για να βγάλεις ένα πουλί σε μέγεθος σπουργιτιού στα 5-10 μέτρα με ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αλλά ξέχνα την μεγαλύτερη απόσταση. Όσο μεγαλώνει το μέγεθος του θέματος (αν πάμε πχ από σπουργίτι σε πχ γλάρο) τόσο μεγαλώνει το ωφέλιμο εύρος απόστασης για ικανοποιητικό αποτέλεσμα, οπότε σε θέμα μεγέθους "γλάρου" μπορείς να έχεις ικανοποιητικό αποτέλεσμα και στα 50-100 μέτρα, κατ'αντιστοιχία του μεγέθους του σπουργιτιού, που είναι ~10 φορές μικρότερο από ένα μεγάλο γλάρο.
Βλέπουμε όμως, πως αν έρθει το "θέμα" μας που έχει μεγαλύτερο μέγεθος (πχ ο γλάρος) στα 5-10 μέτρα, τότε βγάζουμε φωτογραφία απίστευτης ευκρίνειας και πληροφορίας.
Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ'όψιν. Είναι γεγονός πως στην πράξη πολύ πιο εύκολα βρίσκεις ένα πουλάκι σε απόσταση >15 μέτρων, αλλά αυτό δε πρόκειται να το αποθανατίσεις με φακό 400mm και να έχει κι ικανοποιητική ανάλυση η φωτό σου.
Άρα, ή προσπαθείς να πλησιάσεις πιο κοντά το "θέμα" σου με φακό 400mm για να έχεις σοβαρό αποτέλεσμα, ή προχωράς στην αγορά πολύ ακριβότερων οπτικών, στα 1000mm.
Όλα αυτά, στην " παγκόσμια αποδεκτή φωτογραφική γλώσσα" του φορμά του αναλογικού φιλμ, των 35mm.
Ας δούμε ποια είναι η αντιστοιχία με τα σημερινά δεδομένα, των κροπ ψηφιακών αισθητήρων που υπάρχουν στην αγορά:
παραθέτω 2 φωτός από wiki:
Από τα παραπάνω σχεδιαγράμματα βλέπουμε πως οι αισθητήρες "κρίνονται" κατά βάση με το μέγεθος του φιλμ των 35mm και παίρνουν μια "αναλογία". Ποιά είναι αυτή? Ας ξεκινήσουμε με το μεσαίο φορμά.