θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

[SUDOKU]

ρε λιγα λογια για τα πικαπια ρε...

ρε συ πες τίποτα γιατί θα με φάνε... :143:

ο άλλος σταμάτησε το μέτρημα και άρχισε να συνθέτει... το ίδιο χάλια όσο και το μέτρημα... :116:

Βλάσση... άσε τα σάπια και στείλε αυτά που είπες...( τα λινκια you know...)

 

[Yiannis_B]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Μήπως κάποιες παλιές ηχογραφήσεις σε βινύλιο ακούγονται καλύτερα από τα CDs γιατί είναι διαφορετικό το mastering και έχουν μεγαλύτερη δυναμική περιοχή?

...και μήπως τα αρχεία υψηλής ανάλυσης δεν θα μας σώσουν αν δεν σταματήσουν οι μουσικές βιομηχανίες να μειώνουν την δυναμική περιοχή?

 

[spilegou]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

μπορεις να εχεις 20cd μαζι με τα κλειδια σου,στην τσεπη σου; ΟΧΙ...
μπορεις να εχεις αρχεια 8gb τουλαχιστον μαζι με τα κλειδια σου,στην τσεπη σου σε ενα φλασακι οσο το νυχι σου; ΝΑΙ....
μπορεις αυτα να μοιρασεις,ακουσεις οπου υπαρχει μια συσκευη με usb? ΝΑΙ...

για λογους πρακτικοτητας και μονο τα "αρχεια" θα εξαφανισουν οχι μονο τα cd αλλα και τα μπλε δισκακια επισης....

 

[Auditory]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Αυτό είναι και το σημαντικότερο μειονέκτημα για τη μουσική...
Χιλιάδες μουσικά αρχεία αλλάζουν χέρια μέσα σε μία ωρα μέσω μεταφοράς τους από ένα αποθηκευτικό μέσο, ο νέος κάτοχος να έχει τη διαχείριση πολλών και διαφορετικών ακουσμάτων με αποτέλεσμα το "πλήκτρο" επόμενο τραγούδι ή επόμενος φάκελος να παίρνει φωτιά.

Αυτό με το βινύλιο δε γινόταν, είχες το χρόνο των είκοσι λεπτών (μέση διάρκεια ανά πλευρά) να διαθέσεις για την ακρόασή της και ταυτόχρονα να καταλάβεις το έργο του καλλιτέχνη.

Εποχή υψηλών ταχυτήτων για την καθημερινότητα μας, εποχή υψηλών ταχυτήτων και στα format... Ξεπέτα σε όλα :104::110:

 

[Bhutia]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Το γεγονός ότι η μνήμη συμπεριφέρεται ως διεφθαρμένη γυνή δεν διαφθείρει την...αξία της.:126:
http://www.avsite.gr/vb/showthread....%EF-%E2%E9%ED%FD%EB%E9%EF&p=908690#post908690

ποιότητα,δόξα,επιτυχία,περγαμηνές και απόλυτη έκφραση της καλής μουσικής στα όμορφα και μοναδικά χρόνια παραγωγής της...
http://www.avsite.gr/vb/showthread....E2%E9%ED%FD%EB%E9%EF!!!&p=1113508#post1113508
http://www.avsite.gr/vb/showthread....E2%E9%ED%FD%EB%E9%EF!!!&p=1113798#post1113798

Βεβαίως,μόνο που ορισμένες φορές αναρωτιέται κανείς τί συνιστά την πλέον ΄΄απόλυτη έφραση΄΄:Οι μέτριες παραγωγές LP που πωλούνται προς 20-30 ευρώ δίκην μοδός και lifestyle,ή οι υψηλής ποιότητας μίξεις και mastering που πωλούνται προς 50-100++ (άσε πιά με τις απαιτήσεις γιά τις συλλεκτικές σειρές...)

 

[Yiannis_B]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Η ουσιαστική αστοχία της βιομηχανίας κατά τη γνώμη μου δεν έγκειται στο ότι απαιτεί από τον καταναλωτή ν'αγοράζει υπερκοστολογημένα προϊόντα,αλλά ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι νέες δημιουργίες στερούνται υψηλoτάτης καλλιτεχνικής αξίας και πρωτοτυπίας γιά την αντίληψη των καταναλωτών.Καμιά λαϊκή σοφία δεν αποδέχεται τους ΄΄κερατοδαρμένους΄΄.:126:

Σωστός!!! :144:

 

[SUDOKU]

με άλλα λόγια......

...... Η μουσική σταμάτησε, στέρεψε, τελείωσε... εκεί στις αρχές των 90's... Στα εννενήντα'ς όπως μου είχε πει κάποιος...

Ο απόηχος από τους τελευταίους ηλεκτρικούς ήχους των late 80's έσβησε και κάποια στιγμή καλλιτέχνες και εταιρίες έμειναν χωρίς ιδέες με αποτέλεσμα οι πρώτοι να πιάσουν τα samplers και ν' αρχίσουν να διαμορφώνουν σιγά - σιγά την dance σκηνή σε όλες τις μορφές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και οι δεύτεροι να τους βοηθούν σ’ αυτό...

Η σκοτεινή Ambient, η ψυχεδελική Trance, η εύπεπτη και χορευτική House, η ακουστική και γλυκανάλατη Lounge και αρκετές άλλες παραλλαγές ήταν οι καρποί της νέας αυτής τάσης... Κορυφαίες στιγμές της νέας αυτής μουσικής οι... διασκευές παλαιών κομματιών... τα γνωστά remixes, τρανή απόδειξη της αποτυχίας όλων να ‘γράψουν’ ένα νέο καλό και πρωτοποριακό μουσικό είδος.......

.................

 

[vastsar]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Mano απο που συνεπαγεται αυτα που γραφεις στο τελευταιο ποστ?

Μου θυμιζεις τις διαμαχες μου με τα παιδια μου. Τα χασμα γενεων.

Η μουσικη ειναι σε διαρκη εξελιξη. ΑΠλα εμεις οι παλιοτεροι μειναμε στο 80 και 90. Τις εξελιξεις δεν τις παρακολουθουμε με το βαθμο που παρακολουθουσαμε οταν ειμασταν 15-20-30 ετων.

Να θυμηθω οτι στα 17 μου με 18 περιμενα πως και πως να βγει το "ΠΟΠ & ΡΟΚ". Στη συνεχεια μολις διαβαζα οτι βγαζει καποιο καινουριο αλμπουμ καποιο απο τα συγκροτηματα που ακουγα ετρεχα με το υστερημα μου στο Blu Up στην Αριστοτελους μηπως και κυκλοφορησε.

Τι θυμιζει ομως το τοτε με το τωρα σε μενα? ΑΠΟΛΥΤΩς ΤΙΠΟΤΑ!
Η νεολαια που εχει παθος με την μουσικη ενημερωνεται γι αυτα που τους αρεσουν. Δεν ταιριαζουν τα γουστα μας. Ε και? Μηπως ταιριαζαν τα δικα μου με του πατερα μου? ΟΧΙ.

Δεν χρειαζεται να ειμαστε τοσο απαξιωματικοι στο σημερα.

 

[vlasis]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Mano απο που συνεπαγεται αυτα που γραφεις στο τελευταιο ποστ?

Μου θυμιζεις τις διαμαχες μου με τα παιδια μου. Τα χασμα γενεων.

Η μουσικη ειναι σε διαρκη εξελιξη. ΑΠλα εμεις οι παλιοτεροι μειναμε στο 80 και 90. Τις εξελιξεις δεν τις παρακολουθουμε με το βαθμο που παρακολουθουσαμε οταν ειμασταν 15-20-30 ετων.

Να θυμηθω οτι στα 17 μου με 18 περιμενα πως και πως να βγει το "ΠΟΠ & ΡΟΚ". Στη συνεχεια μολις διαβαζα οτι βγαζει καποιο καινουριο αλμπουμ καποιο απο τα συγκροτηματα που ακουγα ετρεχα με το υστερημα μου στο Blu Up στην Αριστοτελους μηπως και κυκλοφορησε.

Τι θυμιζει ομως το τοτε με το τωρα σε μενα? ΑΠΟΛΥΤΩς ΤΙΠΟΤΑ!
Η νεολαια που εχει παθος με την μουσικη ενημερωνεται γι αυτα που τους αρεσουν. Δεν ταιριαζουν τα γουστα μας. Ε και? Μηπως ταιριαζαν τα δικα μου με του πατερα μου? ΟΧΙ.

Δεν χρειαζεται να ειμαστε τοσο απαξιωματικοι στο σημερα.

Εσεις οι παλιοι και οι σιτεμενοι ακουτε τα --ογδοντας--εννενηντας---εμεις ομως οι ποιο νεοι ακουμε minimal tech με με ποιο αυξημενη δυναμικη περιοχη.....αμ πως!!!!!!






Το ακουσατε κυριε Γιαννη μπι μας?:204::204:

 

[SUDOKU]

Re: Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Mano απο που συνεπαγεται αυτα που γραφεις στο τελευταιο ποστ?

Μου θυμιζεις τις διαμαχες μου με τα παιδια μου. Τα χασμα γενεων.

Η μουσικη ειναι σε διαρκη εξελιξη. ΑΠλα εμεις οι παλιοτεροι μειναμε στο 80 και 90. Τις εξελιξεις δεν τις παρακολουθουμε με το βαθμο που παρακολουθουσαμε οταν ειμασταν 15-20-30 ετων.

Να θυμηθω οτι στα 17 μου με 18 περιμενα πως και πως να βγει το "ΠΟΠ & ΡΟΚ". Στη συνεχεια μολις διαβαζα οτι βγαζει καποιο καινουριο αλμπουμ καποιο απο τα συγκροτηματα που ακουγα ετρεχα με το υστερημα μου στο Blu Up στην Αριστοτελους μηπως και κυκλοφορησε.

Τι θυμιζει ομως το τοτε με το τωρα σε μενα? ΑΠΟΛΥΤΩς ΤΙΠΟΤΑ!
Η νεολαια που εχει παθος με την μουσικη ενημερωνεται γι αυτα που τους αρεσουν. Δεν ταιριαζουν τα γουστα μας. Ε και? Μηπως ταιριαζαν τα δικα μου με του πατερα μου? ΟΧΙ.

Δεν χρειαζεται να ειμαστε τοσο απαξιωματικοι στο σημερα.

δεν έχει να κάνει με το χάσμα γενεών... απλά ΔΕΝ υπάρχει εξέλιξη... ΔΕΝ υπάρχει κανένα νέο μουσικό είδος να ταράξει τα νερά και τα μουσικά δρώμενα μετά το 1990... όπως είχε κάνει το punk ας πούμε... η τα κιθαρίστικα συγκροτήματα της εγγλέζικης σκηνής... όλα είναι παραλλαγές του ίδιου ξινού γιαουρτιού που λέγεται dance scene...

το λες και μόνος σου... αλήθεια, ποιο παιδί η έφηβος έχει την αγωνία σήμερα να ψάξει και να περιμένει το νέο άλμπουμ από το αγαπημένο του γκρουπ...

αυτό θα το δεις και από τις συναυλίες... Ακόμα και σήμερα αυτοί που έχουν την δύναμη να γεμίζουν τα στάδια είναι κάποιοι παλιοί μας γνώριμοι...

 

[vastsar]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Μην περιμενεις ο σημερινος να ψαξει με τους ιδιους τροπους που ψαχναμε πριν απο 30 και βαλε χρονια.

Μουσικα ειδη καινουρια εχουν βγει και παρα πολλα, απλα δεν τα παρακολουθεις και δεν τα ξερεις (Ουτε και γω τα παρακολουθω). Μιλησε ομως με καποιο νεο να δεις τι θ ακουσεις. Σε χρονο ντε τε θα σε στιμωξει στη γωνια.

Στα μουσικα ειδη αλλα και στα πιο κλασικα, τα νεα κομματια που βγαινουν μπορει εγω να τα θεωρω οτι ειναι για τα μπαζα, αλλα δεν το φωναζω γιατι το ιδιο μου λενε και τα παιδια μου για την μουσικη που ακουω.

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

με άλλα λόγια......

...... Η μουσική σταμάτησε, στέρεψε, τελείωσε... εκεί στις αρχές των 90's... Στα εννενήντα'ς όπως μου είχε πει κάποιος...

Ο απόηχος από τους τελευταίους ηλεκτρικούς ήχους των late 80's έσβησε και κάποια στιγμή καλλιτέχνες και εταιρίες έμειναν χωρίς ιδέες με αποτέλεσμα οι πρώτοι να πιάσουν τα samplers και ν' αρχίσουν να διαμορφώνουν σιγά - σιγά την dance σκηνή σε όλες τις μορφές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και οι δεύτεροι να τους βοηθούν σ’ αυτό...

Η σκοτεινή Ambient, η ψυχεδελική Trance, η εύπεπτη και χορευτική House, η ακουστική και γλυκανάλατη Lounge και αρκετές άλλες παραλλαγές ήταν οι καρποί της νέας αυτής τάσης... Κορυφαίες στιγμές της νέας αυτής μουσικής οι... διασκευές παλαιών κομματιών... τα γνωστά remixes, τρανή απόδειξη της αποτυχίας όλων να ‘γράψουν’ ένα νέο καλό και πρωτοποριακό μουσικό είδος.......

.................

Αααααααχ, έχεις δίκιο, ωραίες εποχές! Donna Summer, Bohannon, Barry White, Side Effect, B.T. Express, Chaka Khan, Kid Creole, ... Που και που και κανένας Ray Barretto - ποιος τον ήξερε τότε εδώ στο Ελλάντα! Από ποιον να τον μάθουμε, απ' τον Ζήλο; Καλά κρασιά... Βασικά, εγώ που είμαι παιδί φάκιν-σεντιμένταλ, άκουγα και Zombies, Tell her no, She's not there, And I love her και τα ρέστα. Φυσικά, μ' άρεσε από τότε κι ο Santana. Είχα βρει και το revelations σε 45άρι δισκάκι, αλλά φαλτσάριζε, στραβοτρυπημένο βλέπεις. Ακόμα φαλτσάρει άμα το βάλω στο πικάπιον. Μυστήριο πράμα το βινύλιο, χειρότερο κι από χαϊεντά με κουδουνίστρες, άμα μουλαρώσει απ' την αρχή, δε ξεμουλαρώνει με τίποτα...

Καλά, τώρα που είπα Ray Barretto, θυμήθηκα μια χαρακτηριστική φάση - δε θυμάμαι αν σας το έχω ξαναπεί. Ήμτανε κι-α-που λέτε στη Sweet Thessa Town, στο Rock 100, ένα δισκάδικο στη Διαγώνιο - δε ξέρω αν υπάρχει ακόμα, τότε ήταν απέναντι και λίγο πιο κάτω από το grill του Κοσμά, και χάζευα δίσκους. Βρίσκω έναν Ray Baretto, τον τσακώνω και πάω για το ταμείο. Καθώς πλήρωνα κι ο ταμίας τον έβαζε στη σακουλίτσα, πετάγεται ένα κομπλεξο-σκ@τόμυαλο ούφο μέσα απ' το μαγαζί και λέει καγχάζοντας περιπαικτικά, "Καλλιέντε"! (Caliente ήταν η ετικέττα του δίσκου). Πλήρωσα κι έφυγα...

(Σήμερα, αυτό το ούφο πάω στοίχημα ότι είναι γραμμένος στο χαζομάγαζο, εδώ απέναντι. Ε, άμα σας λέω!)...

 

[caravelle]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Ρε γερόντια!!! Τι οπισθοδρομιφρίκουλες είσαστε ρεεεέεεεε!!!

Αφήστε ρε λέφτερο το ηχητικό στοιχείο να παίξει...

Φερ' ειπείν, SEB, (χύτρα ταχύτητας), καθώς δονείται γνήσια και ηδονικά, χτυπώντας την με μανία με μία κουτάλα από γνήσιο μέταλλο. Ανάλυση, χροιές, δυναμικά στο έπακρο!!!


Γνήσια πρωτογενή πράματα...


:107:

 

[VasilisM.]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

.....θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Μπα που τέτοια τύχη... σίγουρα χειρότερη, εγώ ήδη τα έχω κρεμάσει στα μπαλκόνια για να μην με χέζουνε τα περιστέρια!

Α ρε Κόγια τι μου θύμισες... πάω να βάλω σε βινύλιο [και απο pc] να ακούσω κάτι από B.T. Express, Brass Construction, LTD, Gap Band.... και άλλα από εκείνη την εποχή!

 

[VasilisM.]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

-Άντε τώρα να αξιολογήσεις μουσικά αυτό το εξώφυλλο σε CD... με γυαλιά η με μεγεθυντικό φακό? Ενώ στο βινύλιο την “ακούς” την λεπτομέρεια, άσε που στο PC μου έχω HiRe εξώφυλλα... εκεί να δεις ποιότητα...!

 

[geomiat]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Mano απο που συνεπαγεται αυτα που γραφεις στο τελευταιο ποστ?

Μου θυμιζεις τις διαμαχες μου με τα παιδια μου. Τα χασμα γενεων.

Η μουσικη ειναι σε διαρκη εξελιξη. ΑΠλα εμεις οι παλιοτεροι μειναμε στο 80 και 90. Τις εξελιξεις δεν τις παρακολουθουμε με το βαθμο που παρακολουθουσαμε οταν ειμασταν 15-20-30 ετων.

Να θυμηθω οτι στα 17 μου με 18 περιμενα πως και πως να βγει το "ΠΟΠ & ΡΟΚ". Στη συνεχεια μολις διαβαζα οτι βγαζει καποιο καινουριο αλμπουμ καποιο απο τα συγκροτηματα που ακουγα ετρεχα με το υστερημα μου στο Blu Up στην Αριστοτελους μηπως και κυκλοφορησε.

Τι θυμιζει ομως το τοτε με το τωρα σε μενα? ΑΠΟΛΥΤΩς ΤΙΠΟΤΑ!
Η νεολαια που εχει παθος με την μουσικη ενημερωνεται γι αυτα που τους αρεσουν. Δεν ταιριαζουν τα γουστα μας. Ε και? Μηπως ταιριαζαν τα δικα μου με του πατερα μου? ΟΧΙ.

Δεν χρειαζεται να ειμαστε τοσο απαξιωματικοι στο σημερα.

Συμφωνώ στα περισσότερα Βασίλη!

Όποιος απαξιώνει το σήμερα, εκμηδενίζει το αύριο και θολώνει το χθές!

Τότενες που λές, τα παληά χρόνια του '80, είχα ένα φιλαράκι Σαλλονικιό, τον Άλκη, (15 χρόνια αργότερα τον πέτυχα στον Μύλο, ηχολήπτη σε λαιβ των Blues Wire, Ζάικος, ελπίζω ότι δεν κάνω λάθος..) που μούλεγε: μα.. μαλ@κα(του άρεσε ο 2ΠΛσμός της 1ης συλλαβής, πρόσδιδε συναίσθημα!) μπες μέσα σε ένα δι..δισκάδικο και αγόραζε απο τα.. οπισθόφυλλα!!!. Ό..ότι γράφει '60 και '70 ...χτύπα το άφοβα, είναι δια..διαμάντι!!

'Οπως καταλαβαίνετε οι παληότεροι, ροκάς ο Άλκης, δεν γούσταρε καθόλου new rock and punk και τέτοιες ιστορίες!

Εκείνο το Μπλόου Απ υπάρχει ακόμη? Μνημειώδης ευγένεια και ατμόσφαιρα εκεί μέσα...ακούγαμε και ποτ-πουρι απο το δίσκο πριν τον αγοράσουμε...μετά ανακαλύψαμε τον Σούτσο και τον ...αγαπήσαμε αφου πούλαγε σε κάτι αποθήκες-τρύπες που στεγαζόταν σε μισή τιμή τα βινύλια.(ανεκδιήγητος τύπος, σιχαινόταν αυτά που πούλαγε, του άρεσαν μόνο οι...μπαλαλάικες!!!)

Ο Σούτσος άλλαζε κάθε τόσο μαγαζί και τον ψάχναμε με τα μηχανάκια σαν τρελλοί γύρω απο κεντρικά σημεία (Καμάρα, Προξένου Κορομηλά κλπ) να τον εντοπίσουμε!!

Την μία τον βρίσκαμε σε τεράστια αποθήκη με φούλ-πράμα, την άλλη σε μια τρύπα με 4-5 εκατοντάδες τεμάχια+κατι ξεδοντιασμένα πιανάκια+κατι σπαζοκιθάρες+τον κολλητό του, έναν γέροντα σοβαρο-βλοσυρό+διάφορα στοκ υλικών και τέλος δεν έχει. Την τελευταία φορά που τον εντόπισα, ασπρομάλλη πλέον, βρισκόταν στην Καμάρα, Εγνατία, ντιπ κέντρο και πούλαγε σεντιά.
Πιάσαμε κουβεντούλα και μου λέει: τι τις έκανες όλες αυτές τις μαλακίες που αγόραζες??? και συνεχίζει: ...μαλακίες!!!! μουσική ήταν αυτή???

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Εσεις οι παλιοι και οι σιτεμενοι ακουτε τα --ογδοντας--εννενηντας---εμεις ομως οι πιο νεοι ακουμε minimal tech με με πιο αυξημενη δυναμικη περιοχη.....αμ πως!!!!!!

:

Mή μαρτυράς τα μυστικά βρε!

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

...

Α ρε Κόγια τι μου θύμισες... πάω να βάλω σε βινύλιο [και απο pc] να ακούσω κάτι από B.T. Express, Brass Construction, LTD, Gap Band.... και άλλα από εκείνη την εποχή!

Δώσεεεεεεεεεεεεεε!!! :107:

 

[vastsar]

Απάντηση: Re: θα έχει το CD τη μοίρα του βινυλίου???

Πριν καμμια δεκαρια μερες ερχονται στο σπιτι μου δυο αδερφακια (10-11 χρονων). Σε καποια φαση τα ρωταω τι μουσικη ακουτε? Ροκ μ απαντανε και τα δυο μαζι! Ωωωωπ εδω ειμαατσε λεω. Πεστε μου κανα συγκροτημα να σας βαλω ν ακουσετε. Εχω σχεδον τα παντα (ο εξυπνος, τρομαρα μου). Μου ειπαν 3-4 ονοματα απο τα οποια δεν γνωριζα κανενα απολυτως. Ολα συγκροτηματα του σημερα.

Θα πω ομως και κατι ακομη. H Adele ειναι μια συγχρονη τραγουδιστρια η οποια σπαει ολα τα ρεκορ πωλησεων και μαλιστα σε τις εποχες!! Ξεπερασε ακομη και τους Beatles, Zepelin Pink Floyd κλπ. Εαν εμενα μ αρεσει η οχι δεν εχει την παραμικρη σημασια. Στη νεολαια αρεσει και το δειχνουν. Για την Christina Aguilera τι θα λεγατε? Αν μη τι αλλω φωναρα. Αρκει καποιος να την ακουσει παρεα με τον Tonny Bennet. Ποιο καθαρη φωνη δυσκολα βρισκεις.

Αν ψαξουμε θα βρουμε ενα σωρο καλλιτεχνες του σημερα που δινουν τα διαπιστευτηρια τους. Σε ποιους ομως τα δινουν. Κατα κυριο λογο στη νεολαια. Μπορει εγω στα μουσικα μου γουστα να ειμαι κολημενος στο χτες γιατι εκει εχω τις αναμνησεις μου, ομως αυτο αφορα εμενα και καποιος αλλους σαν εμενα (βλεπε SUDOKU:116.

Μιστερ Κογια που τον θυμηθηκες ρε τον Κοσμα στη διαγωνιο? Ετρωγα το πιο νοστιμο τοστ παρολο που ποτε δεν ημουν φαν του τοστ.

Το Blue Up εξακολουθει να υπαρχει, αλλα μεταφερθηκε στην Τσιμισκη σε αποσταση λιγων μονο μετρων απ εκει που ηταν.

 

[SUDOKU]

να μου χαθείτε... το γυρίσατε σε κουβέντα για λούμπεν ροκαδο_καρεκλο_φρίκουλες...

*-*-*-*-*

Βασίλη... δεν είναι ακριβώς έτσι...

Για θυμίσου και φέρε στο νου σου τον καιρό της άνθισης της 'ηλεκτρικής' μουσικής... (ας την πούμε έτσι γενικά), από τα έρλι εξήντα'ς ως τα λέιτ ογδόντα'ς (πάει τον γ@...σαμε κι αυτόν τον όρο)... ήταν μια πραγματική επανάσταση...

Τα γκρουπ και οι σόλο καλλιτέχνες ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια, όμως ΟΛΑ είχαν κάτι να πουν... ΟΛΑ είχαν δικό τους μοναδικό ύφος, στυλ, ήχο... Συγκροτήματα που γέννησαν σχολές και βρήκαν άπειρους δημιουργικούς μιμητές και όχι αντιγραφείς...

Συγκροτήματα και εμπνευσμένοι καλλιτέχνες που απαλλαγμένοι από το άγχος της γραμμής της εταιρίας και του παραγωγού, και μάλιστα τις περισσότερες φορές πίνοντας και μεθώντας μαζί μ' αυτούς, έγραφαν διαμάντια, τον ένα δίσκο πίσω από τον άλλον με το δικό τους στυλ, αλλά ταυτόχρονα πρωτοποριακό...

Τι να πρωτοαναφέρουμε...

είδη ???... ροκ, χέβυ, μπλουζ, γκαραζ, πανκ, ποπ, σπέις, ελεκτρο, γκοθ, μέταλ, κάντρυ, φολκ, σάουθ, μπαλάντα, προγκρέσιβ, τζαζ ροκ, φάνκ... και δε αναφέρω τα της σόουλ καθαρά είδη...

ονόματα ???... θα μας πάρει μέχρι το πρωί να γράφουμε... όλα 'αναφοράς' θα λέγαμε μην ξεχνώντας και τους χαϊεντάδικους όρους...

Η διαφόρά λοιπόν μ' εκείνην την εποχή της 'ηχητικής αφθονίας', ήταν πως τότε έψαχνες στο πλήθος να βρεις κακούς καλλιτέχνες και κακά συγκροτήματα... αντίθετα με την εποχή μας που ψάχνεις μες τον βούρκο να βρεις κάποιον η κάποιους ν' αξίζουν, όπως αυτούς που ανέφερες παραπάνω... Δεν είναι λάθος η ψέματα όλα αυτά... και στ' αλήθεια έχει να κάνει με την εποχή μας !!!

Όλα τα παραπάνω έχουν αναφερθεί εδώ κι εδώ ...