- Μηνύματα
- 2.679
- Reaction score
- 5
Αν ήταν γυναίκα θα έλεγα πως τις βάλαμε ομαδικά όλοι χέρι, έλα όμως που δεν την χοροπηδήξαμε :respect:
Most visitors online was 2716 , on 5 Dec 2023
-
Καλώς ήρθατε στο AVsite! Ελάτε στην παρέα μας κάνοντας εγγραφή!
Audionet Art G2 υπό δοκιμασία
- Thread starter Costas Coyias
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Μηνύματα
- 25.109
- Reaction score
- 20.602
Ακουστικές εντυπώσεις
Λοιπόν, λίγα λόγια περί των ακουστικών εντυπώσεων, έτσι όπως αυτές τις αντελήφθην. Κατ’ αρχάς, να σας πώ πως το ART G2 συνδέθηκε σε διάφορα συστήματα, ώστε να μπορέσω να διομορφώσω κάποια κατά το δυνατόν διασταυρωμένη άποψη.
Το πρώτο από αυτά τα συστήματα είναι αυτό που χρησιμοποιώ. Ως ψηφιακή πηγή φέρει ένα πολύ παλιό, αλλά περιποιημένο μοντέλο της Denon, που οδηγεί έναν μετατροπέα με το PCM1710 της Burr Brown και αναλογικό τμήμα με τελεστικούς ενισχυτές. Από εκεί το σήμα οδηγείται σε έναν προενισχυτή line με ενεργά στοιχεία μιάμιση λάμπα ανά κανάλι και τροφοδοσία dual mono (εκτός των νημάτων, βεβαίως...). Ο τελικός είναι, ας πούμε σε πλούσια τρόπον τινά τάξη ΑΒ, με mosfet στην έξοδο, και οδηγεί ένα ζεύγος near field monitor κλειστού τύπου, (που μετατρέπονται και σε ανοικτού), με τη θέση ακρόασης σε απόσταση 2 - 2,5 μέτρων από τα ηχεία. Το σύστημα συνδέεται με χάλκινα καλώδια, ενώ περιλαμβάνεται και interconnect που αποτελείται απλώς από δύο μεταβλητού μήκους ασημένιες βέργες αργυροχοΐας. Στα ηχεία χρησιμοποιείται ηλεκτρολογικό καλώδιο 3,5 καρέ, μήκους 1,5 μέτρου.
Το δεύτερο σύστημα όπου συνδέθηκε το ART G2, αποτελούνταν από έναν ενεργό προενισχυτή με τελεστικούς OPA627, που οδηγούσε ένα ζεύγος Dynaudio BM15A, σε σύγκριση με ένα Sony 50ES. Εναλλακτικά, στο ίδιο σύστημα, το ART G2 συνδέθηκε και με έναν παθητικό προενισχυτή, οδηγώντας τα 20ΚΩ εισόδου των BM15A, με 1 μέτρο interconnect έως το ποτενσιόμετρο, και άλλα 3 μέτρα από εκεί έως το ηχείο. Επίσης, στο σύστημα αυτό, ο DAC του Audionet οδηγήθηκε και ως USB DAC από ένα laptop με Intel Centrino και WindowsXP. Τα καλώδια ήταν κάτι Van Den Hul the first, ή κάτι τέτοιο, με πορτοκαλί και κίτρινο κάλυμμα. Η απόσταση ακρόασης ήταν της τάξης των 3 μέτρων από τα ηχεία, και γι’ αυτό τα tweeter ετέθησαν σε κέρδος +1dB.
Το τρίτο σύστημα αποτελούνταν από ενισχυτικά της Classe, προενισχυτή CP-50 με τελικό τον CA-100, ο οποίος οδηγούσε ένα ζεύγος Spendor S100, σε σύγκριση με ένα Classe CDP-10. Στο σύστημα αυτό, αμφότερα τα CD player συνδέθηκαν με interconnect κατασκευασμένα με άριστης ποιότητας καλώδιο RG59, ενώ σε σύγκριση στο ίδιο σύστημα ετέθη και ακόμη μια πηγή, που αποτελούνταν από ένα CD ROM που βρέθηκε πεταμένο στα σκουπίδια, σε κάποιο σημείο της Θεσσαλονίκης, και τοποθετήθηκε σε ένα εξωτερικό κουτί συσκευής 5,25 ιντσών, με αυτοσχέδιο τροφοδοτικό. Στο κουτί αυτό ανοίχθηκαν οι κατάλληλες οπές, όπου βγήκαν προς χρήση η ψηφιακή και η αναλογική έξοδός του. Αυτή η συσκευή συνδέθηκε μέσω ενός «ψηφιακού» καλωδίου Mogami και οδήγησε έναν Benchmark DAC-1, ο οποίος συνδέθηκε επίσης στον CP-50, με κάποιο «λογικό» audiophile καλώδιο των 100-150€. Σε αυτό το σύστημα, το Audionet χρησιμοποιήθηκε συνεχώς συνδεδεμένο με το εξωτερικό τροφοδοτικό EPS.
Σε όλες τις περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν συνηθισμένα, τίμια καλώδια ρεύματος, με την εξαίρεση του Benchmark, ο οποίος συνδέθηκε με ένα χοντρό, γκρίζο καλώδιο, του οποίου τον τύπο δεν συγκράτησα. Οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις των κατοικιών που στεγάζουν τα παραπάνω συστήματα, δεν φέρουν ξεχωριστή γραμμή παροχής αποκλειστικά για audio. Σε όλες τις περιπτώσεις επελέγη εκείνη η πολικότητα ηλεκτροδότησης του ART G2, ώστε να αυτό να μην εμφανίζει το μήνυμα λάθους πολικότητας κατά την έναυση. Όμως, και με την πολικότητα σε λάθος θέση, δεν παρατήρησα κάποια ανωμαλία στη λειτουργία του, ούτε και απώλεια ηχητικής ποιότητας. Επίσης, σε όλες τις περιπτώσεις δεν παρατηρήθηκε ο παραμικρός βρόχος γείωσης, ο παραμικρός θόρυβος, από καμιά συσκευή, παρά το γεγονός ότι όλοι οι παραπάνω προενισχυτές φέρουν επίσης γείωση, όπως και όλα τα CD player, εκτός του Sony.
Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε στο ART G2 είναι η πλήρης απουσία ηλεκτρικών θορύβων έναυσης ή σβέσης, ακόμη και με το ρυθμιστικό της στάθμης στη δωδεκάτη ώρα, καθώς η έναυση της συσκευής ελέγχεται διαδοχικά με διάφορα ρελέ. Πέραν των διαφόρων δίσκων που χρησιμοποίησα όλες αυτές τις μέρες, οι κρίσεις μου βασίζονται σε συγκεκριμένες εγγραφές, κάποια συγκεκριμένα κομμάτια, που περιλαμβάνουν φωνή, πιάνο, συμφωνική ορχήστρα και μεγάλα κρουστά. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτό που αποκόμισα ακούγοντας το Audionet, και συγκρίνοντάς το με τις αντίστοιχες συσκευές που ήταν διαθέσιμες, είναι η αίσθηση της ξεκούραστης παρουσίας, η αίσθηση της άνεσης με την οποίαν αυτή η μηχανή διαχειρίζεται το σήμα που ανακτά από το δίσκο. Προσπαθώντας να ανιχνεύσω τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό, παρατήρησα ότι τα υπόλοιπα CD player παρουσίαζαν μια ελαφρά τόνωση στα χαμηλομεσαία, στην περιοχή όπου συγκεντρώνεται ακουστικά το αντηχείο της κιθάρας και η πρώτη οκτάβα της φωνής. Στους υπόλοιπους ακροατές που συμμετείχαν στις ακροάσεις, αυτό εξελήφθη ως τοποθέτηση της εικόνας πιο «πίσω», ενώ όλοι ανεξαιρέτως προτίμησαν το πιο «μεγάλο» σώμα του Classe και ίσως την πιο πληθωρική και συγχρόνως κάπως «ηλεκτρική» χροιά του Benchmark, τα οποία, όμως, προσωπικά εκτιμώ ότι είναι προς την κατεύθυνση του επίπλαστου, και όχι του αληθούς. Με άλλα λόγια, ο ήχος του Audionet δίνει την αίσθηση της ισορροπημένης παρουσίας, τη στιγμή που αμφότερα τα Classe και Sony 50ES φάνηκαν να φτιασιδώνουν κάπως το άκουσμα, να το ωραιοποιούν. Ακούγοντας τη φωνή της Chavela Vargas σε σχετικά υψηλή στάθμη, τόσο στα δικά μου ηχεία, όσο και στα BM15A, τα οποία γνωρίζω αρκετά καλά, εκεί που περίμενα ότι θα χρωματίσουν λόγω στάθμης, ο ήχος έβγαινε αβίαστα, κάτι που δεν συνέβαινε ούτε με το Denon, ούτε με το Sony.
Ένα άλλο, πολύ αξιόλογο σημείο προσοχής, είναι η μεγάλη ικανότητα «ψηλάφησης» που έχει το ART G2, η άνεσή του να αναδεικνύει ακουστικές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα η δαχτυλιά στη χορδή του κοντραμπάσσου, ή τα καμπανάκια, εκεί που τα υπόλοιπα player δεν φάνηκαν να είναι σε θέση να κάνουν κάτι τέτοιο, τουλάχιστον όχι σ’ αυτόν το βαθμό. Θεωρώ ότι αυτό είναι απόδειξη υψηλής ταχύτητας και ίσως ορθότερης αποκωδικοποίησης του σήματος, παρά, απλώς, μια ανύψωση στο ανώτερο φάσμα. Ποτέ δεν μου έδωσε αυτή η μηχανή την αίσθηση της τονισμένης απόκρισης – το αντίθετο μάλιστα.
Όσον αφορά τις χαμηλές συχνότητες, το ART G2 είναι απλά υποδειγματικό. Δεν επέδειξε την παραμικρή ασάφεια ή κόπωση, ούτε ακόμη στην αναπαραγωγή του O-Daigo (Sheffield CD-Kodo), και αυτό μπορείτε να το επαληθεύσετε, βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι τα φυσικά μεγέθη του υπολοίπου συστήματος επιτρέπουν την ορθή αναπαραγωγή του μεγάλου Ιαπωνικού τυμπάνου. Την ίδια ακριβώς αίσθηση πήρα και στις υψηλές συχνότητες. Προσωπικά, τα ηχεία μου ποτέ δεν τα είχα ακούσει στο παρελθόν να αποδίδουν τις αρμονικές του δοξαριού με αυτόν τον τρόπο, και σ’ αυτό το σημείο μου έρχονται και πάλι οι ίδιοι όροι – κλισέ: άνεση και ταχύτητα.
Πέραν αυτών, και θέλοντας να εξακριβώσω τις ικανόνητες των διακριτών ημιαγωγών ισχύος, που χρησιμοποιούνται στο αναλογικό τμήμα, βάλθηκα να κάνω το Audionet να οδηγήσει ακουστικά. Εφτά κολλήσεις αργότερα, είχα στα χέρια μου το κατάλληλο καλώδιο – αντάπτορα, και απολάμβανα εξαιρετικής ποιότητας άκουσμα από τα ακουστικά, (AKG K-141 Monitor, 600Ω), αλλά μονίμως σε αρκετά υψηλή στάθμη. Μην το προσπαθήσετε, καθ’ όσον δεν θα έχετε τη δυνατότητα ρύθμισης της στάθμης.
Περνώντας στο θέμα της χρησιμότητας που μπορεί να προσφέρει το εξωτερικό, πρόσθετο τροφοδοτικό EPS, θα έλεγα ότι το ART G2 μάλλον δεν το έχει ανάγκη. Ως αυτόνομη μηχανή, το player έχει τρία τροφοδοτικά, από τα οποία το ένα λειτουργεί αποκλειστικά για το αναλογικό τμήμα, ενώ στην είσοδο ηλεκτροδότησης διαθέτει όλες εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες, που το καθιστούν αναίσθητο σε οποιαδήποτε παρασιτική συνιστώσα του δικτύου ηλεκτροδότησης. Προσπαθώντας να ανιχνεύσω περαιτέρω το συγκεκριμένο θέμα, οδήγησα ένα ζεύγος Β&W 801, παίζοντας το Kodo σε υψηλή στάθμη, τόσο με το EPS κλειστό, όσο και σε λειτουργία. Θα μπορούσα να πω ότι με το EPS σε λειτουργία νομίζω πως παρατήρησα κάποια σαφέστερη άρθρωση του μεγάλου τυμπάνου, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαι σε θέση να προσδιορίσω αυτή τη διαφορά με τρόπο επαληθεύσιμο. Για να είμαι σαφής και ειλικρινής, μη νομίσετε ότι οι Γερμανοί άφησαν το player κουτσουρεμένο, με ανεπαρκή αυτόνομη τροφοδοσία, για να αναγκάσουν τον πελάτη τους να αγοράσει και το εξωτερικό τροφοδοτικό. Σε καμιά περίπτωση δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Από την άλλη μεριά, όμως, θεωρώ ότι κάποιος που είναι σε θέση να διαθέσει 5000 ευρώ για την αγορά αυτού του CD player, είναι σε θέση να ξοδέψει άλλα 2 χιλιάρικα, (ενδεικτικές τιμές), ώστε να καλύψει πλήρως και διά παντός τις ενεργειακές ανάγκες του ART G2. Εκτός αυτού, το EPS μπορεί να αξιοποιηθεί και αλλού, σε κάποια άλλη, επιπέδου line συσκευή Audionet που μπορεί να υπάρχει στο σύστημα. Μάλιστα, δεν θα ήταν κακή ιδέα να τροποποιήσει ο κατασκευαστής το EPS με τρόπο τέτοιον, ώστε αυτό να μπορεί να συνδεθεί συγχρόνως και με δεύτερη, ή ακόμη και τρίτη συσκευή της γκάμας του, μιας και η ισχύς του μπορεί να εξυπηρετήσει τουλάχιστον τρεις συσκευές line, (πηγές, προενισχυτή, ραδιοφωνικό δέκτη).
Όσον αφορά τη χρήση του ART G2 ως USΒ DAC, τολμώ να πω ότι αυτή η συσκευή είναι σε θέση να αποδώσει το σήμα του υπολογιστή με τον πλέον αξιόπιστο, με έναν καθ’ όλα άρτιο τρόπο. Η ηχητική ποιότητα που θα πάρετε από αυτό το σήμα θα είναι ευθέως ανάλογη με την ποιότητα του υλικού που παίζει ο υπολογιστής σας, και κάτι παραπάνω, μόνο που αυτό το παραπάνω είναι δίκοπο μαχαίρι, κάτι που άπτεται και της γενικότερης απόδοσης αυτής της μηχανής. Δηλαδή, εάν η ποιότητα της ηχογράφησης είναι κακή, ή η συμπίεση του κομματιού έχει γίνει με κακής ποιότητας codec, αυτό θα το πάρετε από το Audionet αυτούσιο και χωρίς περιστροφές.
Αυτό το χαρακτηριστικό, ίσως κάποιοι το εκλάβουν ως ελάττωμα, καθώς δεν είναι δα και σπάνια στο χώρο η λογική που λέει, ότι μια καλή συσκευή πρέπει να παίζει «καλά» όλους τους δίσκους. Βεβαίως, αυτό είναι κατά κυριολεξία σωστό, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως όσο καλύτερη είναι μια συσκευή, τόσο περισσότερο απούσα είναι από τη διαμόρφωση της συνολικής ηχητικής ποιότητας του τελικού ακούσματος. Επομένως, όσο πιο κακή είναι μια ηχογράφηση, τόσο πιο ακουστό γίνεται αυτό, αναβαθμίζοντας το σύστημα με συσκευές όλο και υψηλότερης ποιότητας. Και, τουλάχιστον όσον αφορά την υπό εξέταση συσκευή, αυτό που θα της δώσετε, αυτό θα πάρετε.
Τέλος, αξίζει να σημειώσω ότι η συσκευή είναι σχεδόν ολοκληρωτικά αναίσθητη στην εναλλαγή καλωδίων διασύνδεσης, δείγμα της άριστης σχεδίασης και λειτουργίας του αναλογικού σταδίου. Επίσης, σημειώστε ότι, τουλάχιστον στο μέτρο που ήμουν σε θέση να προσδιορίσω, το Audionet δεν καταλαβαίνει από ζεστό και κρύο. Το έχετε σβηστό, το βάζετε σε λειτουργία και παίζει. Αμέσως μετά, το κλείνετε. Βεβαίως, να έχετε υπ’ όψιν ότι η αριστερή πλευρά της μηχανής είναι πάντοτε χλιαρή, ένδειξη, βεβαίως, ότι το διακοπτικό τροφοδοτικό που ελέγχεται από το τηλεχειριστήριο είναι συνεχώς υπό τάση, όντας μόνιμα συνδεδεμένο στο δίκτυο ηλεκτροδότησης.
Συνολικά, εάν μου ζητούσατε να βρω μια λέξη που να εκφράζει την απόδοση του Audionet, αυτή είναι μια και μόνη: ακρίβεια. Το μηχάνημα αυτό είναι ένα εργαλείο ακριβείας, ένας πιστός αναπαραγωγέας των ψηφιακών δίσκων σας, μια μηχανή που εμπνέει εμπιστοσύνη για τον τρόπο που θα διαχειρισθεί το ακουστικό σήμα. Πολύ θα ήθελα να το συγκρίνω σε άμεση αντιπαραβολή με το πολυκάναλο VIP.
Τί θα ήθελα:
1. Καλύτερη εργονομία στα πλήκτρα της πρόσοψης. Τέσσερα πλήκτρα, διεσπαρμένα κατά το μήκος μιας πρόσοψης 43 εκατοστών δεν είναι και ό,τι πιο εργονομικό. Βέβαια, αυτό μπορεί να έχει στυλ, ενώ κρατήστε υπό σημείωση ότι στα εργονομικά θέματα υπεισέρχεται και ο παράγων της συνήθειας, συν τω χρόνω, οπότε...
2. Επίσης, θα ήθελα ταχύτερο software, δηλαδή ταχύτερη απόκριση του transport στους χειρισμούς. Επ’ αυτού, δεν θα ήταν διόλου κακή ιδέα, το κάλυμμα του δίσκου να γίνει ηλεκτροκίνητο, και να συνδεθεί με το λογικό κύκλωμα του transport. Να εξηγήσω τί εννοώ. Τοποθετώντας το δίσκο, βάζοντας το clamp στη θέση του και κλείνοντας το κάλυμμα, το transport τίθεται αυτόματα σε λειτουργία και διαβάζει τον TOC, παρουσιάζοντας το ανάλογο μήνυμα στην οθόνη («Reading disc»). Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι χειρισμοί του transport, όπως ας πούμε το πάτημα του πλήκτρου Play, αγνοούνται. Έτσι, ο καλομαθημένος χρήστης απορεί, «αφού πάτησα το play, γιατί δεν παίζει;», οπότε πρέπει να περιμένει έως ότου η οθόνη έλθει σε θέση ετοιμότητας, βγάζοντας στην οθόνη το πλήθος των κομματιών. Εάν το κάλυμμα του transport γίνει ηλεκτροκίνητο, ο χρήστης μπορεί απλώς να πατήσει το play, και όλα τα υπόλοιπα να γίνονται αυτόματα, κάτι αυτονόητο σε όλες τις συσκευές με συρτάρι, ανεξαρτήτως κόστους. Πάντως, οι επιδόσεις ταχύτητας του transport υποθέτω ότι εξαρτώνται και από τον οδηγό του δίσκου, αυτόν καθ’ εαυτόν. Προσπαθώντας να κάνω μια σύγκριση, για ένα δίσκο που περιέχει μόνον ένα κομμάτι, το ART G2 χρειάζεται περίπου 5 δευτερόλεπτα για να έλθει σε ετοιμότητα αναπαραγωγής, ενώ για ένα δίσκο με 99 κομμάτια χρειάζεται χρόνος της τάξης των 12 δευτερολέπτων. Αντίστοιχα, ο ταχύτατος οδηγός της Sony που φοράει το αρχαίο Denon, χρειάζεται 1 και 4 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα.
3. Χωρίς να γνωρίζω τί ισχύει από πλευράς εγγύησης, θα ήθελα πενταετή εγγύηση γι’ αυτό το μηχάνημα. Όχι γι’ αυτό που νομίζετε, αλλά ακριβώς για το αντίθετο: μια συσκευή που είναι κατασκευασμένη τόσο καλά, πολύ δύσκολα θα παρουσιάσει τυχαία βλάβη.
4. Να δώσει ο κατασκευαστής λίγη παραπάνω προσοχή στον ξεχασιάρη χρήστη. Δηλαδή, να βρει έναν τρόπο, ώστε το transport να μην ξεκινάει να διαβάζει το δίσκο, εάν ο χρήστης ξεχάσει να τοποθετήσει το clamp στη θέση του.
5. Καλύτερο εγχειρίδιο χρήσης. Κατανοώ, ότι ένα CD player, έστω και με τις πολλές δυνατότητες σύνδεσης του ART G2, είναι μια μηχανή κοινότυπη και απλή στη χρήση της. Όμως, ανεξαρτήτως τιμής, ένα τεχνολογικό προϊόν πρέπει να έχει ένα αξιοπρεπές εγχειρίδιο. Το βιβλίο οδηγιών του ART G2, αν και επαρκώς επεξηγηματικό, παρέχεται μόνον στα Αγγλικά -και όχι στα Ελληνικά, ενώ δεν είναι καν βιβλίο, αλλά ένα μάτσο φύλλα Α4, τυπωμένα σε εκτυπωτή laser και μαγκωμένα σε ένα πλαστικό κλασεράκι, πράγμα απαράδεκτο. Σε αυτό το τιμολογιακό επίπεδο, θα έπρεπε να υπάρχει όχι μόνο δεμένο βιβλίο χρήσης στην Ελληνική γλώσσα, αλλά και μια ηλεκτρονική εκδοχή του σε CD ROM. Η τιμή της συσκευής δεν επιτρέπει καμιά δικαιλογία κόστους για κάτι τέτοιο.
6. Έξοδο ακουστικών. Τί πάει να πει high end. Ας σκεφθούν λίγο πρακτικά εκεί, στο Bochum.
7. Τέλος, θα ήθελα το ART G2 να κόστιζε 1000 ευρώ φθηνότερα, αν και πρέπει να σημειωθεί εμφατικά, ότι αυτή η συσκευή είναι κατασκευασμένη στη Γερμανία, οπότε, ίσως ζητάω πολλά...
Τί εξαίρω:
1. Την εξαιρετική ποιότητα ήχου, φυσικά.
2. Την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής.
3. Την πλήρως διαφορική τοπολογία της συσκευής.
4. Την ευελιξία που δίνει η δυνατότητα αναβάθμισης του software.
Θα το αγόραζα; Να σας πω την αμαρτία μου, όχι. Κι αυτό, γιατί έχω την υποψία ότι το ομογάλακτο VIP έχει εφάμιλλες ηχητικές αρετές, και παίζει και εικόνα...
Λοιπόν, λίγα λόγια περί των ακουστικών εντυπώσεων, έτσι όπως αυτές τις αντελήφθην. Κατ’ αρχάς, να σας πώ πως το ART G2 συνδέθηκε σε διάφορα συστήματα, ώστε να μπορέσω να διομορφώσω κάποια κατά το δυνατόν διασταυρωμένη άποψη.
Το πρώτο από αυτά τα συστήματα είναι αυτό που χρησιμοποιώ. Ως ψηφιακή πηγή φέρει ένα πολύ παλιό, αλλά περιποιημένο μοντέλο της Denon, που οδηγεί έναν μετατροπέα με το PCM1710 της Burr Brown και αναλογικό τμήμα με τελεστικούς ενισχυτές. Από εκεί το σήμα οδηγείται σε έναν προενισχυτή line με ενεργά στοιχεία μιάμιση λάμπα ανά κανάλι και τροφοδοσία dual mono (εκτός των νημάτων, βεβαίως...). Ο τελικός είναι, ας πούμε σε πλούσια τρόπον τινά τάξη ΑΒ, με mosfet στην έξοδο, και οδηγεί ένα ζεύγος near field monitor κλειστού τύπου, (που μετατρέπονται και σε ανοικτού), με τη θέση ακρόασης σε απόσταση 2 - 2,5 μέτρων από τα ηχεία. Το σύστημα συνδέεται με χάλκινα καλώδια, ενώ περιλαμβάνεται και interconnect που αποτελείται απλώς από δύο μεταβλητού μήκους ασημένιες βέργες αργυροχοΐας. Στα ηχεία χρησιμοποιείται ηλεκτρολογικό καλώδιο 3,5 καρέ, μήκους 1,5 μέτρου.
Το δεύτερο σύστημα όπου συνδέθηκε το ART G2, αποτελούνταν από έναν ενεργό προενισχυτή με τελεστικούς OPA627, που οδηγούσε ένα ζεύγος Dynaudio BM15A, σε σύγκριση με ένα Sony 50ES. Εναλλακτικά, στο ίδιο σύστημα, το ART G2 συνδέθηκε και με έναν παθητικό προενισχυτή, οδηγώντας τα 20ΚΩ εισόδου των BM15A, με 1 μέτρο interconnect έως το ποτενσιόμετρο, και άλλα 3 μέτρα από εκεί έως το ηχείο. Επίσης, στο σύστημα αυτό, ο DAC του Audionet οδηγήθηκε και ως USB DAC από ένα laptop με Intel Centrino και WindowsXP. Τα καλώδια ήταν κάτι Van Den Hul the first, ή κάτι τέτοιο, με πορτοκαλί και κίτρινο κάλυμμα. Η απόσταση ακρόασης ήταν της τάξης των 3 μέτρων από τα ηχεία, και γι’ αυτό τα tweeter ετέθησαν σε κέρδος +1dB.
Το τρίτο σύστημα αποτελούνταν από ενισχυτικά της Classe, προενισχυτή CP-50 με τελικό τον CA-100, ο οποίος οδηγούσε ένα ζεύγος Spendor S100, σε σύγκριση με ένα Classe CDP-10. Στο σύστημα αυτό, αμφότερα τα CD player συνδέθηκαν με interconnect κατασκευασμένα με άριστης ποιότητας καλώδιο RG59, ενώ σε σύγκριση στο ίδιο σύστημα ετέθη και ακόμη μια πηγή, που αποτελούνταν από ένα CD ROM που βρέθηκε πεταμένο στα σκουπίδια, σε κάποιο σημείο της Θεσσαλονίκης, και τοποθετήθηκε σε ένα εξωτερικό κουτί συσκευής 5,25 ιντσών, με αυτοσχέδιο τροφοδοτικό. Στο κουτί αυτό ανοίχθηκαν οι κατάλληλες οπές, όπου βγήκαν προς χρήση η ψηφιακή και η αναλογική έξοδός του. Αυτή η συσκευή συνδέθηκε μέσω ενός «ψηφιακού» καλωδίου Mogami και οδήγησε έναν Benchmark DAC-1, ο οποίος συνδέθηκε επίσης στον CP-50, με κάποιο «λογικό» audiophile καλώδιο των 100-150€. Σε αυτό το σύστημα, το Audionet χρησιμοποιήθηκε συνεχώς συνδεδεμένο με το εξωτερικό τροφοδοτικό EPS.
Σε όλες τις περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν συνηθισμένα, τίμια καλώδια ρεύματος, με την εξαίρεση του Benchmark, ο οποίος συνδέθηκε με ένα χοντρό, γκρίζο καλώδιο, του οποίου τον τύπο δεν συγκράτησα. Οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις των κατοικιών που στεγάζουν τα παραπάνω συστήματα, δεν φέρουν ξεχωριστή γραμμή παροχής αποκλειστικά για audio. Σε όλες τις περιπτώσεις επελέγη εκείνη η πολικότητα ηλεκτροδότησης του ART G2, ώστε να αυτό να μην εμφανίζει το μήνυμα λάθους πολικότητας κατά την έναυση. Όμως, και με την πολικότητα σε λάθος θέση, δεν παρατήρησα κάποια ανωμαλία στη λειτουργία του, ούτε και απώλεια ηχητικής ποιότητας. Επίσης, σε όλες τις περιπτώσεις δεν παρατηρήθηκε ο παραμικρός βρόχος γείωσης, ο παραμικρός θόρυβος, από καμιά συσκευή, παρά το γεγονός ότι όλοι οι παραπάνω προενισχυτές φέρουν επίσης γείωση, όπως και όλα τα CD player, εκτός του Sony.
Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε στο ART G2 είναι η πλήρης απουσία ηλεκτρικών θορύβων έναυσης ή σβέσης, ακόμη και με το ρυθμιστικό της στάθμης στη δωδεκάτη ώρα, καθώς η έναυση της συσκευής ελέγχεται διαδοχικά με διάφορα ρελέ. Πέραν των διαφόρων δίσκων που χρησιμοποίησα όλες αυτές τις μέρες, οι κρίσεις μου βασίζονται σε συγκεκριμένες εγγραφές, κάποια συγκεκριμένα κομμάτια, που περιλαμβάνουν φωνή, πιάνο, συμφωνική ορχήστρα και μεγάλα κρουστά. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτό που αποκόμισα ακούγοντας το Audionet, και συγκρίνοντάς το με τις αντίστοιχες συσκευές που ήταν διαθέσιμες, είναι η αίσθηση της ξεκούραστης παρουσίας, η αίσθηση της άνεσης με την οποίαν αυτή η μηχανή διαχειρίζεται το σήμα που ανακτά από το δίσκο. Προσπαθώντας να ανιχνεύσω τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό, παρατήρησα ότι τα υπόλοιπα CD player παρουσίαζαν μια ελαφρά τόνωση στα χαμηλομεσαία, στην περιοχή όπου συγκεντρώνεται ακουστικά το αντηχείο της κιθάρας και η πρώτη οκτάβα της φωνής. Στους υπόλοιπους ακροατές που συμμετείχαν στις ακροάσεις, αυτό εξελήφθη ως τοποθέτηση της εικόνας πιο «πίσω», ενώ όλοι ανεξαιρέτως προτίμησαν το πιο «μεγάλο» σώμα του Classe και ίσως την πιο πληθωρική και συγχρόνως κάπως «ηλεκτρική» χροιά του Benchmark, τα οποία, όμως, προσωπικά εκτιμώ ότι είναι προς την κατεύθυνση του επίπλαστου, και όχι του αληθούς. Με άλλα λόγια, ο ήχος του Audionet δίνει την αίσθηση της ισορροπημένης παρουσίας, τη στιγμή που αμφότερα τα Classe και Sony 50ES φάνηκαν να φτιασιδώνουν κάπως το άκουσμα, να το ωραιοποιούν. Ακούγοντας τη φωνή της Chavela Vargas σε σχετικά υψηλή στάθμη, τόσο στα δικά μου ηχεία, όσο και στα BM15A, τα οποία γνωρίζω αρκετά καλά, εκεί που περίμενα ότι θα χρωματίσουν λόγω στάθμης, ο ήχος έβγαινε αβίαστα, κάτι που δεν συνέβαινε ούτε με το Denon, ούτε με το Sony.
Ένα άλλο, πολύ αξιόλογο σημείο προσοχής, είναι η μεγάλη ικανότητα «ψηλάφησης» που έχει το ART G2, η άνεσή του να αναδεικνύει ακουστικές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα η δαχτυλιά στη χορδή του κοντραμπάσσου, ή τα καμπανάκια, εκεί που τα υπόλοιπα player δεν φάνηκαν να είναι σε θέση να κάνουν κάτι τέτοιο, τουλάχιστον όχι σ’ αυτόν το βαθμό. Θεωρώ ότι αυτό είναι απόδειξη υψηλής ταχύτητας και ίσως ορθότερης αποκωδικοποίησης του σήματος, παρά, απλώς, μια ανύψωση στο ανώτερο φάσμα. Ποτέ δεν μου έδωσε αυτή η μηχανή την αίσθηση της τονισμένης απόκρισης – το αντίθετο μάλιστα.
Όσον αφορά τις χαμηλές συχνότητες, το ART G2 είναι απλά υποδειγματικό. Δεν επέδειξε την παραμικρή ασάφεια ή κόπωση, ούτε ακόμη στην αναπαραγωγή του O-Daigo (Sheffield CD-Kodo), και αυτό μπορείτε να το επαληθεύσετε, βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι τα φυσικά μεγέθη του υπολοίπου συστήματος επιτρέπουν την ορθή αναπαραγωγή του μεγάλου Ιαπωνικού τυμπάνου. Την ίδια ακριβώς αίσθηση πήρα και στις υψηλές συχνότητες. Προσωπικά, τα ηχεία μου ποτέ δεν τα είχα ακούσει στο παρελθόν να αποδίδουν τις αρμονικές του δοξαριού με αυτόν τον τρόπο, και σ’ αυτό το σημείο μου έρχονται και πάλι οι ίδιοι όροι – κλισέ: άνεση και ταχύτητα.
Πέραν αυτών, και θέλοντας να εξακριβώσω τις ικανόνητες των διακριτών ημιαγωγών ισχύος, που χρησιμοποιούνται στο αναλογικό τμήμα, βάλθηκα να κάνω το Audionet να οδηγήσει ακουστικά. Εφτά κολλήσεις αργότερα, είχα στα χέρια μου το κατάλληλο καλώδιο – αντάπτορα, και απολάμβανα εξαιρετικής ποιότητας άκουσμα από τα ακουστικά, (AKG K-141 Monitor, 600Ω), αλλά μονίμως σε αρκετά υψηλή στάθμη. Μην το προσπαθήσετε, καθ’ όσον δεν θα έχετε τη δυνατότητα ρύθμισης της στάθμης.
Περνώντας στο θέμα της χρησιμότητας που μπορεί να προσφέρει το εξωτερικό, πρόσθετο τροφοδοτικό EPS, θα έλεγα ότι το ART G2 μάλλον δεν το έχει ανάγκη. Ως αυτόνομη μηχανή, το player έχει τρία τροφοδοτικά, από τα οποία το ένα λειτουργεί αποκλειστικά για το αναλογικό τμήμα, ενώ στην είσοδο ηλεκτροδότησης διαθέτει όλες εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες, που το καθιστούν αναίσθητο σε οποιαδήποτε παρασιτική συνιστώσα του δικτύου ηλεκτροδότησης. Προσπαθώντας να ανιχνεύσω περαιτέρω το συγκεκριμένο θέμα, οδήγησα ένα ζεύγος Β&W 801, παίζοντας το Kodo σε υψηλή στάθμη, τόσο με το EPS κλειστό, όσο και σε λειτουργία. Θα μπορούσα να πω ότι με το EPS σε λειτουργία νομίζω πως παρατήρησα κάποια σαφέστερη άρθρωση του μεγάλου τυμπάνου, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαι σε θέση να προσδιορίσω αυτή τη διαφορά με τρόπο επαληθεύσιμο. Για να είμαι σαφής και ειλικρινής, μη νομίσετε ότι οι Γερμανοί άφησαν το player κουτσουρεμένο, με ανεπαρκή αυτόνομη τροφοδοσία, για να αναγκάσουν τον πελάτη τους να αγοράσει και το εξωτερικό τροφοδοτικό. Σε καμιά περίπτωση δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Από την άλλη μεριά, όμως, θεωρώ ότι κάποιος που είναι σε θέση να διαθέσει 5000 ευρώ για την αγορά αυτού του CD player, είναι σε θέση να ξοδέψει άλλα 2 χιλιάρικα, (ενδεικτικές τιμές), ώστε να καλύψει πλήρως και διά παντός τις ενεργειακές ανάγκες του ART G2. Εκτός αυτού, το EPS μπορεί να αξιοποιηθεί και αλλού, σε κάποια άλλη, επιπέδου line συσκευή Audionet που μπορεί να υπάρχει στο σύστημα. Μάλιστα, δεν θα ήταν κακή ιδέα να τροποποιήσει ο κατασκευαστής το EPS με τρόπο τέτοιον, ώστε αυτό να μπορεί να συνδεθεί συγχρόνως και με δεύτερη, ή ακόμη και τρίτη συσκευή της γκάμας του, μιας και η ισχύς του μπορεί να εξυπηρετήσει τουλάχιστον τρεις συσκευές line, (πηγές, προενισχυτή, ραδιοφωνικό δέκτη).
Όσον αφορά τη χρήση του ART G2 ως USΒ DAC, τολμώ να πω ότι αυτή η συσκευή είναι σε θέση να αποδώσει το σήμα του υπολογιστή με τον πλέον αξιόπιστο, με έναν καθ’ όλα άρτιο τρόπο. Η ηχητική ποιότητα που θα πάρετε από αυτό το σήμα θα είναι ευθέως ανάλογη με την ποιότητα του υλικού που παίζει ο υπολογιστής σας, και κάτι παραπάνω, μόνο που αυτό το παραπάνω είναι δίκοπο μαχαίρι, κάτι που άπτεται και της γενικότερης απόδοσης αυτής της μηχανής. Δηλαδή, εάν η ποιότητα της ηχογράφησης είναι κακή, ή η συμπίεση του κομματιού έχει γίνει με κακής ποιότητας codec, αυτό θα το πάρετε από το Audionet αυτούσιο και χωρίς περιστροφές.
Αυτό το χαρακτηριστικό, ίσως κάποιοι το εκλάβουν ως ελάττωμα, καθώς δεν είναι δα και σπάνια στο χώρο η λογική που λέει, ότι μια καλή συσκευή πρέπει να παίζει «καλά» όλους τους δίσκους. Βεβαίως, αυτό είναι κατά κυριολεξία σωστό, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως όσο καλύτερη είναι μια συσκευή, τόσο περισσότερο απούσα είναι από τη διαμόρφωση της συνολικής ηχητικής ποιότητας του τελικού ακούσματος. Επομένως, όσο πιο κακή είναι μια ηχογράφηση, τόσο πιο ακουστό γίνεται αυτό, αναβαθμίζοντας το σύστημα με συσκευές όλο και υψηλότερης ποιότητας. Και, τουλάχιστον όσον αφορά την υπό εξέταση συσκευή, αυτό που θα της δώσετε, αυτό θα πάρετε.
Τέλος, αξίζει να σημειώσω ότι η συσκευή είναι σχεδόν ολοκληρωτικά αναίσθητη στην εναλλαγή καλωδίων διασύνδεσης, δείγμα της άριστης σχεδίασης και λειτουργίας του αναλογικού σταδίου. Επίσης, σημειώστε ότι, τουλάχιστον στο μέτρο που ήμουν σε θέση να προσδιορίσω, το Audionet δεν καταλαβαίνει από ζεστό και κρύο. Το έχετε σβηστό, το βάζετε σε λειτουργία και παίζει. Αμέσως μετά, το κλείνετε. Βεβαίως, να έχετε υπ’ όψιν ότι η αριστερή πλευρά της μηχανής είναι πάντοτε χλιαρή, ένδειξη, βεβαίως, ότι το διακοπτικό τροφοδοτικό που ελέγχεται από το τηλεχειριστήριο είναι συνεχώς υπό τάση, όντας μόνιμα συνδεδεμένο στο δίκτυο ηλεκτροδότησης.
Συνολικά, εάν μου ζητούσατε να βρω μια λέξη που να εκφράζει την απόδοση του Audionet, αυτή είναι μια και μόνη: ακρίβεια. Το μηχάνημα αυτό είναι ένα εργαλείο ακριβείας, ένας πιστός αναπαραγωγέας των ψηφιακών δίσκων σας, μια μηχανή που εμπνέει εμπιστοσύνη για τον τρόπο που θα διαχειρισθεί το ακουστικό σήμα. Πολύ θα ήθελα να το συγκρίνω σε άμεση αντιπαραβολή με το πολυκάναλο VIP.
Τί θα ήθελα:
1. Καλύτερη εργονομία στα πλήκτρα της πρόσοψης. Τέσσερα πλήκτρα, διεσπαρμένα κατά το μήκος μιας πρόσοψης 43 εκατοστών δεν είναι και ό,τι πιο εργονομικό. Βέβαια, αυτό μπορεί να έχει στυλ, ενώ κρατήστε υπό σημείωση ότι στα εργονομικά θέματα υπεισέρχεται και ο παράγων της συνήθειας, συν τω χρόνω, οπότε...
2. Επίσης, θα ήθελα ταχύτερο software, δηλαδή ταχύτερη απόκριση του transport στους χειρισμούς. Επ’ αυτού, δεν θα ήταν διόλου κακή ιδέα, το κάλυμμα του δίσκου να γίνει ηλεκτροκίνητο, και να συνδεθεί με το λογικό κύκλωμα του transport. Να εξηγήσω τί εννοώ. Τοποθετώντας το δίσκο, βάζοντας το clamp στη θέση του και κλείνοντας το κάλυμμα, το transport τίθεται αυτόματα σε λειτουργία και διαβάζει τον TOC, παρουσιάζοντας το ανάλογο μήνυμα στην οθόνη («Reading disc»). Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι χειρισμοί του transport, όπως ας πούμε το πάτημα του πλήκτρου Play, αγνοούνται. Έτσι, ο καλομαθημένος χρήστης απορεί, «αφού πάτησα το play, γιατί δεν παίζει;», οπότε πρέπει να περιμένει έως ότου η οθόνη έλθει σε θέση ετοιμότητας, βγάζοντας στην οθόνη το πλήθος των κομματιών. Εάν το κάλυμμα του transport γίνει ηλεκτροκίνητο, ο χρήστης μπορεί απλώς να πατήσει το play, και όλα τα υπόλοιπα να γίνονται αυτόματα, κάτι αυτονόητο σε όλες τις συσκευές με συρτάρι, ανεξαρτήτως κόστους. Πάντως, οι επιδόσεις ταχύτητας του transport υποθέτω ότι εξαρτώνται και από τον οδηγό του δίσκου, αυτόν καθ’ εαυτόν. Προσπαθώντας να κάνω μια σύγκριση, για ένα δίσκο που περιέχει μόνον ένα κομμάτι, το ART G2 χρειάζεται περίπου 5 δευτερόλεπτα για να έλθει σε ετοιμότητα αναπαραγωγής, ενώ για ένα δίσκο με 99 κομμάτια χρειάζεται χρόνος της τάξης των 12 δευτερολέπτων. Αντίστοιχα, ο ταχύτατος οδηγός της Sony που φοράει το αρχαίο Denon, χρειάζεται 1 και 4 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα.
3. Χωρίς να γνωρίζω τί ισχύει από πλευράς εγγύησης, θα ήθελα πενταετή εγγύηση γι’ αυτό το μηχάνημα. Όχι γι’ αυτό που νομίζετε, αλλά ακριβώς για το αντίθετο: μια συσκευή που είναι κατασκευασμένη τόσο καλά, πολύ δύσκολα θα παρουσιάσει τυχαία βλάβη.
4. Να δώσει ο κατασκευαστής λίγη παραπάνω προσοχή στον ξεχασιάρη χρήστη. Δηλαδή, να βρει έναν τρόπο, ώστε το transport να μην ξεκινάει να διαβάζει το δίσκο, εάν ο χρήστης ξεχάσει να τοποθετήσει το clamp στη θέση του.
5. Καλύτερο εγχειρίδιο χρήσης. Κατανοώ, ότι ένα CD player, έστω και με τις πολλές δυνατότητες σύνδεσης του ART G2, είναι μια μηχανή κοινότυπη και απλή στη χρήση της. Όμως, ανεξαρτήτως τιμής, ένα τεχνολογικό προϊόν πρέπει να έχει ένα αξιοπρεπές εγχειρίδιο. Το βιβλίο οδηγιών του ART G2, αν και επαρκώς επεξηγηματικό, παρέχεται μόνον στα Αγγλικά -και όχι στα Ελληνικά, ενώ δεν είναι καν βιβλίο, αλλά ένα μάτσο φύλλα Α4, τυπωμένα σε εκτυπωτή laser και μαγκωμένα σε ένα πλαστικό κλασεράκι, πράγμα απαράδεκτο. Σε αυτό το τιμολογιακό επίπεδο, θα έπρεπε να υπάρχει όχι μόνο δεμένο βιβλίο χρήσης στην Ελληνική γλώσσα, αλλά και μια ηλεκτρονική εκδοχή του σε CD ROM. Η τιμή της συσκευής δεν επιτρέπει καμιά δικαιλογία κόστους για κάτι τέτοιο.
6. Έξοδο ακουστικών. Τί πάει να πει high end. Ας σκεφθούν λίγο πρακτικά εκεί, στο Bochum.
7. Τέλος, θα ήθελα το ART G2 να κόστιζε 1000 ευρώ φθηνότερα, αν και πρέπει να σημειωθεί εμφατικά, ότι αυτή η συσκευή είναι κατασκευασμένη στη Γερμανία, οπότε, ίσως ζητάω πολλά...
Τί εξαίρω:
1. Την εξαιρετική ποιότητα ήχου, φυσικά.
2. Την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής.
3. Την πλήρως διαφορική τοπολογία της συσκευής.
4. Την ευελιξία που δίνει η δυνατότητα αναβάθμισης του software.
Θα το αγόραζα; Να σας πω την αμαρτία μου, όχι. Κι αυτό, γιατί έχω την υποψία ότι το ομογάλακτο VIP έχει εφάμιλλες ηχητικές αρετές, και παίζει και εικόνα...
Κώστας Φ.
Truth hurts. Here's a teddy bear.
- Μηνύματα
- 8.978
- Reaction score
- 894
Απάντηση: Audionet Art G2 υπό δοκιμασία
:bravo: :cool_4:
Είναι απο τις σοβαρές εταιρείες γενικότερα... Εκείνο το γουρούνι ο πολυκάναλος που έχει είναι όλα τα λεφτά (και κυριολεκτικά και μεταφορικά).
Πάντως στα χρήματα που ζητάει το Art G2 υπάρχουν αρκετές λύσεις και σίγουρα θέλει πολύ ψάξιμο πριν αποφασίσεις να επενδύσεις το ποσό αυτό σε κάποιο συγκεκριμένο player.
:bravo: :cool_4:
Είναι απο τις σοβαρές εταιρείες γενικότερα... Εκείνο το γουρούνι ο πολυκάναλος που έχει είναι όλα τα λεφτά (και κυριολεκτικά και μεταφορικά).
Πάντως στα χρήματα που ζητάει το Art G2 υπάρχουν αρκετές λύσεις και σίγουρα θέλει πολύ ψάξιμο πριν αποφασίσεις να επενδύσεις το ποσό αυτό σε κάποιο συγκεκριμένο player.
ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.
Ιδρυτής
- Μηνύματα
- 30.058
- Reaction score
- 728
Αφωνος:shock:
Και εαν δεν ειμαι αντικειμενικος-τον γνωριζω τοσα χρονια τωρα-ας ακουσουμε και τις αποψεις αυτων που ειναι περισσοτερο αντικειμενικοι απο την αφεντια μου...
Και εαν δεν ειμαι αντικειμενικος-τον γνωριζω τοσα χρονια τωρα-ας ακουσουμε και τις αποψεις αυτων που ειναι περισσοτερο αντικειμενικοι απο την αφεντια μου...
Gebreselassie
Μαύρος!
- Μηνύματα
- 30.910
- Reaction score
- 2.524
Από τα πληρέστερα review που έχω διαβάσει ποτέ.
Τα συγχαρητήριά μου... :bravo:
Τα συγχαρητήριά μου... :bravo:
- Μηνύματα
- 9.946
- Reaction score
- 33
Εξαιρετική παρουσίαση. :cool_4:
Ευχαριστούμε πολυ!:happy_4:
Ευχαριστούμε πολυ!:happy_4:
vlasis
Φωτογράφος!
- Μηνύματα
- 11.728
- Reaction score
- 7.510
Aψογη τεκμηριωση-αψογη παρουσιαση μαστροΚογια.............
Να πω κατι και γω μιας και ειμαι κατοχος του artV2 cdplayer-και του προ pre1G2
μαζι με το εξωτερικο EPS.
Λιγο πολυ την ηχητικη αισθηση που απεκομισες απο αυτη την μηχανη θα ελεγα οτι κατι αναλογο εισπρατω και γω εχοντας τα περιπου 3 χρονια και εχοντας τεσταρει αρκετα μηχανηματα-καλωδια-αντικραδασμικα!!!!
Θεωρω οτι η ακριβεια και η ισορροπημενη αποδοση σε οργανα και φωνητικα ειναι το ατου αυτης της εταιρειας.Ποτε δεν ακουσα φουσκωμενο-ξεχειλωμενο χαμηλο η εντονες ηχητικες εξαρσεις.
Πολλες φορες εχω την αισθηση οτι οντως πηγαινει την σκηνη πιο πισω χωρις ομως να διαφοροποιει το το ηχητικο αποτελεσμα-Αυτο το λεω γιατι το εχω τεσταρει με αλλα cd players φιλων(Lindeman 820-Symphonic line reference-esoteric dv60-Audio research cdm3-Cary 306-Ayre 7).Bεβαια σε κοντρα με αλλα players o καθενας εκλαμβανει τις διαφορες και τα ακουσματα με τον δικο του τροπο και φυσικα οπως τον ευχαριστει!!!!!!!!!!
Τωρα σχετικα με το EPS που εχω στον προ παροτι οπως ειπες ειναι αρκετο(εχει συνολο 320000 mf Elna starget πυκνωτες και δυο μετασχηματιστες τρφοδοσιας)θα ελεγα οτι βαζοντας το στον προ οι διαφορες με αυτο ειναι μικρες με λιγο καλλιτερη εκταση στο χαμηλο.
Θεωρω οτι αυτα τα μηχανακια θελουν εν μερει προσοχη στα συνοδα τους.
Αν ματσαριστουν σωστα πιστευω οτι δινουν πολλα αληθινα μουσικα στοιχεια.
Βεβαια δεν ειναι φθηνα και υπαρχουν πολλα μηχανακια αναλογης αξιας μερικες φορες και μικροτερης θα ελεγα που μπορουν να σε ταξιδεψουν με τον δικο τους τροπο ομως η ΑUDIONET εχει και αυτι το δικο της κατι.....που να ειστε σιγουροι οτι δεν σε αφηνει ευκολα να την προσπερασεις..........
Να πω κατι και γω μιας και ειμαι κατοχος του artV2 cdplayer-και του προ pre1G2
μαζι με το εξωτερικο EPS.
Λιγο πολυ την ηχητικη αισθηση που απεκομισες απο αυτη την μηχανη θα ελεγα οτι κατι αναλογο εισπρατω και γω εχοντας τα περιπου 3 χρονια και εχοντας τεσταρει αρκετα μηχανηματα-καλωδια-αντικραδασμικα!!!!
Θεωρω οτι η ακριβεια και η ισορροπημενη αποδοση σε οργανα και φωνητικα ειναι το ατου αυτης της εταιρειας.Ποτε δεν ακουσα φουσκωμενο-ξεχειλωμενο χαμηλο η εντονες ηχητικες εξαρσεις.
Πολλες φορες εχω την αισθηση οτι οντως πηγαινει την σκηνη πιο πισω χωρις ομως να διαφοροποιει το το ηχητικο αποτελεσμα-Αυτο το λεω γιατι το εχω τεσταρει με αλλα cd players φιλων(Lindeman 820-Symphonic line reference-esoteric dv60-Audio research cdm3-Cary 306-Ayre 7).Bεβαια σε κοντρα με αλλα players o καθενας εκλαμβανει τις διαφορες και τα ακουσματα με τον δικο του τροπο και φυσικα οπως τον ευχαριστει!!!!!!!!!!
Τωρα σχετικα με το EPS που εχω στον προ παροτι οπως ειπες ειναι αρκετο(εχει συνολο 320000 mf Elna starget πυκνωτες και δυο μετασχηματιστες τρφοδοσιας)θα ελεγα οτι βαζοντας το στον προ οι διαφορες με αυτο ειναι μικρες με λιγο καλλιτερη εκταση στο χαμηλο.
Θεωρω οτι αυτα τα μηχανακια θελουν εν μερει προσοχη στα συνοδα τους.
Αν ματσαριστουν σωστα πιστευω οτι δινουν πολλα αληθινα μουσικα στοιχεια.
Βεβαια δεν ειναι φθηνα και υπαρχουν πολλα μηχανακια αναλογης αξιας μερικες φορες και μικροτερης θα ελεγα που μπορουν να σε ταξιδεψουν με τον δικο τους τροπο ομως η ΑUDIONET εχει και αυτι το δικο της κατι.....που να ειστε σιγουροι οτι δεν σε αφηνει ευκολα να την προσπερασεις..........
Πραγματικά, αυτό που θα μπορούσα εγώ τουλάχιστον να πω είναι ότι μακάρι να ήταν όλες οι παρουσίασεις-κριτικές το ίδιο αναλυτικές και κατανοήτες για μεγάλο πόσοστο αναγνωστών.
Το καλύτερο από όλα, είναι και διαδραστική.
Αφού εξετάστηκε και η αναπαραγωγή μέσω υπολογιστή και σύνδεσης usb, μήπως έγινε και σύγκριση μεταξύ αναπαραγωγής ασυμπίεστου-wav από το pc και αναπαραγωγής από τον οδηγό του Art;
Το καλύτερο από όλα, είναι και διαδραστική.
Αφού εξετάστηκε και η αναπαραγωγή μέσω υπολογιστή και σύνδεσης usb, μήπως έγινε και σύγκριση μεταξύ αναπαραγωγής ασυμπίεστου-wav από το pc και αναπαραγωγής από τον οδηγό του Art;
- Μηνύματα
- 25.109
- Reaction score
- 20.602
Ναι. Θα έχετε κάτι χειροπιαστό τις επόμενες ημέρες, για να κρίνετε ιδίοις ωσί.
- Μηνύματα
- 2.679
- Reaction score
- 5
Να το σχολιάσω τώρα αυτό η θα κατηγορηθώ για εσχάτη προδοσία? :happy_2:
Ωραία, άντε πάλι από την αρχή...
Ευχαριστούμε πολύ.:bravo:
Οι εγκεφαλικές βλάβες :crazy_2:, πως αποφεύγονται;
Gebreselassie
Μαύρος!
- Μηνύματα
- 30.910
- Reaction score
- 2.524
Δώσε και μένα μπάρμπα! :cool_11::cool_11::cool_11:
Κώστας Φ.
Truth hurts. Here's a teddy bear.
- Μηνύματα
- 8.978
- Reaction score
- 894
Απάντηση: Re: Audionet Art G2 υπό δοκιμασία
Ήμουν σίγουρος πως κρύβεις κι άλλους άσσους στο μανίκι σου! :respect:
- Μηνύματα
- 25.109
- Reaction score
- 20.602
Ρε παιδιά, δεν θα είναι τυφλό, θα τα ξέρετε όλα, χαρτί και καλαμάρι. Απλά, πρέπει να μαζέψω καναδυό ακόμη εγγραφές, και θα έχετε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει πουθενά...
Κώστας Φ.
Truth hurts. Here's a teddy bear.
- Μηνύματα
- 8.978
- Reaction score
- 894
Απάντηση: Re: Audionet Art G2 υπό δοκιμασία
Nομίζω έχεις περιγράψει τη διαδικασία πολλές φορές στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν είχε υλοποιηθεί. :cool_4:
- Μηνύματα
- 4.496
- Reaction score
- 2
K Κ, καταρχήν,σε ευχαριστούμε για την ωραία και τίμια περιγραφή που έκανες για το συγκεκριμένο player που έτυχε και εγώ να έχω προσωπική άποψη, λόγω του ότι το είχε "ξεχάσει" κάποιος φίλος που το έφερε για ακρόαση στο σπίτι μου για κανα δίμηνο...:happy_9:
Μάλιστα έτυχε να γίνει και αντιπαράθεση με άλλα παρόμοιας τιμής player.
Ωφείλω να συμφωνίσω σεχδόν σε όλα, όμως με τρώει η άτιμη η γλώσσα μου και δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο.
Πως εσύ γράφεις για μηχάνημα έστω μέσης τιμής που το ακολουθεί ο όρος "Hi End"?...:happy_9:
Κώστα, πλάκα κάνω και μακάρι να συνεχίσεις να γράφεις και άλλα παρόμοια άρθρα με το ίδιο στύλ όπως αυτό.
Υ.Γ. Μεταξύ μας, πάντα πίστευα πως είσαι.....
...........κρυφο Ηi Εndas...:cool_4:
Μάλιστα έτυχε να γίνει και αντιπαράθεση με άλλα παρόμοιας τιμής player.
Ωφείλω να συμφωνίσω σεχδόν σε όλα, όμως με τρώει η άτιμη η γλώσσα μου και δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο.
Πως εσύ γράφεις για μηχάνημα έστω μέσης τιμής που το ακολουθεί ο όρος "Hi End"?...:happy_9:
Κώστα, πλάκα κάνω και μακάρι να συνεχίσεις να γράφεις και άλλα παρόμοια άρθρα με το ίδιο στύλ όπως αυτό.
Υ.Γ. Μεταξύ μας, πάντα πίστευα πως είσαι.....
...........κρυφο Ηi Εndas...:cool_4:
Staff online
-
abcdΠρώην Διοικητής ο τροπαιοφόρος -
n_olympiosΜαντιναδόρος! -
rose.athensNot in the mood Mod -
ZizikChauncey Gardiner * tl;dr *
Μέλη online
- Dimusique
- GPxr
- Manosfocal
- Abessalom
- Decembered
- philosopher
- Desertrose
- george papanastasiou
- Drioannis
- guinni
- pstergio
- Tidal
- BABIS A.K
- Venom7
- Reckless
- Vakis2000
- gid
- strozsek
- macfm
- manospap
- kostas999
- indikos001
- abcd
- TESLA300B
- nakata
- Chris1965
- Deckard01
- Resound
- n_olympios
- tarantino
- ABSENTI
- GEORGE PAPPAS
- Dimitriskou
- pankrok
- Sotos65
- T. Kyriakopoulos
- kostas1958
- thegiag
- atsirik76
- marmagas
- berio
- makis.pol
- rose.athens
- Akis_G
- DIMITRIS
- m1ts0s
- harryv
- Zizik
- kokkjohn
- Rodemis