Κάνε ένα καλό καθάρισμα της μηχανής συμπεριλαμβανομένης αφαλάτωσης και backflush με cafiza με το blind filter, και μετά αν παρμένει η διαροή μάλλον θα χρειαστεί λύσιμο από μάστορα.
Ντεσκαλ σε μισό λίτρο νερό, το περνάς από τη μηχανή και μετά 3 λίτρα νερό για ξέπλυμα.
Αναλογα το μοντελο ,και την φιλοσοφια(hx ,thermoblock, single boiler, dual boiler) πρεπει να βρεις τις οδηγιες του κατασκευαστη για το πως αδειαζει πρωτα η μηχανη,μετα της βαζεις ενα διαλυμα με dezcal το οποιο πρεπει να περασει απο ολες τις διοδους του νερου και του ατμου,το αφηνεις απο μιση εως μια ωρα ,και ξεπλενεις δυο φορες τουλαχιστον με καθαρο νερο.
Είναι πολύ εύκολος ο έλεγχος της ροής.
Πολύ εύκολος και ο έλεγχος της πίεσης, σε όλη την διάρκεια της εκχύλισης (έβαλα την καφετιέρα να βγάζει 12 πίεση, κι έδωσα μαξ μέχρι 7 στο πακ).
Η πρώτη προσπάθεια με flow control, ήταν ένα σκαλοπάτι καλύτερος καφές!
ΥΓ. Βλέπω να αφήνω το μαμά ελατήριο. Κάνει ότι θες έτσι, πανεύκολα.
Αξίζει να την δοκιμάσει οποιοσδήποτε αυτή τη συνταγή, ακόμα και χωρίς flow control, σε οποιαδήποτε καφετιέρα Ε61, πράγμα που γίνεται εάν σταματήσεις την αντλία μετά από 4-6" ροής (χωρίς να πας τέρμα κάτω τον μοχλό ώστε να μην πέσει η πίεση στο πακ), περιμένεις μισό λεπτό, και συνεχίζεις μετά κανονικά.
Θέλει 92-93°C πάνω στο πακ. Ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από τις δυνατότητες που σου δίνει ο έλεγχος ροής, η επιστροφή σε απλή εκχύλιση μιάς πίεσης (της καφετιέρας) θυμίζει επιστροφή στο μεσαίωνα.
ακριβώς αυτό
και όταν το μάθεις, μπορεί να μπει στην ρουτίνα σου χωρίς κόστος στον χρόνο σου.
ισχύει σε πολλούς κόκκους αυτό. Αλλά μην ξεχνάς ότι υπάρχουν και πολλοί κόκκοι που θέλουν την απλή εκχύλιση και εκεί δίνουν την καλύτερη γεύση τους. Ίσως να μην είναι οι κόκκοι που ταιριάζουν στην γεύση μου αλλά περί ορέξεως ...Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά από τις δυνατότητες που σου δίνει ο έλεγχος ροής, η επιστροφή σε απλή εκχύλιση μιάς πίεσης (της καφετιέρας) θυμίζει επιστροφή στο μεσαίωνα.
εγώ στις μηχανές μου μόνο ξινό χρησιμοποιώ, αυτό που χρησιμοποιούσε και η μητέρα μου. Αλλά οι δικιές μου μηχανές είναι παλιές χωρίς ίχνος εγγύησης.
ο άνθρωπος μου.Κάτι τέτοια έλεγα κι εγώ πριν 10 χρόνια και τώρα θέλω να πατάω ένα κουμπί και να εμφανίζεται ο καφές στο χέρι μου.
Η τελειομανία μου έχει περάσει σε άλλο επίπεδο: Θέλω να πληρώνω έναν άλλο εγκεκριμένο τελειομανή (στον επαγγελματικό του χώρο) και να μου δίνει έτοιμο το βέλτιστο αποτέλεσμα. Φυσικά συνεχίζω και διαβάζω έστω και σε πιο ήπιο ρυθμό αλλά το DIY μου φαντάζει πλέον μαρτύριο. Σε όλες μου τις ασχολίες. Ζήτω η τεμπελιά!
'Ένα άλλο πρόβλημα που με ενοχλεί στη σπιτική παρασκευή είναι το εξής:
Ψάχνω κάθε φορά που αγοράζω καφέ να δοκιμάζω νέες ποικιλίες ακόμα κι αν ξέρω ότι αυτός που ήδη πίνω είναι τέλειος. Είναι ο μόνος τομέας της καθημερινότητάς μου που ανέχομαι "εκπλήξεις". Όμως αναγκαστικά δημιουργείται το πρόβλημα του νέου "dial in" που βαριέμαι. Άσε που αν ένα πακέτο βγάζει 12-14 δόσεις και χρειάζονται 2-3 για ρύθμιση η απόδοση του χόμπι είναι ασύμφορη.
Η συντηρητική λύση είναι να μένω στον καφέ που μου αρέσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, για όσο υπάρχει η ίδια παρτίδα για αγορά. Έτσι όμως χάνει την αξία της η αγορά ως προς το καταναλωτικό μου ένστικτο αφού περνάει στα ψώνια ρουτίνας που είναι βαρετά, με ανυπαρξία ψυχολογικής ικανοποίησης...
Α, εύκολο. Ντίσεντ.Κάτι τέτοια έλεγα κι εγώ πριν 10 χρόνια και τώρα θέλω να πατάω ένα κουμπί και να εμφανίζεται ο καφές στο χέρι μου.
Χρόνο έχω άλλα οι προτεραιότητές μου είναι άλλες.
Πάναγία μου, τι ώρα σηκώνεσαι; Μου θύμισε στρατό.
Δεν ήμουν ποτέ του ύπνου. Αν ξυπνήσω αργά (μετά τις 8 εννοώ...) αγχώνομαι ότι έχασα τη μέρα.Πάναγία μου, τι ώρα σηκώνεσαι; Μου θύμισε στρατό.
