Classic HiFi

Μηνύματα
3.060
Reaction score
632
Re: REEL TO REEL

Nagra III-P



ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Κατασκευάστηκε από την θρυλική Ελβετική εταιρεία Kudelski SA που κατασκευάζει τον υψηλότερης ποιότητας επαγγελματικό εξοπλισμό εγγραφών. Το
III-P έιναι μηχανή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν για κάθε audio εφαρμογή.
Είναι μονοφωνικό μοντέλο με ταχύτητες 3.75, 7 1/2, and 15 in/sec, με δυο ισοσταθμίσεις για κάθε ταχύτητα! Έχει πολλές δυνατότητες που θα το έκαναν να θεωρειται εξεζητημένο για οικιακή χρήση, όπως ενσωματωμένη γεννήτρια πιλοτικού τόνου για συγχρονισμό με κινηματογραφική κάμερα. Η ποιότητα κατασκευής θεωρείται απίστευτη, με όλα τα κουμπιά και διακόπτες κατασκευασμένα από στερεά
κομμάτια αλουμινίου και ανοξείδωτο ατσάλι. Παραγόταν από τα μέσα της δεκαετίας του 50 ως τα τέλη της δεκαετίας του 60 οπότε αντικαταστάθηκε από τη σειρά ΙV(IV-S, 4.2 L, etc.)

 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Quad ESL και Quad ESL 63

Τα ηλεκτροστατικά ηχεία ήταν και θα είναι πάντα ένα φετίχ στον χώρο του Audio. Έχουν φανατικούς υποστηρικτές αλλά και φανατικούς εχθρούς. Ποια όμως είναι τα πλέον διάσημα; Αν κάνουμε μία mini δημοσκόπηση θα δούμε ότι το ποιο διάσημο ηλεκτροστατικό ηχείο είναι και ένα από τα πρώτα που κατασκευάστηκαν. Το Quad ESL.


To Quad ESL

Η ιστορία των ηλεκτροστατικών ηχείων ξεκινά γύρω στα 1925 - 1935, όταν άρχισε η δημοσίευση αρκετών σημαντικών εργασιών και η κατοχύρωση πολλών ευρεσιτεχνιών. Το πρόβλημα ήταν στην πράξη η πρόοδος ήταν ελάχιστη, κυρίως λόγω της μη ύπαρξης κατάλληλων υλικών για την δημιουργία ενός τέτοιου ηχείου. Το πρόβλημα κυρίως εστιαζόταν στην μεμβράνη του ηχείου που θα έπρεπε να είναι εύκαμπτη και πάρα πολύ ελαφριά αλλά ταυτόχρονα και καλός  μονωτής.

Με το ξεκίνημα του  Β' παγκοσμίου πολέμου, όλα αυτά τα σχέδια μπήκαν στα συρτάρια. Γύρω στα 1949 η DuPont παρουσιάζει ένα συνθετικό υλικό το Mylar το οποίο είχε όλες τις ιδιότητες που έπρεπε να έχει η μεμβράνη του ηλεκτροστατικού ηχείου.  Αργότερα  γύρω στο 1953 άρχισε και πάλι να κινείτε κάτι στον χώρο. Ο Arthur Janszen στις ΗΠΑ δημιούργησε και εξέλιξε μία μονάδα αναπαραγωγής υψηλών που χρησιμοποιήθηκε στο ηχείο AR-1 της Acoustic Research. Αργότερα ο ίδιος προσπάθησε να δημιουργήσει ένα full range ηχείο το KLH-9 το οποίο όμως δεν είχε ικανοποιητική απόδοση στις χαμηλές συχνότητες.


Δύο Quad ESL τό ένα πάνω στο άλλο

Την ίδια εποχή στην άλλη πλευρά του ατλαντικού οι Peter Walker (o οποίος από το 1951 είχε ιδρύσει την Quad μετά από μια μακροχρόνια πορεία στον χώρο του Audio ως πωλητής, και είχε ήδη παρουσιάσει τον ενισχυτή Quad) και David Williamson είχαν αρχίσει να σχεδιάζουν το πρώτο Quad ESL. Ο Peter Walker το 1955 έγραψε μια σειρά από 3 άρθρα  στο περιοδικό "Wireless World" με τίτλο "Wide Range Electrostatic Loudspeakers" χρησιμοποιώντας στοιχεία από μία εργασία του F.V. Hunt, ο οποίος με την χρήση μαθηματικών απέδειξε ότι ένα ηλεκτροστατικό ηχείο θα υπερτερούσε ενός συμβατικού. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα το Quad ESL ήταν έτοιμο για παραγωγή. Ο Walker κατοχύρωσε το προϊόν του με διπλώματα ευρεσιτεχνιών το 1955 ( U.S. 3,008,013 ) και το 1957(U.S. 3,008,014). Το ηχείο ονομάστηκε "Quad Electrostatic Loudspeaker". Την ίδια περίπου εποχή η εταιρία παρήγαγε και τον μονοφωνικό ενισχυτή Quad II και ο συνδιασμός των δύο ήταν το "Hi-End" της εποχής.


Ένα ανακατασκευασμένο Quad ESL.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το  Quad ESL έγινε το εργαλείο των μηχανικών ήχου.  Τo Quad είχε διαφορετική σχεδίαση σε σχέση με τα ηχεία του Arthur Janszen. Ενώ το KLH9 είχε ύψος περί το 1,80m το Quad ήταν οριζόντιο και το αποτελούσαν 3 διαφορετικά panels. Ένα στο κέντρο για τα πρίμα και εκατέρωθέν του δύο μονάδες για τις χαμηλές συχνότητες. Το panel των υψηλών είχε τάση 1500V ενώ των χαμηλών 6000V.


To εσωτερικό του Quad ESL

Ηχητικά τώρα το Quad ESL είχε τα καλύτερα μεσαία από όλα τα ηχεία της εποχής. Έπασχε όμως στα άκρα του φάσματος. Οι χαμηλές συχνότητες αν και ήταν πολύ γρήγορες και καθαρές (χωρίς τα ενοχλητικά μπουμαρίσματα των ηχείων κλειστού τύπου) δεν είχαν μεγάλη έκταση. Μόλις και δια της βίας άγγιζαν τα 40Hz. Οι υψηλές συχνότητες από την άλλη αν και αέρινες δεν έφταναν την διαφάνεια της μεσαίας περιοχής. Το Quad ESL βρισκόταν σε παραγωγή μέχρι και το 198, όταν και αντικαταστάθηκε από το ESL 63. Στα 25 χρόνια  της παραγωγής του παρήχθησαν 60000, άθλος για μια μικρή εταιρία όπως η Quad ,δεδομένου και της χρονοβόρας διαδικασίας παραγωγής.


Το αυθεντικό ESL και το ESL63 το ένα δίπλα στο άλλο, μαζί με ενισχυτές της Quad.

Τα Quad ESL είχαν όμως και αρκετά μειονεκτήματα. Πρώτα απ' όλα δεν είχαν μεγάλη ικανότητα πρόσληψης ισχύος. Μπορούσαν να δεχθούν μόνο 15Watt τα οποία έπρεπε να είναι ΠΟΛΥ ΠΟΙΟΤΙΚΑ. Αν τα πίεζες λίγο παραπάνω δημιουργόταν σπινθήρας μεταξύ των στατόρων και κατέληγες -στην καλύτερη περίπτωση- με κατεστραμμένο διάφραγμα και στην χειρότερη χωρίς ηχεία. Δεν ανέβαζαν μεγάλες ηχητικές στάθμες. Με το ζόρι κάποιος έφθανε στα 100db (δεν κάνουν για party animals). Ήταν δύσκολο φορτίο για να οδηγηθεί. Παρουσίαζαν έντονα χωρητικό χαρακτήρα και η εμπέδηση έπεφτε πολύ χαμηλά με την αύξηση της συχνότητας. Τέλος ήταν πολύ κατευθυντικά και χρειαζόταν να δαπανήσεις πολύ ώρα για να τα στήσεις σωστά μέσα στον χώρο.


Ενα home cinema αποτελούμενο από Quad ESL

Αυτό οδήγησε τον Walker να σκέφτεται από πολύ νωρίς  τρόπους για να βελτιώσει το ηχείο του. Έτσι ξεκίνησε μια μακροχρόνια πορεία εξέλιξης από το 1963 μέχρι το 1980. Το '80 παρουσίασε το νέο ηχείο με το όνομα ESL63 το οποίο κόστιζε τριπλάσια από ένα ESL. Το νέο ηχείο κρατούσε τον διαχωρισμό των μονάδων όπως και στο αρχικό ηχείο, αλλά, όχι με μία μονάδα υψηλών και 2 χαμηλών. Αυτή την φορά είχαμε 7 ομόκεντρους κύκλους, τον  έναν μπροστά από τον άλλον, που στον καθένα έφτανε το ίδιο σήμα απλά εισαγόταν μια καθυστέρηση στον χρόνο ώστε το τελικό σήμα να φτάνει ταυτόχρονα στον ακροατή.


To ESL 63

Η μηχανική κατασκευή έγινε απλούστερη, τα ηλεκτρονικά όμως πιο πολύπλοκα, μιας που το ηχητικό σήμα πλέον περνούσε από step-up μετασχηματιστές και στην συνέχεια στο περίπλοκο κύκλωμα της καθυστέρησης χρόνου. Το ESL63 ήταν σε παραγωγή μέχρι πριν 2 χρόνια που η Quad το αντικατέστησε από τα παρόμοιας φιλοσοφίας ESL989 και ESL988.

Το ESL63  ήταν ανώτερο του αυθεντικού στα άκρα του φάσματος (αν και τα χαμηλά του ποτέ δεν θεωρήθηκαν ικανοποιήτικά, με αποτέλεσμα πολλές άλλες εταιρίες να παράγουν subwoofer για το ESL63). Επίσης μπορούσαννα παίζουν πιο δυνατά (αλλά πάλι όχι πολύ δυνατά).


Το ESL63 γυμνό

Ποιο από τα δύο είναι καλύτερο? Εδώ οι γνώμες διχάζονται. Πάντως όποιος άκουσε κάποτε ένα από τα δύο, σίγουρα  ο ήχος τους θα του μείνει χαραγμένος στο μυαλό του. Οι φανατικοί υποστηρικτές της Quad τα θεωρούν τα καλύτερα ηχεία που βγήκαν ποτέ στην παραγωγή. Ίσως έχουν δίκιο...


Το ESL63 με ένα subwoofer της Gradient
 

Μηνύματα
10.483
Reaction score
5
Re: Quad ESL και Quad ESL 63

δεδομένου και της χρονοβόρας διαδικασίας παραγωγής.
Και που να σου πω ποσο χρονο χρειζονται τα QUAD για την επισκευη τους και ποση προσοχη και υπομονη...
Τι μου θυμισες ρε Σπυρο!!!

Μπραβο για ολα τα post...

Go on....
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Γιώργο όλα τα ηλεκτροστατικά έχουν μπελά στην τόσο στην κατασκευή, όσο και στην επισκευή. Και το χειρότερο απ' όλα είναι το τέντωμα της μεμβράνης. Πριν καμμιά δεκαριά χρόνια είχα κάνει μία απόπειρα κατασκευής DIY ηλεκτροστατικού ηχείου, και ωσπου να τεντώσω την μεμβράνη, να την περάσω με γραφίτη και να την συναρμολογήσω πάνω στους στάτορες είδα κι έπαθα. Μετά από αυτό εκτίμησα την δουλειά όλων των κατασκευαστών που με σχεδόν πρωτόγονα μέσα έφτιαχναν τέτοια ηχεία...


Τέντωμα μεμβράνης για ESL63
 

Μηνύματα
3.060
Reaction score
632
Re: Classic HiFi :Tascam 32 (a.k.a. Teac "Tascam Series 33-2")

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Διαθέσιμο ως και τις μέρες μας αυτό είναι ένα deck επαγγελματικών φορμά με τρία μοτερ τρεις κεφαλές, δύο ταχύτητες (7 1/2 and 15 in/sec), και half track κεφαλές. Φανερά κατασκευασμένο να στέκεται όρθιο για τιμωρία, αυτό το μηχάνημα είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από μέταλλο, όπως τις παλίες καλές μέρες. Υπάρχουν πολλά κουμπιά που δεν θα βρείτε σε ένα μέσο οικιακό deck όπως ένα +/- 12% pitch control (που έχει πολλή πλάκα να παίζεις μαζί του),"Edit" control το οποίο σταματά το μοτέρ του καρουλιού που μαζεύει την ταινία, 20db εξασθενητές στις εισόδους mic, κ.λ.π.
Περιέχεται ένας τετραψήφιος φθορίζων μετρητής ταινίας, μαζί με κουμπί "Return to Zero", που μπορεί να τυλιχτεί προς τα πίσω σε δεδομένο σημείο του καρουλιού και να σταματήσει αυτόματα.Τα κουμπιά του Transport είναι μικρά πλαστικά με μικρή διαδρομή στην κίνησή τους.


 

Μηνύματα
10.483
Reaction score
5
Γιώργο όλα τα ηλεκτροστατικά έχουν μπελά στην τόσο στην κατασκευή, όσο και στην επισκευή. Και το χειρότερο απ' όλα είναι το τέντωμα της μεμβράνης. Πριν καμμιά δεκαριά χρόνια είχα κάνει μία απόπειρα κατασκευής DIY ηλεκτροστατικού ηχείου, και ωσπου να τεντώσω την μεμβράνη, να την περάσω με γραφίτη και να την συναρμολογήσω πάνω στους στάτορες είδα κι έπαθα. Μετά από αυτό εκτίμησα την  δουλειά όλων των κατασκευαστών που με σχεδόν πρωτόγονα μέσα έφτιαχναν τέτοια ηχεία...
Μιλας για την εσωτερικη μεμβρανη του ηχειου την αγωγιμη και οχι για τη mylar εξωτερικη μεμβρανη, η οποια τεντωνει ευκολα (με προσοχη ομως).
Καλη φαση ειναι και οταν την ''τρως'' :? απο το panel, αν ξεφορτισει πανω σου :cry: :cry:
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Nakamichi Cr-7e Cassette Deck

NAKAMICHI CR-7E CASSETTE DECK



Ίσως το καλύτερο κασετόφωνο όλων των εποχών....

Αν ρωτήσεις κάποια "παλιά καραβάνα" ποια ήταν τα καλύτερα κασετόφωνα στην απάντηση του σίγουρα θα περιέχονται και κάποια μοντέλα της Nakamichi (Dragon, ZX9) και σίγουρα το συγκεκριμένο.Η Nakamichi πάντα είχε παράδοση στο να κατασκευάζει καλά κασετόφωνα αλλά με το CR-7E κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό της.

Όλα ξεκίνησαν το 1988 όταν η Nakamichi αποφάσισε να φτιάξει ένα κασετόφωνο που θα χρησιμοποιούσε την τεχνολογία του Dragon (που ως τότε ήταν το κορυφαίο της μοντέλο) αλλά θα επικεντρωνόταν περισσότερο στην ποιότητα του ήχου και δευτερευόντος στην χρήση της τεχνολογίας αιχμής.

Χρησιμοποιόντας έναν πιο απλό μηχανισμό οδήγησης (χωρίς το πολύπλοκο auto reverse με αυτόματη ρύθμιση του αζιμουθίου του Dragon) και προσθέτοντας ένα remote control οι μηχανικοί της κατάφεραν να πιάσουν τον στόχο τους.


Το νέο κασετόφωνο ήταν πιο φθηνό από την ναυαρχίδα αλλά ο ήχος του είχε σημαντική βελτίωση. Η εξωτεική του εμφάνιση ήταν η κλασσική της NAKAMICHI , με τα πλήκτρα ελέγχου στο κέντρο, ακριβώς επάνω η οθόνη με τις ενδείξεις του μετρητή ταινίας και της έντασης του ήχου. Ο χρήστης μπορούσε να επιλέξει χειροκίνητα τον τύπο της κασέτας (απλή-χρωμίου-μετάλλου), υπήρχε Dolby B και C (χωρίς HX). Επίσης χειροκίνητα μπορούσε κάποιος να ρυθμίσει την διάρκεια της κασέτας και το αζιμούθιο της κεφαλής.



Υπήρχαν όμως και κάποιες καινοτομίες. Για πρώτη φορά σε Nakamichi παρουσιαζόταν auto-calibration για την κασέτα, καθώς και μια σειρά από βελτιωμένα φίλτρα (subsonic, MPX Κλπ)

Η ποιότητα του ήχου τώρα, ακόμα και με μία μέτρια κασέτα ήταν πολύ καλή. Αν όμως χρησιμοποιούσε κάποιος μια καλή κασέτα μετάλου τότε η ποιότητα απογειωνόταν. Τα peaks στην ένταση έφταναν μέχρι και τα +10dB χωρίς παραμορφώσεις, ενώ μια καλή ηχογράφηση, ακουγόταν ακόμα καλύτερα και από τα περισσότερα cd player της εποχής.

Εκτός όμως της εγγραφής, ακόμα και κασέτες προηχογραφημένες σε άλλα κασετόφωνα , ακουγόταν πολύ ζωντανές (σε αυτό βοηθούσε και η σωστή ρύθμιση του αζιμουθίου της κεφαλής).

Σήμερα η Nakamichi έχει αλλάξει και διοίκηση και προσανατολισμό. Το CR-7Ε όμως παραμένει ένα ορόσημο. Αν ακόμα διατηρείτε συλλογή με κασέτες και βρεθεί μπροστά σας κάποιο μεταχειρισμένο κομμάτι αγοράστε το χωρίς δεύτερη σκέψη... Θα το ερωτευτείτε!!!

 


Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Από τον Γ. Κολιάβα...

Dynaco ST 70






Περιγραφή:
Ο ST70 σχεδιάστηκε αρχικά σαν στερεοφωνικός ενισχυτής χαμηλού κόστους. Πούλησε πάνω από 300000 κομμάτια κατά τη διάρκεια της ζωής του από το
1958 ως το 1977 (λόγω χαμηλής τιμής ?). Μέχρι σήμερα είναι πολύ δημοφιλής ανάμεσα στους οπαδούς των λα΄μπάτων συσκευών.

Specifications
Power Output 35 watts continues, 80 watts peak each channel
Frequency response +/- .5 dB from 30 Hz to 40kHz
Power Response 20 Hz to 20kHz within 1 dB of 35 watts at less than 1 % distortion
Intermodulation Distortion less than 1 % at 35 watts (normally about .5 %), Less than .05 % at 1 watt
Hum and Noise inaudible; better than 90 dB below rated power
Sensivity 1.3 volts rms input for 35 watts out
Output impedance 4, 8, 16 ohms each channel
Damping Factor 15
Minimum channel separation 55 dB
Power Consumption 190 watts 50/60 Hz
Tube Complement 4 x EL34, 2 x 7190, GZ34/5AR4, selenium rectifier
Size 13" by 9-1/2" by 6-1/2" high
Weight 32 pounds


Συνήθεις μετατροπές:
Λόδω της δημοτικότητας του ST70 πολλοί προσπάθησαν όχι μόνο να τον επισκευάσουν αλλά και να βελτιώσουν τις επιδόσεις του. Οι τυπικές μετατροπές ήτανη βελτίωση των πυκνωτών B+ filter με υψηλότερης χωρητικότητας και ποιοτικά εξαρτήματα όπως πυκνωτές ελαίου χάρτου. Επίσης η ρύθμιση της πολωσης -όπως και στους περισσότερους λαμπάτους-είναι συχνό θέμα τροποποίησης. Τελικά οι πυκνωτές ζεύξης και οι αντιστάσεις άνθρακα συχνά αντικαθίστανται από εξωτικά υλικά.

Δεν συνιστώ την εξ ολοκλήρου ανακαλωδίωση του ST70 για να πετύχουμε ελάχιστη ηχητική βελτίωση. Αλλα΄οι ηλεκτρολυτικοί πυκνωτές στεγνώνουν μετα από τόσα χρόνια. Και ο αντίκτυπος της αυτόματης ρύθμισης της πολωσης στον ήχο του ενισχυτή είναι ένα θέμα που χρήζει σοβαρής συζήτησης.
Επιπλέον σ' αυτές τις τυπικές τροποποιήσεις ένα kit βελτίωσης ήταν εμπορικά διαθέσιμο.
Αυτό το kit που περιγράφεται εδώ κόστιζε λιγότερο από $100 και αντικαθιστούσε βασικά την πλακέτα του σταδίου προενίσχυσης με μια βελτιωμένη έκδοση.
Συνιστούσε επίσης την αντικατάσταση των βυσμάτων εισόδου και εξόδου των ηχείων και τον τετραπλό πυκνωτη φιλτραρίσματος με Mallory FP twist lock cap (40-20-20-20uF, 500V).



Τα ανταλλακτικά εξαρτήματα του kit αναβάθμισης:
Resistors
2 10R 1/2W 0.5% Holco H4
2 47R5 Holco H4
2 621R Holco H4
4 1K Holco H4
2 18K Holco H4
4 270K Holco H4
2 475K Holco H4
2 1M5 Holco H2
2 1K 1W 0.5% Holco H2
4 47K Holco H2
2 270K Holco H2
2 332K Holco H2

Capacitors
4 0.22 uf 600v MIT PPMFX
1 5.1 uf 630v SOLEN
2 5.1 uf 400v SOLEN
2 390 pf polystyrene
2 82 pf polystyrene
2 220 uf 100v
(bias capacitor replacements)

Miscellaneous
2 feet Wondersolder
6 feet teflon wire 20awg
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
B&W 801

To 801 παρουσιάστηκε από την B&W στα τέλη του 1979. Ήταν ένα τεράστιο hi end monitor που εκ πρώτης όψεως δύσκολα θα συγκινούσε έναν αγοραστή. Όμως από το 1980 και μετά άρχισε να παρουσιάζει τρομερή εξάπλωση στα studio ηχογραφήσεων της εποχής. Πρώτη ξεκίνησε να το χρησιμοποιεί η EMI και στην συνέχεια τα studio της Abbey Road της DECCA και της Deutsche Grammophon. Σε μικρό χρονικό διάστημα κάθε "καθώς πρέπει" studio είχε ένα ζεύγος από 801.

Από σχεδιαστική άποψης ήταν ένα 3δρομο ηχείο με 3 μεγάφωνα (ένα χαμηλών 15" , ένα mid από Kevlar και ένα tweeter θόλου) , και σχεδίαση ανάκλασης χαμηλών. Τόσο το midrange, όσο και το tweeter στεγαζόταν σε ξεχωριστούς θαλάμους από το woofer.

Φυσικά μετά τον ντόρο που προκλήθηκε άρχισαν όλοι να κοιτάν με άλλο μάτι αυτό το monitor. Οι πωλήσεις έχουν ανεβεί κατακόρυφα και έτσι το 801 χαρακτηρίστηκε το hi end ηχείο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.

Με την εξάπλωση του ηχείου άρχισαν και τα πρώτα mods. Το ποιο ασθενές του σημείο αποδείχθηκε το crossover και έτσι λαρχισαν όλοι να παρουσιάζουν mods για το crossover του 801, όλων των ειδών. Αναβαθμίσεις του αρχικού, νέα croosover, ακόμα παρουσιάστηκαν και διάφορα εξωτερικά crossover.

Φυσικά το 801 είχε και τα μειονεκτήματά του. Για να παίξει σωστά χρειαζόταν τεράστιοι solid-state ενισχυτές, με ελαφρώς τονισμένες τις υψηλές, ενώ οι δύο χαμηλότερες οκτάβες δεν αναπαραγόταν σωστά.

Αυτό οδήγησε την B&W στην νέα έκδοση του ηχείου. Το 1986 η B&W παρουσίασε μια νέα τεχνολογία αδρανοποίησης της καμπίνας, την οποία ονόμασε matrix και μάλιστα παρουσίασε ένα ηχείο το Matrix1 το οποίο την χρησιμοποιούσε. Υιοθέτησε την ίδια τεχνολογία και στα 801 και έτσι έχουμε το 801Matrix ή αλλιώς το 801Series2 .


801Series2

Το 801Matrix ήταν ηχητικά διαφορετικό από το αρχικό 801 πιο δυναμικό, με ήχο πιο ανοικτό και πιο «δεμένο». Και εδώ υπήρχε η αρχική 3δρομη σχεδίαση όπου κάθε μονάδα είχε τον δικό της ξεχωριστό θάλαμο. Η ποιότητα κατασκευής ήταν σχεδόν άριστη με μόνη εξαίρεση τις μπόρνες των ηχείων που θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες, καθώς και τους βραχυκυκλωτές για την διπλοκαλωδίωση οι οποίοι ήταν μέσα στο ηχείο και η αφαίρεσή τους δεν ήταν και τόσο πρακτική. Οπτικά θύμιζε τον προκάτοχό του με μόνη διαφορά την στρογγυλευμένη πόρτα ανάκλασης των χαμηλών που ήταν ακριβώς κάτω από το woofer.

Οι σημαντικές αλλαγές ήταν μέσα στο ηχείο. Στο εσωτερικό υπήρχε η τεχνολογία Matrix που ήταν κυψελωτές ενισχύσεις που αδρανοποιούσαν τη καμπίνα και ελαχιστοποιούσαν τους συντονισμούς και τους χρωματισμούς στις χαμηλές συχνότητες. Με την χρήση ενός έξτρα εξωτερικού equalizer το ηχείο έφτανε στα 17,5Hz (-6dB) ενώ χωρίς αυτό τα 195Hz (-9dB).

Το midrange ήταν το ίδιο με την προηγούμενη έκδοση του ηχείου (από Kevlar) ενώ το tweeter ήταν εντελώς διαφορετικό.



801 Matrix S3

Κάποιες περαιτέρω αλλαγές οδήγησαν στο 801Series3. Ταυτόχρονα το 801 απόκτησε οικογένεια. Παρουσιάστηκαν τα παρόμοιας σχεδίασης 802, 803, 804, 805 (προήλθαν από την σειρά Matrix 1-2-3) και το τεράστιο 800.

Τα Matrix κράτησαν έχρι το 1998. Τότε η B&W παρουσίασε την Nautilus 800 Series βασισμένη στην τεχνολογία για τα tweeter Nautilus που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1993.




Nautilus 801


Τα Nautilus 801 στημένα στα Abbey Road studio


Η πόρτα ανάκλασης των χαμηλών πλέον κοιτούσε προς τα κάτω ενώ οι ξεχωριστοί θάλαμοι του mid και του tweeter ήταν πιο στρογγυλευμένοι, σχεδόν σφαιρικοί. Εκτεταμένη φροντίδα δέχθηκε η απομόνωση της κάθε μονάδας από τους κραδασμούς. Ηχητικά ήταν καλύτερα από τα Matrix κυρίως στα πρίμα. Με αυτή την μορφή κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα.

Αυτό ήταν εν συντομία το πιο θρυλικό Hi End ηχείο.
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Linn LP 12

Αν το Rega planar 2/3 είναι το πιο διαδεδομένο πικάπ, το πιο διάσημο στους κύκλους του hifi είναι το Linn LP 12



Το LP12 έχει ήδη κλείσει μια 30ετία τστην παραγωγή. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1972.



Από την παραγωγή του και μετά η κατασκευή του με σασί-υποσασί και πλατώ-υποπλατώ αλλά και η στήριξη σε 3 ελατήρια έχει παραμείνει η ίδια (όπως κα ιτο υπέροχο φινίρισμα με ξύλο). Αυτό που άλλαζε συχνά ήταν τα τροφοδοτικά και οι βραχίονες. Έτσι ενώ αρχικά υπήρχε ένα εσωτερικό πολύ απλό τροφοδοτικό σιγά σιγά τόσο η Linn αλλα και άλλες εταιρίες παρουσίασαν καλύτερα τροφοδοτικα (Linn valhalla και lingo αλλά και NAIM armageddon καποια από την origin κλπ...

Αναλυτικά αλλαγές και serial numbers που έγιναν:

1972 LP12 turntable introduced.

[ 2,000] 1974 Main bearing liner changed. Sub-chassis strengthened by addition of strap, spot welded in place. Motor control circuit changed from terminal strip to small pcb. Mains switch changed from two buttons to single with mains neon.

[23,000] 1978 Top plate modified adding two holes for 6x0.5 self tappers into wood block. <Linn claim Nirvana kit available this year>

[27,000] 1979 Lid propr removed and hinges changed to spring loading.

[32,826] 1981 February. Nirvana mechanical components. This consisted of :

. 1 new spring kit (3 springs & 6 grommets),

. 3 large locknuts, 6 small locknuts,

. 5 black chassis bolts,

. 2 motor mounting screws, domes, & nuts allowing it to be positioned with better accuracy.

. 1 motor thrust bearing kit (endcap, spring, ball bearing).

. 1 new drive belt.

. The springs changed from zinc coloured to black.

[38,794] 1982 May Valhalla crystal driven electronic power supply made standard.

[53,000] 1984 Enlarged plinth corner bracing.

[54,101] 1984 June. Sub-chassis strengthening bar epoxy glued instead of spot welded.

[60,383] 1985 August. Cap head screws on bearing housing.

[61,090] 1985 September. Diode modification to Valhalla.

[n/a] 1985 December. Strengthening blocks on corners of plinth.

1986 Suspension springs improved.

[n/a] 1986 May. New clear lid.

[69,161] 1987 March New Formica and MDF armboard.

[n/a] 1987 March New bearing housing.

[69,591] 1987 April New springs.

[70,000] 1987 Bearing improved with better lining material and tighter tolerances. Change to black oil. Suspension springs ground to improved tolerance. Arm board composition improved.

[79,160] New MDF armboard, laminated top and bottom.

[79,700] 1989 Motor thrust pad changed. Valhalla surge guard modification. PCB mains lead (UK).

[81,000] 1989 Harder suspension grommets fitted.

[n/a] 1990 Lingo power supply available as add-on.

[87,047] 1991 Valhalla with 45.

[87,047] motor thrust pad cap added to Lingo models.

[87,206] motor thrust pad cap added to Valhalla models.

[87,672] Introduction of LP12 Basik, Trampolin available.

[87,672] Solid base board replaces hardboard.

[88,950] 1992 Improved top plate fixing.

[90,582] 1993 Cirkus upgrade fitted as standard.

[n/a] 2002 Adikt moving magnet cartridge introduced. Maple plinth introduced adding to existing black, cherry, walnut, rosenut and afromasa options.



Ταυτόχρονα εξελίχθηκαν και οι βραχίονες (Linn Ittok LVII, Ekos ΝΑΙΜ Aro, Graham arm κλπ κλπ) αλλά και διάφορα συστήματα απόσβεσης κραδασμών (trampolin κλπ κλπ).



Αυτό είχε σαν συνέπεια στην πράξη με μην υπάρχει ένα LP12 αλλά πολλά και διαφορετικά και σεδιαφορετικές κατηγορίες τιμών. Αυτό ίσως ήταν και το μυστικό της επιτυχίας του...



Σήμερα 32 χρόνια μετά εξακολουθεί να ταράζει τα νερά του hifi...
 

costas EAR

Δόκτωρ ΔιαXύσιος
Editor
Μηνύματα
51.096
Reaction score
124.650
εξαιρετική δουλειά, μπράβο σε όλους!

Να συμπληρώσω πως το πρώτο 801 δεν ήταν ανάκλασης χαμηλών αλλά ακουστικής ανάρτησης. Εποχή του θρυλικού 808....
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Spica TC -50/60

Το αντίπαλο δέος του LS3/5a στις ΗΠΑ.Κυκλοφόρησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80. Μικρό αλλά θαυματουργό και με τιμή στην εποχή του περί τα $500. Αρχικά βγήκε με την ονομασία TC-50 αλλά προς το τέλος η Spica το παρουσίασε με το νέο όνομα TC-60.




Χρησιμοποιούσε ένα tweeter θόλου 1ίντσας και ένα woofer 6,5 ιντσών που προερχόταν από την AUDAX. Ήταν τύπου ακουστικής ανάρτησης με κεκλιμένη την εμπρόσθια όψη. Η διακύμανση της εμπέδησης ήταν από τα 3,7ohm μέχρι τα 15ohm. Μέγιστη προσλαμβανόμενη ισχύς τα 100w. Η απόδοση της συχνότητας τώρα δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Στα χαμηλά άρχιζε να πέφτει κάτω από τα 70Hz ενώ στις υψηλές είχε μια μικρή κλίση προς τα κάτω μετά τα 14khz.

Τι το έκανε όμως τόσοσαγαπητό σοτυς κύκλους των audiophiles??? Τα φοβερά του μεσαία και η ακόμα καλύτερη απόδοση της φάσης, που σε όλη την κρίσιμη περιοχή των μεσαίων (300Hz - 5kHz), τόσο η φάση όσο και η απόκριση, ήταν σχεδόν flat. Το crossover τώρα ήταν πρώτης τάξης Butterworth (6dB/octave) και τα υλικά ήταν όχι άριστης ποιότητας αλλά ταιριασμένα ένα-ένα με εξαντλητικές μετρήσεις.

Το TC 50 είχε καταφέρει να κοντράρετε με ηλεκτροστατικά και μαγνητοστατικά στην καθαρότητα και στην απόδοση. Το ταίριασμα του ζεύγους ήταν επίσης εκπληκτικό. Κάθε ζέυγος είχε διαφορές της τάξης των 0.5db . Φυσικά δεν ήταν τέλεια. Υπήρχαν 2 βασικά προβλήματα. Τα χαμηλομεσαία (150hz-300hz) ήταν αρκετά μαλακά , ενώ μεταξύ 5.5khz και 8khz περίπου υπήρχε μια κοιλιά στην απόσκριση. Το μόνο που μπορούσε να κάνει κάποιος ήταν προσεκτικό ματσάρισμα με τον ενισχυτή, και προσοχή στην τοποθέτηση στον χώρο. Η σκηνή που δημιουργούσαν ήταν αρκετά πλατιά και με βάθος (αν και κάπως περιορισμένοι από την έλλειψη των χαμηλών).

Τώρα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Η σκηνή συναγωνιζόταν τα panel και η απόκριση των χαμηλών του ήταν σαφώς καλύτερη από το LS 3/5a. Aν λογαριάσουμε και τα πολύ καλά μεσαία έχουμε ένα πολύ καλό ηχείο τόσο για τα λεφτά που κόστιζε όσο και για την εποχή του.

Το τέλος ήρθε άδοξα όταν η Audax στμάτησε να κατασκευάζει τα μεγάφωνα του TC-50. Συγκρινόμενο με τα σημρινά ηχεία σίγουρα θα ακουγόταν αργό και κάπως γλυκό αλλά σίγουρα ήταν ένα από τα καλύτερα της εποχής του. Στο e-bay κάνει θράυση όταν παρουσιάζεται αφού πολλοί το θέλουν για το δεύτερο σύστημά τους....

Το κακό είναι ότι αν πάθουν κάτι δεν επισκευάζονται λόγω α) έλλειψης μονάδων β)λόγω έλλειψεις των σχηματικών του crossover (ο κατασκευαστής είχε σβήσει τις τιμές των υλικών)
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Spendor BC1



Άλλο ένα θρυλικό ηχείο από την Αγγλία...
Η Spendor ιδρύθηκε την δεκαετίας του '60 από το ζεύγος Spencer και Dorothy Hughes. Το όνομα της το πήρε από τα μικρά ονόματα των ιδρυτών της. Ο Spencer δούλευε στο διάσημo εκείνη την εποχή τεχνικό τμήμα του BBC.



To BC1 ήταν ουσιαστικά το πρώτο ηχείο της νεοσύστατης τότε εταιρίας. Επίσημα κυκλοφόρησε το 1969 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90. O λόγος που σταμάτησε η κυκλοφορία ήταν ότι δυστυχώς σταμάτησε η παραγωγή των μεγαφώνων που χρησιμοποιούσε.


Η οικογένεια των ηχείων της Spendor....

Η μονάδα των χαμηλών ήταν η πρώτη μονάδα μαζικής παραγωγής με κώνο από πλαστικό, kai tο tweeter ήταν το Celestion HF1300. Αργότερα προστέθηκε ακόμα ένα tweeter το Coles 4001G και το ηχείο έγινε 3δρομο. Δυστυχώς οι μονάδες αυτές σταμάτησαν να κατασκευάζονται κι έτσι ότι χαλάει δυστυχώς αχρηστεύετε (Η spendor μπορεί μόνο να προνηθεύσει woofer για τα μοντέλα από το '82 και μετά και διαφράγματα μόνο για το HF1300).



Όπως και τα περισσότερα κλασσικά ηχεία έχει παραχθεί σε πολλές παραλλαγές. Έτσι εκτός του αρχικού έχουμε:

• BC1 STD [also known as 3way or MK2 version]

• BC1 Germany

• BC1 Special Edition

• BC1 69 [replica of the original 2way version]

• BC1 Mk3

• BC1Active [different models and versions]

• BC2 [an former »power« version of the BC1]


To BC1Mk3


O ενισχυτής του ενεργού BC1Mk3


To BC1/69


To tweeter της Celestion


To crossover του BC1/69


To crossover του BC1/3

Γρήγορα το BC1 καθιερώθηκε ως studio monitor και ήταν η πρώτη επιλογή των μουσικόφιλών της εποχής. Η δύναμή του ήταν τα μεσαία του αλλά είχαν διατυπωθεί κάποια παράπονα για τα πρίμα του (είχε ένα μιικρό ανέβασμα στα 12KHz και μετά μία απότομη πτώση). Σαν φορτίο ήταν εύκολο. Η ευαισθησία του ήταν περί τα 85db.


διάγραμμα εμπέδησης του BC1/3


Το BC1/3 λυμένο...


ξανά το tweeter της Celestion


Ένα ανακατασκευασμένο BC1/3
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301


Ίσως ο πιο διάσημος ενισχυτής στην Μ.Βρετανία, και σίγουρα το πρώτο mass selling προϊόν στην ιστορία του HiFi. H ιστορία του ξεκινά το 1948. Ο ενισχυτής με το όνομα QUAD (Quality Unit - Amplifier Domestic) ήταν προϊόν της Acoustical Manufacturing Company, η οποία αργότερα άλλαξε το όνομά της σε Quad μιας που ο ενισχυτής της ήταν πιο γνωστός από την εταιρία που τον κατασκεύαζε....

Το 1952 παρουσιάζετε η δεύτερη -και πιο γνωστή- έκδοση του ενισχυτή με το όνομα QUAD MkII , o oποίος έμεινε σε παραγωγή πάνω από 20 χρόνια και πούλησε συνολικά περίπου 140.000 κομμάτια!!!



Το χαρακτηριστικό που τον διαφοροποιούσε με τον ανταγωνισμό ήταν το μικρό του μέγεθος, αλλά και η εξαιρετικά προσεγμένη κατασκευή του. Χρησιμοποιούσε τα εντελώς απαραίτητα υλικά, προσεκτικά τοποθετημένα στον χώρο κάτω από τις λυχνίες.



Από λυχνίες χρησιμοποιούσε δύο πεντόδους EF86 από την Mullard στο αρχικό στάδιο και στο τελικό στάδιο ΚΤ66 από την GEC που έδιναν 15watt. Είχε επίσης paper in oil πυκνωτές στην τροφοδοσία και στην γέφυρα ανορθόσεως μία λυχνία GZ32 από την Mullard (αργότερα την GZ34). Ο ενισχυτής (όπως και πολλοί άλλοι της εποχής) δεν έχει διακόπτη ενάρξεως... Όσο είναι συνδεδεμένος στο ρεύμα είναι ανοικτός!!!



Εξωτερικά οι ενισχυτές είχαν γκρί βαφή και ένα ταμπελάκι που ανέγραφε το όνομα του ενισχυτή και το serial number του.



Η σχεδίαση του ενισχυτή είναι με δύο στάδια και χρειαζόταν στην είσοδο περίπου 1,5V για να μας δώσει τα 15w στην έξοδο. (για αυτό χρειαζόταν ενεργό προενισχυτή)

Αναμφίβολα ο QuadII ήταν ένας από τους καλύτερους ενισχυτές της εποχής και για πολλά χρόνια συντρόφευε κυρίως τα ηχεία της Quad μαζί με τους προενισχυτές και τον δέκτη τις εταιρία.

Σήμερα η Quad κυκλοφορεί μία παραλλαγή με την ονομασία Quad II-forty και παρόμοια εμφάνιση με τον αυθεντικό, χρησιμοποιώντας όμως άλλες λυχνίες και με διαφορετικά υλικά.



Τεχνικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Quad II-forty
* Power Output 40 watt
* THD @ 700 Hz 0,2% @ 40 watt, 0,02% @ 1 watt
* Residual hum and noise <1 mW
* Frequency response 5Hz - 100 kHz ( -3 dB @ 1 watt)
* Damping factor 20 @ 700 Hz reffered to 8 Ohm
* Power consumption 180 W maximum
* Loudspeaker taps 4 ohm and 8 ohm
* Valves 2 x 6SH7 input, 2 x KT88 output, 1 x SU4 rectifier
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
YAMAHA NS 1000



Στα μέσα της δεκαετίας του '70 που την αγορά μονοπωλούσαν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι κατασκευαστές ηχείων έσκασε σαν βόμβα στην αγορά το YAMAHA NS 1000.
Από την πλευρά της Yamaha το ηχείο αυτό ήταν μια άσκησητεχνολογίας. Ο ανταγωνισμός ως τότε χρησιμοποιούσε κώνους από χαρτί ή από πλαστικό. Η Yamaha Παρουσίασε έναν mid θόλου από βυρρήλιο. Η δε διαδικασία κατασκευής ήταν η εναπόθεση εξαχνωμένου βυρρηλίου σε ένα υπόστρωμα αλουμινίου. Το όλο εγχείρημα ακούγετε πρωτοποριακό ακόμη και σήμερα!

Το mid αυτό συνδιασμένο με ένα woofer και ένα tweeter (Το οποίο κατασκευαζόταν με την ίδια τεχνική με το mid, αλλά το υπόστρωμα ήταν από χαλκό και αμέσως μετά την κατασκευή θερμαινόταν για να λιώσει και να αφαιρεθεί. Το τελικό βάρος του θόλου ήταν λιγότερο και από αυτό ενός ροδοπέταλου!!! ) έδωσαν ένα αυαίσθητο ηχείο, που μπροστά του όλα τα υπόλοιπα εκείνη την εποχή έμοιαζαν ξεπερασμένα...Η σχεδίαση ήταν κλειστής καμπίνας με Q=0.5 (υπερκρίσιμη απόσβεση στις χαμηλές) Αμέσως εκτιμίθηκε από τους επαγγελματίες (κυρίως στα μικρά αλλά και σε πολλά μεγάλα studio) που το έκαναν το βασικό τους εργαλείο.

Φυσικά για την εποχή τους δεν ήταν φθηνά (ακόμη και σήμερα πωλούνται πανάκριβα σαν μεταχειρισμένα) αλλά είναι από τα λίγα ηχεία της εποχής με τόσα προτερήματα μαζεμένα. Ακόμη και σήμερα λίγα ηχεία μπορούν να συγκριθούν στον τομέα mid-high με τα NS 1000.

Η αχίλλειος πτέρνα τους ήταν το crossover και το woofer που δεν μπορούσαν να ματσάρουν μεε την ανώτερη ποιότητα του mid και του tweeter. Συγκεκριμένα οι δύο εξασθενητές για την στάθμη του rweeter και του mid έχουν κατα καιρούς κατηγορηθεί από πολλούς. (όπως και οι ελατηριωτοί σύνδεσμοι για τα ηχεία) . Το ίδιο και ο συνδιασμός woofer και καμπίνας. Το Q ήταν πολύ χαμηλό και έδινε την αίσθηση υπερβολικού ελέγχου στα χαμηλά αλλά και περιορισμένης απόκρισης...
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
AudioLab 8000A



Το απόλυτο φετίχ του νέου χαϊφιντελίστα από τα μέσα της δεκαετίας του 80 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 90. Ο ενισχυτής πασπαρτού, που τα έκανε όλα, είχε καλό ήχο και απόλυτα συμφέρουσα τιμή. Αυτός που καθιέρωσε την κατηγορία των μέσης τιμής ολοκληρωμένων ενισχυτών...



Technical Specifications
• 60w/ch Integrated Amplifier
• Toroidal power transformer
• 6 line level inputs and 3 tape loops
• MM and MC phono inputs. Headphone jack
• Phase compensated tone control system with by-pass switch
• Automatic fault protection & muting
• On-Off switching of 2nd set of speakers
• Power amplifier input jacks
• Low source impedance pre-amp output

O 8000Α υπερκάλυπτε τις ανάγκες του μέσου χρήστη. Είχε αρκετές εισόδους - εξόδους, είσοδο για φωνογραφικές κεφαλές MM και MC, έξοδο για ακουστικά, επαρκή ισχύ (60w), έξοδο για 2 ζεύγη ηχείων, ρυθμιστικά τονικότητας, και το κυριώτερο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε σαν προενισχυτής είτε σαν τελικός σε μια μελλοντική αναβάθμιση του συστήματος.

Στην πορεία του η Audiolab απρουσίασε 3 διαφορετικές εκδόσεις, τον 8000Α , τον 8000Α ΜkΙΙ, και τον 8000AMkIII. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ο απόλυτως άρχοντας των ολοκληρωμένων εισχυτών. Ο συνδιασμός του με τα ηχεία της EPOS ES11 και ES14 ήταν ο κλασσικότερος συνδιασμός ενισχυτή-ηχείων για τους νεοεισερχόμενους στο hifi.

Φυσικά με τον καιρό άρχισε να δείχνει την ηλικία του, μιας που με την παρουσία του ανέβασε πολύ τον ανταγωνισμό των εταιριών για την κυριαρχία στην κατηγορία του. Κι ενώ ηχητικά παρέμενε από τους κορυφαίους ο ανταγωνισμός (Arcam, Cyrus, Roksan κλπ) προσέφερε ευκολίες όπως τηλεχειρισμό που ήταν πρωτόγνωρα για αυτή την κατηγορία τιμής.

Η Audiolab φυσικά απάντησε με τον 8000Q ό οποίος αν και βασιζόταν στο κύκλωμα του 8000Α ήταν πιο μίνιμαλ σε δυνατότητες (αλλά τηλεχειριζόμενος) και με καλύτερα ηλεκτρονικά τμήματα

• 60w/ch Integrated Amplifier
• Microprocessor control
• 5 user selectable operating modes
• Remote control of input, volume & muting
• Toroidal power transformer
• 6 line level inputs and 3 tape loops
• External processor loop
• Power amplifier input jacks
• 2 low source impedance pre-amp outs
• Automatic fault protection & muting


Audiolab 8000S

Παρράληλα κυκλοφόρησε και μία πιο απλή έκδοση (με χαμηλότερο κόστος) με την ονομασία 8000LX.

• 60w/ch Straight Line Integrated Amplifier
• Toroidal power transformer
• 6 line level inputs and 3 tape loops
• Headphone jack
• Automatic fault protection & muting
• Power amplifier input jacks
• Low source impedance pre-amp output



Δυστυχώς όμως η αγορά της Audiolab από την TAG σήμανε το τέλος και των ενισχυτών της σειράς 8000. Οι νέοι ιδιοκτήτες της TAG (το IAGroup) ανακοίνωσαν ότι βρήκαν τις αποθήκες της TAG γεμάτες με ενισχυτές Audiolab που η TAG σταμάτησε από την κυκλοφορία, και όλο και κάποιοι ψίθυροι υπάρχουν ότι θα ξανακυκλοφορήσουν στην αγορά οι θρυλικοί Audiolab.

Ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι λίγα μηχανήματα ήχου θα μπορούσαν να κοντράρουν στην αγορά άνα τηλεχειριζόμενο 8000Α!!!
 

Μηνύματα
4.496
Reaction score
2
Πραγματικά με άφησες άφωνο με όλα αυτά που είδα και διάβασα. :D

Που τα ανακάλυψες βρε θηρίο?
Εδω μέσα κρύβονται πραγματικοί θησαυροί.
Εχω και μια μικρή παρατήρηση,καλοπροαίρετη πάντα,ότι δεν έχεις κάνει μια αναφορά για μία απο της μεγαλύτερες Εγγλέζικες εταιρείες,την KEF,εταιρεία η οποία είχε πρωτοποριακές ιδέες για την εποχή της,(το πρωτο ηχείο που κατασκευάσθηκε με την βοήθεια υπολογιστή,το 105),και πως ακόμη πούλαγε τα σχέδια και τα μεγάφωνά της σε κίτ. :)

Θέλω να πιστεύω,ότι θα υπάρξει και συνέχεια,γιατί μας κακόμαθες. :wink:
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
σιγά - σιγά θα ανεβούν κι άλλα...

Φυσικά όποιος έχει κάτι δικό του έτοιμο μπορεί να το ανεβάζει...
 

Σπύρος Μπλάτσιος

Διακεκριμένο μέλος
Μηνύματα
15.897
Reaction score
301
Rotel RCD-965BX



Το CD player που κατέκτησε τις καρδιές όλων των μουσικόφιλων στα μέσα της δεκαετίας του '90!!!

Το 1992 το CD ως μέσον είχε κλείσει περίπου μία δεκαετία ζωής αλλά οι περισσότεροι μουσικόφιλοι το αντιμετώπιζαν με σκεπτικισμό. Η ποιότητα του ήχου σίγουρα δεν ήταν τόσο τέλεια όσο υποσχόταν η Philips και η "ψηφιακίλα" απωθούσε πολλούς από την αγορά των CD players.



Εκείνη την εποχήν λοιπόν η Rotel από την μία και η Marantz από την άλλη παρουσίασαν κάποια μηχανήματα που κατάφεραν να ικανοποιήσουν τον μέσο μουσικόφιλο. Μιλάμε για το θρυλικό Rotel RCD-965BX. Το 965 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η Rotel είχε παρουσιάσει 2-3 χρόνια νωρίτερα τα 855 και 865 τα οποία είχαν κάνει αίσθηση αλλά το 965 ξεπέρασε οτιδήποτε είχε κυκλοφορήσει μέχρι τότε. Το 965 χρησιμοποιούσε Bitstream DAC του 1 Βit (όπως και τα ανταγωνιστικά Marantz) και ήταν αυτό που έκανε την διαφορά στον ήχο. Τα DAC των 16bit ακουγόταν πολύ σκληρά στααυτιά του μουσικόφιλου (ίσως έφταιγε το σφάλμα κβαντισμού). Η χρήση των Bitstream ουσιαστικά απογείωσε την ποιότητα του ήχου.



Δεν ήταν ιδιαίτερα φθηνό αλλά ούτε και πανάκριβο και έβαλε νέα όρια στην ποιότητα της αναπαραγωγής του CD στην κατηγορία του.



Οι κριτικές όλων των περιοδικών ήταν διθυραμβικές και η Rotel δεν προλάβαινε να κατασκευάζει και να πουλά τα 965. Φυσικά σύμφωνα με την πάγια τακτική των εταιριών κυκλοφόρησαν διάφορες παραλλαγές του 965BX όπως η 965BX/Discrete και η 965BX/LE/Discrete με διαφοροποιήσεις στην ποιότητα των υλικών αλλά και στο στάδιο εξόδου για την έκδοση Discrete (το στάδιο εξόδου χρησιμοποιούσε διακριτά εξαρτήματα)

Η τιμή του στην Μ. Βρετανία εκείνη την εποχή ήταν (αν θυμάμαι καλά) £300 για την απλή έκδοση ($550 στις ΗΠΑ) , £375 για την Discrete και £425 για την Limited Edition Discete.
To 965 έμεινε στην κυκλοφορία μέχρι το 1996-1997 και αντικαταστάθηκε από το 970ΒΧ αλλά ήδη είχε βάλει πολύ ψηλά τον πήχη της αναπαραγωγής CD. Σήμερα μπορεί να τα βρεί κάποιος μεταχειρισμένα στο e-bay σε τιμές που φτάνουν τις £50 για το απλό μέχρι και £150 για μία από τις άλλες εκδόσεις.
 


Τελευταια Μηνυματα

Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
171.309
Μηνύματα
2.858.049
Members
37.892
Νεότερο μέλος
Nardo
Top