- Μηνύματα
- 51.116
- Reaction score
- 124.694
Η κεντρική ιδέα είναι σωστή, αλλά δε θα πρέπει να εμπεριέχει η ισοστάθμιση το ταργκετ κερβ, κάτι που όμως είναι απαραίτητο.Π.χ. παίζεις μουσική μέσα από ένα πολυκάναλο σύστημα ως downmixed to mono και ηχογραφείς το αποτέλεσμα με ένα μικρόφωνο.
Μετά ξαναπαίζεις τη ΝΕΑ (μονοφωνική) ηχογράφηση και ξαναηχογραφείς το αποτέλεσμα με το ίδιο μικρόφωνο στην ίδια θέση (δεν το μετακινείς, προφανώς).
Και ξανά, και ξανά, και ξανά...
Όποιος επεξεργαστής κατορθώσει να φτάσει τους περισσότερους κύκλους αναπαραγωγής - επανηχογράφησης προτού το αποτέλεσμα καταντήσει σχεδόν αγνώριστος θόρυβος, είναι και ο καλύτερος.
Ο εκάστοτε τρόπος διαχείρισης της υλοποίησης ενός ταργκετ κερβ συνολικής κλίσης 10 ντεσιμπέλ, μπορεί να είναι από καταστροφικός εως διάφανος.
Το ζήτημα είναι να διατηρείται επαρκές δυναμικό εύρος μετά την επεξεργασία, χωρίς επιπρόσθετες παραμορφώσεις, είτε συμπίεσης είτε ψαλιδισμου είτε θορύβων.
Η ιδέα του κύκλου μετρήσεων δίκην αλλεπάλληλων ada μετατροπών όπως στην μετρικ, έχει μεν λογική, αλλά είναι πρακτικά πολύ δύσκολο εγχείρημα, είτε όσον αφορά την θέση του μικροφώνου, είτε όσον αφορά τον τύπο του μικροφώνου, και φυσικά μη ξεχνάς το χώρο.
Οι μετρήσεις ηχείων του Αμίρ, καταρχήν βγάζουν από την εξίσωση το χώρο και την τοποθέτηση του μικροφώνου, είναι 500-1000 μετρήσεις που αποτυπώνουν άριστα τις επιδόσεις ενός ηχείου.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό (διαδρομή του σήματος των τόνων μέτρησης) να εμπλέκεται ένας av πριν το ηχείο, ώστε γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις επιδόσεις του ηχείου, να μετρηθεί εκ νέου το ηχείο, ώστε να αποτυπωθεί ως μείωση της απόδοσης κάθε αλλοίωση στον άξονα του πλάτους και του χρόνου, αλλά και η μετρήσιμη αύξηση των τιμών thd.
Το ιδανικό σενάριο, θα ήταν ένα στημένο πολυκάναλο σεταπ, που να έχει πλήρεις μετρήσεις στη θέση ακρόασης και στις περιξ αυτής θέσεις, και να επαναλαμβάνονται οι μετρήσεις με κάθε αλλαγή av, αποτυπώνοντας όχι μόνο την επάρκεια της αυτοματοποιημένης ισοστάθμισης, αλλά και τις τελικές δυνατότητες του συστήματος, όσον αφορά δυναμικό εύρος και παραμορφώσεις.
Εντάξει, είναι γνωστό πως το αφτί μας δε χαμπαριαζει ιδιαίτερα από παραμόρφωση, διότι αν χαμπαριαζε, τότε θα ήταν αδύνατο να ακούει από λαμπατο (μη γελάς καθόλου), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι επιθυμητή ή έστω άνευ σημασίας η παρουσία αυξημένης παραμόρφωσης.
Είναι πεδίον δόξης λαμπρό η εύρεση ενός διεξοδικου τρόπου μετρήσεων και αξιολόγησης ενός σύγχρονου av processor, και μέχρι τυποποίησης, το αφτί θα είναι σημαντικό όργανο μέτρησης, ως πίθηκοι που είμαστε, διότι δείχνει ανεπάρκεια, η οποία όπου δεν υπάρχει, δεν αφήνει τέτοια περιθώρια..
ΥΓ. Μην ξεχνάμε και τον στόχο του κάθε συστήματος ισοστάθμισης, που καλώς ή κακώς δεν είναι μόνο ένας, άλλο έχει ξεκάθαρο στόχο το σιδέρωμα του πλάτους στη μια θέση, άλλο την ισορροπία στο σύνολο των θέσεων, άλλο δίνει βάση στην χρονική ευθυγράμμιση, άλλο όχι, άλλο δίνει σημείο στόχου χρονικής ευθυγράμμισης κι άλλο όχι, και να μην εμπλακούμε καν στο τι γίνεται στα σαμπ, άλλο χάος. Οπότε η δική σου θέσπιση ανώτερου στόχου δεν ταυτίζεται απαραιτήτως με τους στόχους άλλων χώρων και άλλων αναγκών, εσύ μπορεί να είσαι μοναχοφαης, άλλος να θέλει την αναπαράσταση του κέντρου μιας αίθουσας-θεάτρου, είναι όλα υπό συζήτηση αναλόγως προτεραιοτήτων.
Ακόμα και στο ταργκετ κερβ, η προτεραιότητα μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι κοινά αποδεκτή μια προτεινόμενη κατά Τουλ πτώση 0.9-1 ντιμπι ανά οκταβα, αλλά γιατί να μην έχει δικαίωμα ο κάθε τερματογκαζης να βγάζει επιπρόσθετα +10 ντεσιμπέλ πάνω στην ζώνη χτυπήματος των χαμηλών, και να σε δω μεγάλε πως θα βγάλεις αυτή τη διαφορά στάθμης ασυμπιεστα, ώστε να χτυπάνε τα 135 ντεσιμπέλ με το καλημέρα χωρίς προβλήματα συμπίεσης και παραμορφώσεων.
Ένα ρημαδι απλό tone control που είχε ο παππούς σου στο στέρεο, +10 ντεσιμπελ χωρίς πρόβλημα, μπορείς; Ασυμπιεστα; Δεν είναι καθόλου απλά. Τίποτα δεν είναι απλό.
Οπότε, οι ακραίες θέσεις της αναγκαίας από τον χρήστη ισοστάθμισης, είναι ένα άλλο μανίκι που θα πρέπει να μπορεί να γίνεται αναίμακτα.
Last edited: