Ο αρχοντας!

[Gebreselassie]

Re: Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Μου θυμίζει το μάθημα της λογοτεχνίας στο σχολείο που μας ρωτούσε ο καθηγητής τι είχε στο μυαλό του ο ποιητής...
Μπορεί να μην είχε τίποτα, αλλά εμείς έπρεπε να αναρωτιόμαστε και να είχαμε δέκα διαφορετικές απόψεις για ένα θέμα που πιθανόν να μην είχε καμιά απάντηση. Σε κουβέντα να βρισκόμαστε.
Καταλαβαίνω να είναι κάτι διφορούμενο ή έμμεσο, αλλά το να προσπαθώ να "κατασκευάσω" κάτι που δεν υπάρχει καταντά βαρετό.:136:

Πολύ σωστή παρατήρηση.
Προσπαθούμε να προσαρμόσουμε στον δικό μας ψυχισμό, ένα έργο που εκ των πραγμάτων εκφράζει τον ψυχισμό μόνο του δημιουργού του. Μάλιστα το κάνουμε και χαιρόμαστε, νομίζοντας ότι μπήκαμε στο κεφάλι του ή ακόμη χειρότερα, ότι του μοιάζουμε. Και όταν μιλάμε για καψουροτράγουδα του πωπού, άντε να πάει στο διάολο. Όταν μιλάμε για πιο σημαντικά πράγματα τι γίνεται;

...

 

[Maria Pentagiotissa]

Επειδή είπες ότι θα το σκεφτείς, πριν απαντήσεις αναλογίσου και το εξής: Ο Τσαϊκόφσκι ήταν αδερφή του κερατά. Νομίζεις ότι αυτό μειώνει με κάποιον τρόπο το τεράστιο έργο του; Φαντάζεσαι να ήταν αδερφή ο Στράτος; Θα εξακολουθούσαν κάποιοι να αναφέρονται σε αυτόν ως "άρχοντα"; :126:

...

Μια πραγματικά μεγάλη καλλιτεχνική παρουσία μπορεί να ξεπεράσει τους στιγματισμούς. Αλλά πρέπει να είναι πραγματικά μεγάλη.
Ας μην ξεχνάμε ότι η ελληνική μουσική ευτύχησε να πλουτίσει από έναν τεράστιο συνθέτη, που τα τραγούδια του ακούστηκαν σ' όλον τον κόσμο και βρίσκονται ακόμα μέσα στο μυαλό του καθενός μας περιμένοντας την πρώτη ευκαιρία για να τραγουδηθούν. Ο συνθέτης αυτός ήταν κατά δήλωση και παραδοχή του ομοφυλόφιλος, αλλά σίγουρα όχι αδελφή... Η ειδοποιός αυτή διαφορά είναι που χαρίζει τον τίτλο κύριος.

 

[Gebreselassie]

Έχεις δίκιο Μαρία. Γι αυτό και λέω συνεχώς ότι το έργο δεν πρέπει να συγχέεται με την προσωπικότητα ή την ζωή του καλλιτέχνη. Γι αυτό και οι χαρακτηρισμοί πάσης φύσεως είναι άστοχοι και άσκοποι.

...

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Μια πραγματικά μεγάλη καλλιτεχνική παρουσία μπορεί να ξεπεράσει τους στιγματισμούς. Αλλά πρέπει να είναι πραγματικά μεγάλη.
Ας μην ξεχνάμε ότι η ελληνική μουσική ευτύχησε να πλουτίσει από έναν τεράστιο συνθέτη, που τα τραγούδια του ακούστηκαν σ' όλον τον κόσμο και βρίσκονται ακόμα μέσα στο μυαλό του καθενός μας περιμένοντας την πρώτη ευκαιρία για να τραγουδηθούν. Ο συνθέτης αυτός ήταν κατά δήλωση και παραδοχή του ομοφυλόφιλος, αλλά σίγουρα όχι αδελφή... Η ειδοποιός αυτή διαφορά είναι που χαρίζει τον τίτλο κύριος.

Για να πω το μεγαλο κριμα μου Μαρια,
ναι ετσι ειναι, μεγαλος, ο πρωτος κλπ αλλα...να...πως να το πω...
καθε φορα που τον ακουω κατι με χαλαει...

 

[Gebreselassie]

Re: Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Για να πω το μεγαλο κριμα μου Μαρια,
ναι ετσι ειναι, μεγαλος, ο πρωτος κλπ αλλα...να...πως να το πω...
καθε φορα που τον ακουω κατι με χαλαει...

:114::114:

...

 

[xfader]

Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Γι αυτό και λέω συνεχώς ότι το έργο δεν πρέπει να συγχέεται με την προσωπικότητα ή την ζωή του καλλιτέχνη. Γι αυτό και οι χαρακτηρισμοί πάσης φύσεως είναι άστοχοι και άσκοποι.
...

Άστα Νίκο... αυτά που λες είναι μεγάλη κουβέντα.
Προσπαθώ αρκετά, λόγω επαγγέλματος, να είμαι αντικειμενικός με τους καλλιτέχνες, αλλά όταν έρχονται στη μέση τα πολιτικά δε μπορώ να κρατηθώ. Έχω "μισήσει" πολλούς κουλτουροκαλλιτέχνες γι' αυτόν τον λόγο... :138:

 

[el_diablo]

Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Έχεις δίκιο Μαρία. Γι αυτό και λέω συνεχώς ότι το έργο δεν πρέπει να συγχέεται με την προσωπικότητα ή την ζωή του καλλιτέχνη. Γι αυτό και οι χαρακτηρισμοί πάσης φύσεως είναι άστοχοι και άσκοποι.

...

Κανονικα ετσι θα επρεπε να ειναι.Και αν δεν συμβαινει ειναι επειδη ορισμενες πτυχες της προσωπικοτητας του καλλιτεχνη , πραξεις του η θεσεις του υπερβαινουν τα προσωπικα ορια ανοχης που εχουμε θεσει απεναντι σε καποιες καταστασεις.

Ενας μεγαλος αριθμος καλλιτεχνων εχει παραδεχτει η δεν κρυβει καν οτι κανει χρηση ναρκωτικων.Μιλαω για το διεθνες στερεωμα γενικοτερα.Καποιοι αλλοι υπηρξαν πχ υποστηρικτες φασιστικων καθεστωτων ,ομοφυλλοφιλοι η κατηγορηθηκαν για παιδεραστια.
Ο καθενας μας ξερει αν και ποσα απο τα παραπανω ειναι σε θεση να συγχωρησει..

 

[vastsar]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Ανδρεα να ΣΕ κανω μια ερωτηση? Εαν ο Στρατος δεν ηταν κυριος η αρχοντας η γενικα δεν ειχε καποιο τιτλο θα σου αρεσαν λιγοτερο τα τραγουδια του? Ειναι απαραιτητο να μπαινουμε στην προσωπικη ζωη των καλλιτεχνων και να βλεπουμε εαν συμφωνουν με τα ηθικα προτυπα τα δικα μας να τους δινουμε καποια εξτρα μπονους σαν καλλιτεχνικη αξια? Εαν ναι τοτε "ζητω οι παπαρατσι" που μας ενημερωνουν για τα προσωπικα τους. Ετσι σε λιγο ολοι θα παιρνουμε ενα φαναρι και θα λεμε ζητειτε ηθικος καλλιτεχνης. Προσωπικα πιστευω οτι ολα ξεκινανε απο το γεγονος οτι μας αρεσει να βλεπουμε επωνυμους που να ταιριαζουν σαν χαρακτηρες στα γουστα μας, αυτο ομως ειμαι σιγουρος οτι αντικειμενικα δεν τους προσφερει τιποτα παραπανω σαν καλλιτεχνες. Το ιδιο φυσικα ισχυει και στον αθλητισμο με απειρα παραδειγματα. Υπαρχουν ενα σωρο κακα παιδια που ηταν εξαιρετικοι αθλητες.
Νικο νομιζω οτι δεν αρκει σε καποιο καλλιτεχνη να εχει αρτια τεχνικη φωνη αλλα και να μπορει να παρασυρει το κοινο εκει που αυτο το απολαμβανει. Για παραδειγμα ο Μπομπ Ντυλαν ειχε κακη φωνη και οταν τον ακουσε ο Τζιμι Χεντριξ να ταγουδαει ειπε "αφου τραγουδαει αυτος με τετοια φωνη θα τραγουδησω κι εγω!" Βεβαια τα τραγουδια του Ντυλαν τραγουδηθηκαν στον καιρο του παρα πολυ και ο κοσμος που τον αγαπησε δεν κολησε στα "προσοντα" της φωνης του.

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Ανδρεα να ΣΕ κανω μια ερωτηση? Εαν ο Στρατος δεν ηταν κυριος η αρχοντας η γενικα δεν ειχε καποιο τιτλο θα σου αρεσαν λιγοτερο τα τραγουδια του? .

Θες ειλικρινη απαντηση Βασιλη?
Νομιζω πως ναι!

 

[vastsar]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Ενταξει ρε Ανδρεα αλλα δεν ειναι λιγο τραβηγμενο απο καθε καλλιτεχνη να ψαχνουμε το βιογραφικο του? Βεβαια φανταζομαι οτι αυτο δεν γινεται για ολους οσους ακουμε αλλα επιλεκτικα σε καποιους.

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Ενταξει ρε Ανδρεα αλλα δεν ειναι λιγο τραβηγμενο απο καθε καλλιτεχνη να ψαχνουμε το βιογραφικο του? Βεβαια φανταζομαι οτι αυτο δεν γινεται για ολους οσους ακουμε αλλα επιλεκτικα σε καποιους.

Δεν ασχολαυμαι με βιογραφιες αλλα με την "εικονα" που ο εκαστοτε
καλλιτεχνης δινει, η εαν προτιμας, αυτο που με αγγιζει.

Π.χ. και με ολο τον σεβασμο απεναντι στις προτιμησεις του καθενος
θεωρω πως η συνεχεια του Στρατου εκει που αφορα την νεα γενια
ειναι ο Ρεμμος, ακομα και εαν απευθυνεται σε αλλο κοινο, ακομα και
εαν υστερει σε φωνη του κ.Πλουταρχου....
(ε, ρε τι εχει να γινει τωρα...:137

 

[Myrtw]

Re: Απάντηση: Re: Ο αρχοντας!

Σεβαστά αυτά που λες Μυρτώ.
Να πω κι εγώ, όπως εσύ, την προσωπική μου γνώμη.:107:
Τη λύπη που αναφέρεις και συμφωνώ, εγώ την αντιλαμβάνομαι στα λαϊκά τραγούδια ως μιζέρια.
Ακούω μαύρη μουσική και εκεί η λύπη "βγαίνει" ως μελαγχολία.
Δε μπορώ ν' ακούσω με τίποτα "γκρινιάρικα" reggae και κάποια Rythm & Blues γιατί μου θυμίζουν την ελληνική κατάσταση.:142:
Η διαφορά μου είναι ότι τη μουσική τη βλέπω ως διασκέδαση/χαρά. Όχι ότι δε μπορώ να κλάψω με ένα κομμάτι. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει και με ένα instrumental. Με αγγίζουν οι ήχοι περισσότερο από το βαθύτερο νόημα των στίχων.
Σου έχει τύχει να ακούσεις τραγούδι σε άγνωστη σε σένα γλώσσα και να ανατριχιάσεις;

Αν μου έχει τύχει λέει?!!! Βέβαια! Κάθε φορά που ακούω το "je crois entendre encore", (χωρίς ακόμη να έχω καταλάβει το γιατί) ανατριχιάζω και δεν έχω ιδέα τι λέει. Κάκως που δεν το έχω ψάξει ακόμη.

Θα σω πω και ένα "μυστικό". Ένας από τους λόγους που μάθαινα αγγλικά όταν ήμουν μικρή ήταν για να καταλαβαίνω τα λόγια! Ακούγεται υπερβολικό αλλά λέω αλήθεια. Δίνω μεγάλη σημάσια στα λόγια αλλά μπορεί να ακούσω κι ένα τραγούδι χωρίς να καταλαβαίνω τι λέει και ειλικρινά να με "αγγίξει"!

Τώρα σχετικά με αυτό που γράφεις για τη λύπη στα λόγια και τη μουσική, έχω να πω ότι κάθε λαός εκφράζεται διαφορετικά. Αυτό διακρίνεται μέσα από τους στίχους και τη μουσική σαν ήχο. Ο ήχος μπορεί να έχει επηρρεαστεί και από άλλες χώρες. Το πως εκφράζει κάθε λαός τη μελαγχολία ή τη χαρά ή οποιοδήποτε συναίσθημα, μέσω της μουσικής, σίγουρα διαφέρει. Τώρα το τι είδους μουσικής αντιπροσωπεύει κάθε άτομο ξεχωριστά είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής και προσωπικών βιωμάτων.

Επίμενω πάντως στη άποψή μου ότι τα παλαιότερα ελληνικά τραγούδια (τόνιζω όχι όλα) εξέφραζαν μελαγχολία, όπως γράφεις, (εγώ το λέω λύπη) και όχι μιζέρια.

Για παράδειγμα

"Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά
που άναψες τον καημό μου,
είσαι μικρός και δε χωράς
τον άναστεναγμό μου".

Αυτά τα λόγια δεν πιστεύω ότι φανερώνουν μιζέρια. Υπέρτατο πόνο ναι. Αλλά μιζέρια όχι. Η δε μεταφορά του αναστεναγμού που δεν μπορεί να τον χωρέσει όλος ο κόσμος είναι κατά τη γνώμη μου ανεπανάληπτη.

Μιζέρια θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το παρακάτω

"Φωτιά στα σαββατόβραδα
να μη ξαναγυρίσουν
γι' αυτούς που ζήσαν μοναχοί
να μη ξαναδακρύσουν".

Αυτό είναι μιζέρια!

 

[xfader]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Oκ! Κατάλαβα το σκεπτικό σου.
Ξέρω πάρα πολλά ξένα τραγούδια (γιατί όπως είπα δεν ακούω ελληνικά) απέξω, αλλά στα περισσότερα δεν έχω δώσει σημασία στο νόημα τους. Ειδικά στα αόριστα.
Και επίσης ξαναλέω ότι μουσική για μένα=χαρά!
Καταλαβαίνω τα προβλήματα που μπορεί να είχαν οι συνάνθρωποί μας στο παρελθόν (και στο παρόν), αλλά δε μπορώ να τα ακούω, πόσο μάλλον στη μουσική. Ακόμα όταν κι εγώ είμαι προβληματισμένος ακούω χαρούμενη μουσική για να ξεφύγω, δεν κλαίω τη μοίρα μου με τραγούδια σχετικά με το "θέμα" μου.

Όσο για το τετράστιχο που παράθεσες... άσε καλύτερα...:114:
Οι μισές του λέξεις με "ενοχλούν"!
Για να μη πω για τον συνθέτη.:136:

"Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά
που άναψες τον καημό μου,
είσαι μικρός και δε χωράς
τον άναστεναγμό μου"

 

[vastsar]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Δεν ασχολαυμαι με βιογραφιες αλλα με την "εικονα" που ο εκαστοτε
καλλιτεχνης δινει, η εαν προτιμας, αυτο που με αγγιζει.

Π.χ. και με ολο τον σεβασμο απεναντι στις προτιμησεις του καθενος
θεωρω πως η συνεχεια του Στρατου εκει που αφορα την νεα γενια
ειναι ο Ρεμμος, ακομα και εαν απευθυνεται σε αλλο κοινο, ακομα και
εαν υστερει σε φωνη του κ.Πλουταρχου....
(ε, ρε τι εχει να γινει τωρα...:137

Την "εικονα του" πως την βλεπεις?
Αστειευομαι.
Παντως αν και το ολο θεμα που ανοιξες ειναι και λιγο προσωπικο του καθενος, ωστοσο αποψη μου για τον Στρατο απο το φρασεολογιο που χρησιμοποιουσε δεν με επεισε ποτε οτι πρεπει να εχει τους τιτλους που του επισυναπτουν. Για παραδειγμα τον Τσιτσανη πως θα επρεπε να τον λενε? Η Μυρτω εβαλε και καποια ζητηματα που ειχαν να κανουν και με τον χρονο. Δηλαδη πριν 30-50 χρονια τα θεματα ηθικης ηταν αλιως αξιολογημενα. Οι καλλιτεχνες ηταν πολυ πιο προσεκτικοι απο οτι σημερα. Ο Στρατος οσο τον επερνε δεν αποτελουσε την εξαιρεση, αλλα νομιζω οτι δεν ηταν και ο μπροσταρης που ενδεχομενως θα εδειχνε τον δρομο σε αλλους. Και υπαρχουν πολλα ερωτηματικα γυρω του που και σ αυτη την συζητηση μερος τους μπηκε. Νομιζω οτι υπηρχαν καλλιτεχνες της εποχης του που ηταν πολυ πιο ατοφιοι απ αυτον.

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Όσο για το τετράστιχο που παράθεσες... άσε καλύτερα...:114:
Οι μισές του λέξεις με "ενοχλούν"!
Για να μη πω για τον συνθέτη.:136:

Θα αναγκαστω να συμφωνησω με τον xfader.
Αν και εκτιμω τον συγκεκριμενο ασμα, και τον συνθετη αλλα και τον τραγουδιστη
αυτη η ψευτοκακομοιρια, οπως και η μιζερια αλλα και ο κλαψομ@νισμος
μου την σπανε απαεριριστα.
Ασε που μου θυμιζουν και τις πολιτικες θεσεις του φιλου audiophile 62
και με πιανει το κατι τις....:142:

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Παντως αν και το ολο θεμα που ανοιξες ειναι και λιγο προσωπικο του καθενος, ωστοσο αποψη μου για τον Στρατο απο το φρασεολογιο που χρησιμοποιουσε δεν με επεισε ποτε οτι πρεπει να εχει τους τιτλους που του επισυναπτουν..

Τι ειχε το φρασεολογιο του Στρατου?

Αρκει να σου πω τουτο φιλε μου.
Οι γονεις μου-καποια περιδοδο και λογω Παναθηναικου-εκαναν πολυ
παρεα με το ζευγαρι Δομαζου-Μοσχολιου.
Καθε φορα που ερχοταν η συγχωρεμενη στην παρεα η μητερα μου μας
σηκωνε και μας εστελνε οσο πιο μακρια γινοταν για να μην ακουσουμε
τα γαλλικα.
Αυτο και εαν ηταν στομα!
Το θυμαμαι και κοκκινιζω...:120:

 

[vastsar]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Οταν λεω φρασεολογιο δεν εννοω κατι προστυχο, αλλα αυτο το μαγκικο που το εχουν οι ανθρωποι της νυχτας. Μπορει σε αλλους να ειναι φυσιολογικο αλλα προσωπικα δεν μ αρεσει.

 

[xfader]

Απάντηση: Ο αρχοντας!

Ασε που μου θυμιζουν και τις πολιτικες θεσεις του φιλου audiophile 62
και με πιανει το κατι τις....:142:

Πάω τόση ώρα να το περάσω έμμεσα, αλλά τελικά το είπες πρώτος! :142:

 

[Myrtw]

Re: Απάντηση: Ο αρχοντας!

Oκ! Κατάλαβα το σκεπτικό σου.
Ξέρω πάρα πολλά ξένα τραγούδια (γιατί όπως είπα δεν ακούω ελληνικά) απέξω, αλλά στα περισσότερα δεν έχω δώσει σημασία στο νόημα τους. Ειδικά στα αόριστα.
Και επίσης ξαναλέω ότι μουσική για μένα=χαρά!
Καταλαβαίνω τα προβλήματα που μπορεί να είχαν οι συνάνθρωποί μας στο παρελθόν (και στο παρόν), αλλά δε μπορώ να τα ακούω, πόσο μάλλον στη μουσική. Ακόμα όταν κι εγώ είμαι προβληματισμένος ακούω χαρούμενη μουσική για να ξεφύγω, δεν κλαίω τη μοίρα μου με τραγούδια σχετικά με το "θέμα" μου.

Όσο για το τετράστιχο που παράθεσες... άσε καλύτερα...:114:
Οι μισές του λέξεις με "ενοχλούν"!
Για να μη πω για τον συνθέτη.:136:

Πολλές φορές οι άνθρωποι που είναι στεναχωρημένοι θέλουν να ακούνε μελαγχολικά τραγούδια γιατί υποσυνείδητα είναι σαν ένα είδος "εξαγνισμού", εκτόνωσης.

Πάντως εγώ όταν είμαι στεναχωρημένη δεν ακούω καθόλου μουσική. Δεν ξέρω γιατί αλλά δε μπορώ να ακούσω.

Σχετικά με τα σχόλια στην τελευταία παράγραφο, νομίζω ότι είναι λάθος να το "ψειρίζουμε" το τραγούδι. Τι σημασία έχει ποιος έκανε τη σύνθεση? τη μουσική ή το τραγουδάει? Αν είναι εύηχο και ευχάριστο και αρέσει στον ακροατή τα άλλα κατά τη γνώμη μου περισσεύουν. Γι' αυτό το λόγο και δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα προσωπικά/πολιτικά πιστεύω των δημιουργών και τον εκτελεστών. Έφτιαξαν ωραία μουσίκη/τραγούδι? Μπράβο τους! Για τα υπόλοιπα ας τα κανονήσουν μόνοι τους.

 

[xfader]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο αρχοντας!

Σχετικά με τα σχόλια στην τελευταία παράγραφο, νομίζω ότι είναι λάθος να το "ψειρίζουμε" το τραγούδι. Τι σημασία έχει ποιος έκανε τη σύνθεση? τη μουσική ή το τραγουδάει? Αν είναι εύηχο και ευχάριστο και αρέσει στον ακροατή τα άλλα κατά τη γνώμη μου περισσεύουν. Γι' αυτό το λόγο και δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα προσωπικά/πολιτικά πιστεύω των δημιουργών και τον εκτελεστών. Έφτιαξαν ωραία μουσίκη/τραγούδι? Μπράβο τους! Για τα υπόλοιπα ας τα κανονήσουν μόνοι τους.

Ναι, αλλά αρκετές φορές κάποιοι περνάνε τα επαναστατικά τους "πιστεύω" μέσα στο τραγούδι και δε γίνεται να το κρίνεις αντικειμενικά.