Βινύλιο vs cd (όχι για debate)

[Δημοκηδής]

Το πρόβλημα έγκειται στους νέους του χόμπυ που με βάση τα συνήθη θετικότατα σχόλια αγοράζουν ένα πικαπάκι (συνήθως πρότζεκτ) και μετά το έχουν και κάθεται, δεδομένου ότι η πλειονότητα της μουσικής παραγωγής δεν διατίθεται σε βινύλιο, (ας μην κατατεθούν περί του αντιθέτου απόψεις αν δεν συνοδεύονται από απλές στατιστικές παρατηρήσεις του τύπου ( το τόσο % (πόσο ; λιγότερο από 1%) των νέων κυκλοφοριών διατίθενται και σε βινύλιο). Δεν είναι δυνατόν να είναι κανείς μουσικόφιλος και να περιμένει να συλλέξει τα λιγοστά LPs του Στεφανίδη και των αντιστοίχων.

Για όσους έχουν πρόσβαση σε ικανή δισκοθήκη (άνω των 300-500 κομματιών) ίσως αξίζει να ασχοληθούν με το μέσο. (Και πάντα να θυμόμασθε ότι η πλειονότητα των βινυλίων ελληνικής κοπής των 60ς -70ς 80ς ήταν τρισάθλιας ποιότητας με ανακυκλωμένο βινύλιο στο οποίο επροστίθετο σωρεία ασχέτων αντικειμένων, πχ. ετικέτες, χαρτάκια από παγωτό που μόλις είχε φάει ο υπάλληλος της fabelsound, κλπ).
Όσοι είχαν επαφή με το άθλημα ξέρουν .....

 

[g.kar]

Εχω δύο τρεις δίσκους βινυλίου του Πουλόπουλου και παρά τα τεχνικά προβλήματα της ηχογράφησης η φωνή του ακούγετε μαγική. Καμία σχέση δεν έχει με τις σημερινές ηχογραφήσεις των αστέρεων π.χ. του Fame Story, κ.λ.π.

Αν ακούσατε χθες την Καλομοίρα στην τηλεόραση, που τραγουδούσε και έπαιζε και μία βιόλα, θα καταλάβατε πιστεύω αρκετά πράγματα.
Τόσα πολλά φάλτσα από ένα και μόνο τραγούδι δεν έχω ξανακούσει ποτέ στην ζωή μου.

Κι όμως όλοι ξετρελάθηκαν με την ερμηνεία της.
Αυτά μας πλασάρουν από τα media.

Αυτό επομένως που χάνεται με τα χρόνια είναι η ποιότητα της μουσικής, των μουσικών και των τραγουδιστών. Τα μηχανήματα δεν φταίνε σε τίποτα.

 

[S.E.]

Garbage in , garbage out.

simple!

 

[g.kar]

Σπύρο, μην γίνεσαι υπερβολικός. Δίσκο βινυλίου με χαρτάκια από παγωτό δεν έχω ακούσει.

Αυτό όμως που έχω φάει είναι μήλα που έχουν ραντιστεί με 10 διαφορετικές ορμόνες και 20 φυτοφάρμακα.
Αυτά βλάπτουν και όχι το βινύλιο.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

(Και πάντα να θυμόμασθε ότι η πλειονότητα των βινυλίων ελληνικής κοπής των 60ς -70ς 80ς ήταν τρισάθλιας ποιότητας με ανακυκλωμένο βινύλιο στο οποίο επροστίθετο σωρεία ασχέτων αντικειμένων, πχ. ετικέτες, χαρτάκια από παγωτό που μόλις είχε φάει ο υπάλληλος της fabelsound, κλπ).
Όσοι είχαν επαφή με το άθλημα ξέρουν .....

,

Λόγω προσωπικής πείρας ξέρω ότι την δεκαετία του '60 οι "μεγάλες εταιρίες" δεν χρησιμοποιούσαν ανακυκλωμένο βινύλιο, και οι δίσκοι της εποχής είχαν βάρος αρκετά πάνω από 120gr. Την δεκαετία του '70 άρχισε η χρήση του ανακυκλωμένου και την δεκαετιά του '80 ήταν σχεδόν αποκλειστικη η χρήση του. Επίσης με την πάροδο του χρόνου έπεφτε και το βάρος του δίσκου με αποκορύφωμα τις αρχές της δεκαετίας του '90 όπου οι δισκοι ήταν φοβερά λεπτοί...

από ποιότητα άλλο τίποτα...

 

[ΛΕΥΤΕΡΗΣ 2175]

G.Kar, όσον αφορά τις τιμές που παραθέτεις δεν είναι καλές. Τις κεφαλές τις διαθέτει έως και 30% φτηνότερα τόσο η Ηχοέκφραση όσο και τα παληκάρια της στοάς Φέξη.

 

[g.kar]

ΟΚ Λευτέρη. Ευχαριστώ.
Τα παληκάρια της στοάς Φέξη είναι μήπως κάποια από τα 40 ?

 

[ΛΕΥΤΕΡΗΣ 2175]

Η αλήθεια είναι πως καμιά σαραντάρα παληκάρια είναι μαζεμένα εκεί κάτω αλλά προτίμησε αυτά του "Κοσμά" και δεν θα χάσεις...

 

[S.E.]

g.Kar η στοά Φέξη δεν είναι στην Λειβαδιά.

 

[kostas]

Το συγκεκριμενο μαγαζι, σε γενικα πλαισια ειναι ακριβο. Οι Denon γενικα δεν ειναι ακριβες, αλλα με τα ταχυδρομικα θα σου ερθει πιο ακριβα. Ειναι απο τις λιγες περιπτωσεις που αξιζει να αγορασεις απο Ελλαδα.

 

[Lemarchand]

Ναι, δεν είναι στην Λιβαδειά τα παλικάρια. Στην Ομόνοια είναι. [blur]ΠΡΟΣΟΧΗ[/blur]

:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Το βινύλιο μου αρέσει περισσότερο σαν άκουσμα. Δεν μιλάω για σωστό (μπορεί ναι,

μπορεί όχι). Παρ' όλα αυτά δεν με βλέπω να αγοράζω ποτέ πικάπ διότι δεν έχω ούτε

έναν δίσκο και γιατί βαριέμαι το τσούκου τσούκου(αλλαγή πλευράς, προσοχή πολύ

κλπ κλπ). Νοσταλγός και ρομαντικός της εποχής του βινυλίου δεν μπορώ να είμαι

διότι είμαι νέος τελευταίας κοπής . Πάντως ούτε με άλλα φορμά εκτός από σι-

ντι βλέπω να ασχολούμαι γιατί δεν βλέπω διαρκή υποστήριξη από την βιομηχανία και

γιατί το κόστος θα είναι υψηλό. Εάν γίνει κράτος ποτέ λέμε τώρα το SACD το απλό

σιντάκι θα πέσει κατακόρυφα οπότε τότε θα είναι ευκαιρία να βγω για ατελείωτα

ψώνια ΜΟΥΣΙΚΗΣ πλέον. Στο κάτω κάτω εάν υπάρχει διαφορά προς το καλύτερο σε

μουσικά terms των νέων ψηφιακών μέσων πράγμα για το οποίο δεν έχω πειστεί

ακόμη πόσο καλύτερα να είναι πια...??? ΙΜΗΟ πάντα...

 

[g.kar]

Οταν έρθει η ώρα θα κληρονομήσεις και πικάπ και πολλά βινύλια.
Μπορεί τότε να κοστίζουν και μια περιουσία.

Τα CDs να δούμε, που μαζεύεις και θες κάθε μέρα χατζιλίκι, να μου πεις τι θα τα κάνεις τότε !!!

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

g.kar,με κάλυψαν οι προηγούμενοι.
Οι κεφαλές της DENON,είναι πραγματικά τίμιες για τα χρήματα που κοστιζουν,αλλά και η ΚΙΝΟΤΕΧΝΙΚΗ που τις αντιπροσωπεύει,είναι σοβαρή και σωστή εταιρεία.

 

[kostas]

Εγω θα ελεγα οτι οι Denon σε σχεση τιμης-αποδοσης, δε παιζονται. Εχω την DL-110 δυο χρονια, την ειχα αγορασει 100 ευρω. Ειναι κορυφαια κεφαλη, την προτεινω ανεπιφυλακτα.

 

[nikosxeng]

προσωπικα "προτιμω" το βινυλιο..

απλως ο ηχος αναλογικο φαινομενο..

δεν θελω να πιασουμε την φυσικη τωρα..

ηθελα να αναφερω κατι προσωπικο..
το οποιο δεν ξερω τι να πω..
να παω στον Χαρδαβελλα;;.

καποιοι δισκοι που δεν μπορω με τπτ να τους
ακουσω σε πικαπ (καπως καλο..)
πχ. Κατσιμιχαιοι, pink floyd..
και που αν ακούσω πχ ολο το LP,
χαλιεμαι ανελεητα εως να πεσω στη θαλλασα..

ΕΝΩ στο CD (παλι σε καλα μχνμτ)..
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΩ ΠΟΛΥ ΑΝΕΤΑ!!!!..

δεν ξερω τι να πω τι να τραγουδησω..

απο αυθυποβολη..
απο συνδεση με παλια που ακουγα LP..
απο υπαρξη καποιας διαφορας..

thats all.. any comment..

 

[Κυρίτσης Ευάγγελος]

Η σύγκριση μεταξύ βινυλίου και cd ήδη δεν είναι ούτε κυρίαρχο θέμα ούτε δίλημμα. Δεν είναι τα μέσα που θα μας συντροφεύουν στο μέλλον, οι επενδύσεις και η έρευνα για τα cd σταμάτησε (για τα βινύλια έχει σταματήσει εδώ και καιρό), αντίθετα ipod και τα συναφή είναι στο επίκεντρο της τεχνολογίας και της εξέλιξης (όχι φυσικά χωρίς λόγο).Υπάρχουν πολλές ενδείξεις που δείχνουν που θα παέι το πράγμα. Δηλ. α. Η κατοικία γίνεται όλο και πιο ακριβή και συνεχώς μειώνονται τα δωμάτια που μπορείς να αγοράσεις (άρα το σαλόνι είναι και καθιστικό και γραφείο κλπ άρα χώρος για πλήρες ανεπτυγμένο σύστημα δικάναλο και πολυκάναλο γιοκ).
β. Η οικονομική κατάσταση όλο και χειροτερεύει ή πλέον το εισόδημα πρέπει να διανεμηθεί και σε άλλα αγαθά ή υπηρεσίες (π.χ. fitness, γυμναστήριο, έτοιμη διατροφή σε λίγο, συμπληρωματική εκπαίδευση, εκδρομές κλπ) άρα συμπύκνωση των μέσων και φθηνά κοστολόγια (άρα ψηφιακός ήχος και φυσικά διανομή streaming, θα φύγουν οι διανομείς απο την μέση και το κόστος θα πέσει αλλά φυσικά θα σηκωθεί η ανεργία).
γ. Η εκπαίδευση σήμερα είναι προσανατολισμένη στην πληροφορία και την ταχύτητα διακίνησης της και όχι στην φιλοσοφική γνώση, έτσι ο υπολογιστής καθίσταται ο διαχειριστής-ελεγκτής όλων των υλικών αγαθών της οικίας. Ακόμη και η αλλαγή δίσκου στο πικάπ θα θεωρείται χάσιμο χρόνου και πληροφορίας που κοστίζει.
δ.΄Έλλειψη πραγματικού ελεύθερου χρόνου για την διάθεσή του σε προσωπική ευχαρίστηση (με κέφι και ηρεμία για αξιολόγηση διαφορών που πολλές φορές επηρρεάζονται απο την προσωπική μας διάθεση).
ε. Οι αποτυχημένες παρουσιάσεις νέων formats, παρά τις επενδύσεις και την έρευνα που κρύβονται απο πίσω.
στ. Οι τεχνολογίες της ψηφιακής εποχής και η εξέλιξή της (δορυφορικό internet, adsl, κλπ) σε ποιόν απαυθύνονται;
Πιστεύω ότι το βινύλιο και το cd θα παραμείνουν σαν ακριβή απόλαυση κάποιων ρομαντικών και φυσικά αυτών που θα μπορούν να διαθέσουν χώρο και χρήμα.
παρεπιπτόντως Κε Τσαρουχά, το cd, dsd, dvd-audio, δεν είναι της εποχής (και πολύ περισσότερο δεν αντιπροσωπεύουν την εξέλιξη) έχουν ξεπερασθεί και σταμάτησε η εξέλιξή τους αρκετά χρόνια πριν. Η εξέλιξη είναι η συρρίκνωση (συγνώμη συμπίεση), ότι και αν σημαίνει αυτό (εγώ το παρομοιάζω με την κασέττα και το αντιγραμμένο
Και απο πότε το cd είναι η πρόοδος ή ο αντικαταστάτης του βινυλίου; βολική εξέλιξη και ποιό εργονομική ναι; πιθανώς και ποιό φθηνή το δέχομαι αλλά ποιό αληθινή θα μου επιτρέψετε να έχω τις αντιρρήσεις μου (πρώτα το διαλύουμε και μετά προσπαθούμε να το ξανακολλήσουμε αλλά με όχι όλα τα κομμάτια αλλά τα κυριότερα και πάντα πλέον περιγράφουμε δεν έχουμε το αυτούσιο). Σήμερα υπάρχει η εμπειρία και η ωριμότητα και των δύο formats, οπότε η σύγκριση με ανοιχτό μυαλό μπορεί να αποδείξει την αλήθεια.

 

[Gebreselassie]

παρεπιπτόντως Κε Τσαρουχά, το cd, dsd, dvd-audio, δεν είναι της εποχής (και πολύ περισσότερο δεν αντιπροσωπεύουν την εξέλιξη) έχουν ξεπερασθεί και σταμάτησε η εξέλιξή τους αρκετά χρόνια πριν. Η εξέλιξη είναι η συρρίκνωση (συγνώμη συμπίεση), ότι και αν σημαίνει αυτό (εγώ το παρομοιάζω με την κασέττα και το αντιγραμμένο
Και απο πότε το cd είναι η πρόοδος ή ο αντικαταστάτης του βινυλίου;

Αγαπητέ Ευάγγελε, η εξέλιξη για εμάς τους χομπίστες του ήχου, έχει πάντα δύο πλευρές.
1. Το επόμενο παίζει καλύτερα του προηγούμενου.
2. Εμπορικά ποιό περπατάει από εδώ και στο εξής.

Κυριάρχο θέμα συζήτησης για τους audiophiles πάντα ήταν το Νο 1. Πέταξε κανένας τους δίσκους του επειδή εφευρέθηκε το ipod και δεν το ξέρω? Τα ψηφιακά format, ναι αντιπροσωπεύουν την εξέλιξη και φυσικά δεν είναι ξεπερασμένα (με βάση το Νο1. Αν τα είχες σπίτι σου τουλάχιστον για μια δεκαετία άκουγες από σκληρούς δίσκους ή sacd ή dvd audio και τα βαρέθηκες είναι άλλο. Αλλά δεν νομίζω... έτσι?

Και προς θεού κάπου είπες ότι σταμάτησε η εξέλιξή τους ως μέσα. Κάθε μέρα που περνάει βγαίνουν 17 καινούριες τεχνολογίες που εφαρμόζονται σχεδόν άμεσα στα ψηφιακά. Ποιός σου τα είπε αυτά βρε φίλε?
Μήπως είδε κανείς ένα νέο cdp (ονόματα δεν λέμε) που αφού διαβάσει από το transport πάει σε ένα buffer, μετά σε έναν άλλον buffer, μετά σε έναν άλλον buffer και μετά το ακούς, με κάτι ρολόγια περίεργα και με μετρήσιμο jitter 90 ns, μέγεθος εξωπραγματικό από την απαρχή του format?....

Στην αρχική μου τοποθέτηση είπα πολύ απλά το εξής. Η εξέλιξη των ψηφιακών είναι απαγκιστρωμένη από το μέσο εγγραφής μουσικής και αυτή είναι η μεγάλη μαγεία του. Και με την λογική ότι πρόοδος είναι ότι κινείται προς τον σωστό δρόμο, τότε ναι τα ψηφιακά ήταν η πρόοδος του βινυλίου που δεν σταμάτησε ποτέ και γι αυτό πρέπει να θεωρούμε εαυτούς τυχερούς.

Από την άλλη, τι μας νοιάζει ρε παιδιά αν λέγεται βινύλιο ή cd ή hard disk? Η audiophile πλευρά μας κανονικά δεν θα έπρεπε να αντιδρά. Επειδή όμως μας ενδιαφέρει περισσότερο το πως παίζει από το τι παίζει, χεστήκαμε για το που πάει ο κόσμος (mp3 κλπ) και αυτό το αποδεικνύουμε κάθε μέρα, τόσο οι αναλογικοί που δεν λένε να πετάξουν τα βινύλια, όσο και οι ψηφιακοί που δεν λένε να πετάξουν τα σιντιά τους.

Δεν είμαστε ωραίοι τύποι τελικά?

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Η τεχνολογία των ψηφιακών,δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ.
Αλλο εάν θέλουν να αλλάξουν το όνομα.

Ομως ούτε και το βινύλιο θα σβήσει,διότι πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα "ψάχνονται" με το διαφορετικό.
Μην έχουμε όμως την ψευδαίσθηση,ότι και το πικάπ δεν αναβαθμίζετε συνεχώς απο τις εταιρείες που ασχολούνται με αυτό,φτιάχνοντας καλύτερη στήριξη και με λιγότερες τριβές άξονες για το πλατό,καλύτερους κινητήρες αλλά και πειραματίσμούς με την μάζα τα υλικά και την τελική στήριξη.
Ακόμη με το να αλλάζουν την γεωμετρία των βραχιόνων,αλλά και την βελτίωση των κεφαλών.

 

[Αντώνης K.]

Ας πω και εγώ ορισμένες σκέψης που μου έρχονται στο μυαλό. Το βινύλιο πέθανε. Αν κυκλοφορεί έστω και σπάνια κάποιο album αυτό κατατίθεται σαν φόρος τιμής στην μνήμη του.

Το cd είναι κλινικά νεκρό εδώ και αρκετά χρόνια έδωσε ότι ήταν να δώσει μάθαμε πολλά πράγματα για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ψηφιακού ήχου και περιμένουμε την ώρα που η δισκογραφικές εταιρίες θα το βγάλουν από τον αναπνευστήρα.

Dvd audio & sacd. Πέθαναν επάνω στην γέννα. Παρουσιάσθηκαν σε λάθος εποχή, μια εποχή που οι κατασκευαστές dvd video έψαχναν τρόπους για πολλαπλασιάσουν την χωρητικότητα του δίσκου για χάρη της ποιότητας εικόνας και ήχου, ( HD dvd & blue ray) τα δύο format audio έμοιαζαν όταν παρουσιάστηκαν να είναι κολλημένα 10 χρόνια στο παρελθόν.

Το άμεσο μέλλον που αφορά την εικόνα υψηλής ευκρίνειας (HD dvd & blue ray) είναι πιστεύω συνδεδεμένο άμεσα και με την ποιότητα του νέου format ήχου σε ότι αφορά την χωρητικότητα τον νέων δίσκων.

 

[Αντώνης Χατζηκωνσταντής]

Προσωπικά, πιστεύω, ότι τα πάντα θα είναι ως πηγη ένας σκληρός δίσκος στο μέλλον.
Όλη η μουσική μας βιβλιοθήκη, θα χωρέσει σε αυτόν-ους και θα την κουβαλάμε πάντα μαζί μας.

Αυτό που με φοβίζει, είναι η ποιότητα αποθήκευσης, συμπίεσης και στο τέλος η συνήθεια ακρόασης ενός καθαρά ψηφιακού, συμπιεσμένου ήχου με απώλεια την ποιότητα.

Το HiEnd, ούτε τότε θα πεθάνει, γιατί θα βγούν οι εταιρίες και θα πουλάνε το νέο σούπερ ντούπερ μπαφεράκι-ρολογάκι ή ότι άλλο προκύψει έως τότε για να βελτιώσει το σκληρό μας, δίνοντας τροφή σε εμάς, να διαφωνούμε, συμφωνούμε, αντιλέγουμε και εκείνες να οικονομάνε χοντρά με μικρό κόστος παραγωγής και υψηλό κόστος κτήσης!

Μήπως και με το cd, αυτό δεν έγινε/ γίνεται?