Νέες αξιόλογες κυκλοφορίες/επανεκδόσεις σε CD/SACD/Blu-ray.

[Prince]

Μία άλλη πολύ σημαντική επανέκδοση, μοναδική στη σπουδαιότητά και ως προς την παραγωγή της (Liited Edition), αποτελεί η κυκλοφορία όλων των ηχογραφήσεων (από το 1992 έως το 2018), που πραγματοποίησε το ιστορικό και εμβληματικό πλέον Κουαρτέτο Εγχόρδων Prazak Quartet στην εξαίρετη εταιρεία Praga Digitals υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του ιδρυτή της Pierre Emile Barbier, ο οποίος απεβίωσε τον Απρίλιο του 2018.
Η ιστορική αυτή επανέκδοση ολοκληρώνεται σε 50 CDs (σε σύγχρονο εξαιρετικό remastering) και περιλαμβάνει απαράμιλλες ερμηνείες του Κουαρτέτου σε εξαιρετικά σημαντικά έργα (πλήρης κύκλος των Κουαρτέτων των Beethoven, Brahms, Schonberg) καθώς και σημαντικών έργων των Haydn, Mozart, Schubert, Schumann, Shostakovich, Borodin, Dvorak, Tchaikovsky κ.α.
Αξίζει να παραθέσω το μικρό εισαγωγικό σημείωμα του μοναδικού ιδρυτικού μέλους που έχει παραμείνει στο Κουαρτέτο μέχρι σήμερα, του βιολίστα Josef Kluson...
"I am very proud to be able to present this boxset, representing as it does the work accomplished during the most intense period of our career. The Prazak Quartet in its early years devoted all its energy to finding its identity, seeking quality of sound, originality of colour, diversity of dynamics, with stylistic unity and precision. As a Czech ensemble it was and it remains the heir to a national tradition. Yet what should not be forgotten is the heart of its repertoire, which comprises equally and to a great extent works of the two Viennese Schools, Haydn, Schubert, Brahms, Zemlinsky up to Schonberg, Berg and Webern."
Για όσους γνήσια ενδιαφέρονται για τη Μουσική Δωματίου αποτελεί πραγματικό απόκτημα.

 

[Prince]

Και ένα μικρό δείγμα του σπουδαίου αυτού Κουαρτέτου στον "δικό" τους Dvorak και στο εξαίσιο "Αμερικανικό" Κουαρτέτο (σε Φα μείζονα).

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Μόλις έφθασε και στη χώρα μας το πρώτο δείγμα της νέας "super hi-fi SACD" επανέκδοσης του πλεόν δημοφιλούς και πλέον εμβληματικού "Δαχτυλιδιού" της Decca με τον Georg Solti και ένα stellar cast της εποχής που ηχογραφήθηκε (1958-1966, "Der Ring des Nibelungen" του Wagner στη μοναδικής ποιότητας, ιστορική πλέον παραγωγή του αείμνηστου και μοναδικού John Culshaw).
Η νέα αυτή επανέκδοση τιτλοφορείται...The Golden Ring και έχει γίνει, για άλλη μία φορά...fully remastered from a completely new set of high-definition 24bit 192kHz transfers of the original master tapes...με αποτέλσμα να ακούγεται το "Δαχτυλίδι" αυτό όντως καλλίτερα από ποτέ...
Ως...appetizer, η Decca κυκλοφόρησε ένα μονό CD με μερικές από τις πλέον σημαντικές σκηνές του γιγαντιαίου αυτού έργου (π.χ. Ride of the Valkyries, Magic Fire Music, Forest Murmurs, Siegfried's Funeral March).
Ηχητικά πρόκειται για ένα απίστευτο θαύμα ακρόασης, με τη μεγαλύτερη ακρίβεια, απίστευτα αληθοφανή dynamics, εκπληκτικό soundstage και εξαιρετική πιστότητα στις φωνές.
Η τιμή του συγκεκριμένου μονού CD είναι αρκετά ακριβή (όχι και απαγορευτική), αλλά αξίζει πλήρως τα λεφτά του.
Το πρόβλημα θα έλθει με τη εμφάνιση του όλου κύκλου των τεσσάρων κολοσσιαίων έργων στην ολότητά τους (οι τιμές που δίνονται στο εξωτερικό είναι...αστρονομικές...).
Για τους Wagnerians...it's an absolute must! Αλλά και για κάθε γνήσιο Μουσικόφιλο (με ικανό hi-fi system), συνιστάται ασμένως και με πλήρη ενθουσιασμό.

Το δακτυλίδι ήταν μια μνημειώδης παραγωγή με υπερβολικό κόστος που δεν νομίζω ότι αποσβέστηκε ποτέ από την decca.
Η παρούσα επεξεργασία σε νέο master 24/192 συμφωνώ ότι είναι εξαιρετική. Μην ξεχνάμε όμως ότι η πρώτη εξαιρετική παραγωγή του έργου είχε γίνει σε sacd από την Esoteric παρά το ότι διέθετε χαμηλότερη πρωτογενή δειγματοληψία.
Σε συγκριτική ακρόαση της συγκεκριμένης ηχογράφησης ανάμεσα σε δειγματοληψίες sacd και 24/192 και των ιδίων αποσπασμάτων από τα sacd της esoteric δεν άκουσα κάποια διαφορά στην ποιότητα ήχου. Αν έπρεπε κάποια να κρατήσω ίσως επέλεγα την esoteric.

Δεν μπορώ να κάνω σύγκριση με μια άλλη κυκλοφορία που κυνηγούν οι οπαδοί της υψηλής πιστότητας γιατί δεν την διαθέτω σε ποιότητα sacd. Είναι αυτή που έκανε η ιαπωνική εταιρία sound Stage το 2018. Το ιδιαίτερο είναι ότι έκανε την μεταφορά από τις αρχικές ταινίες που είχαν σταλεί στην Ιαπωνία χωρίς να τις υποβάλει σε restoration όπως έγινε με όλες τις άλλες περιπτώσεις. Το ενδεχόμενο μειονέκτημα είναι ότι παρέμειναν κάποια <hiss and dropouts> της φθοράς που είχε υποστεί το master tape. Η εμπειρία μου από άλλη παραγωγή της Sound Stage σε sacd είναι πολύ καλή σε σχέση με το original βινύλιο.

Προσωπικά προτιμώ , παρότι αρκετά άβολο, τα original βινύλια που έχουν καταντήσει φθηνότερα των επανεκδόσεων αλλά συνεχίζουν να αποτελούν βάση κρίσης οποιαδήποτε νέας κυκλοφορίας .

 

[Prince]

Το δακτυλίδι ήταν μια μνημειώδης παραγωγή με υπερβολικό κόστος που δεν νομίζω ότι αποσβέστηκε ποτέ από την decca.
Η παρούσα επεξεργασία σε νέο master 24/192 συμφωνώ ότι είναι εξαιρετική. Μην ξεχνάμε όμως ότι η πρώτη εξαιρετική παραγωγή του έργου είχε γίνει σε sacd από την Esoteric παρά το ότι διέθετε χαμηλότερη πρωτογενή δειγματοληψία.
Σε συγκριτική ακρόαση της συγκεκριμένης ηχογράφησης ανάμεσα σε δειγματοληψίες sacd και 24/192 και των ιδίων αποσπασμάτων από τα sacd της esoteric δεν άκουσα κάποια διαφορά στην ποιότητα ήχου. Αν έπρεπε κάποια να κρατήσω ίσως επέλεγα την esoteric.

Δεν μπορώ να κάνω σύγκριση με μια άλλη κυκλοφορία που κυνηγούν οι οπαδοί της υψηλής πιστότητας γιατί δεν την διαθέτω σε ποιότητα sacd. Είναι αυτή που έκανε η ιαπωνική εταιρία sound Stage το 2018. Το ιδιαίτερο είναι ότι έκανε την μεταφορά από τις αρχικές ταινίες που είχαν σταλεί στην Ιαπωνία χωρίς να τις υποβάλει σε restoration όπως έγινε με όλες τις άλλες περιπτώσεις. Το ενδεχόμενο μειονέκτημα είναι ότι παρέμειναν κάποια <hiss and dropouts> της φθοράς που είχε υποστεί το master tape. Η εμπειρία μου από άλλη παραγωγή της Sound Stage σε sacd είναι πολύ καλή σε σχέση με το original βινύλιο.

Προσωπικά προτιμώ , παρότι αρκετά άβολο, τα original βινύλια που έχουν καταντήσει φθηνότερα των επανεκδόσεων αλλά συνεχίζουν να αποτελούν βάση κρίσης οποιαδήποτε νέας κυκλοφορίας .

Τα έτη που εργαζόμουν στη Νότιο Κορέα είχα την ευχέρεια να έχω πρόσβαση στις Ιαπωνικές audiophile παραγωγές. Λόγω του πολύ υψηλού κόστους των φυσικών προιόντων της Esoteric, αγόρασα σχετικά λίγες παραγωγές της, μεταξύ των οποίων και ένα κουτί με πέντε Όπερες, αναπαραγωγές σε SACD από τις Decca & DG (Die Zauberflote με τον Solti, Der Freischutz με τον Kubelik, Il Trovatore με τον Serafin, Cavαlleria Rusticana & Pagliacci με τον Karajan). Η αναπαραγωγή αυτών ήταν ιδιαζόντως εξαιρετική αλλά δεν μπορώ να πω ότι, σε όλα τα επίπεδα (dynamics, soundstage, high definition etc.), μου έδινε την εντύπωση αυτού του αποτελέσματος που μου έδωσε αυτό το νέας παραγωγής μονό SACD, με ανάλυση 24/192, της Decca, με τα αποσπάσματα από το..."Golden Ring", όπως το έχουν ονομάσει. Όταν κυκλοφορήσουν όλα τα έργα του "Δακτυλιδιού", θα έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικής αξίας αυτής της αναπαραγωγής. Πάντως, φαίνεται, κρίνοντας και από το ελάχιστο δείγμα του μονού SACD με τα αποσπάσματα, ότι θα πρόκειται για πολύ luxus production...
Σε κάθε περίπτωση, τα SACDs της Esoteric είναι στην Ευρώπη εξαιρετικά δυσπρόσιτα και αρκούντως ακριβά (και αυτά) ως φυσικά προιόντα.

 

[thebest20]

Τουλάχιστον να γίνονται επανεκδόσεις σε παλιές κυκλοφορίες σε SACD γιατί οτιδήποτε νέο κυκλοφορεί είναι εντελώς overcompressed και πολλά νέα ξένα mainstream albums έχουν μπάσο και kick που παραμορφώνουν τον ήχο αλλά και καθόλου υψηλές συχνότητες. Ακόμα και σε βινύλιο που βγαίνουν είναι πολύ overcompressed σαν mp3 και χειρότερα και δεν αξίζει να δώσει κάποιος 40-50 ευρώ για να αποκτήσει ένα βινύλιο πρόσφατης κυκλοφορίας αλλά οι φανς των καλλιτεχνών τσιμπάνε.
Άσχετο αλλά και τα βινύλια που έβγαλε η Panik για πρώτη φορά σε Βίσση και Γαρμπή (Αντίδοτο και Ευαισθησίες) είναι τέρμα overcompressed με αφαίρεση πολλών υψηλών συχνοτήτων, παραπάνω μπάσο και πολύ πιο δυνατή ένταση σε σχέση με τα αντίστοιχα άλμπουμς που είχαν βγει το 1997-1998. και όχι μόνο δεν έχουν κάνει κάποιου τύπου αναλογικό mastering αλλά ούτε καν έχουν κρατήσει τον ήχο της αρχικής κυκλοφορίας του cd. Και έχει 30 ευρώ το Αντίδοτο και 50 οι Ευαισθησίες.

 

[Musicofilos]

Καλά να πάθουν οποίοι πάνε να πάρουν Βίσση κ Γαρμπή σε βινύλιο....

 

[sam74]

Οι Σονάτες και Παρτίτες για Σόλο Βιολί του Bach είναι από τα πλέον κορεσμένα έργα όσον αφορά τις ηχογραφήσεις σχεδόν από κάθε βιολονίστα που σέβεται τον εαυτό του και αντίστοιχες παραγωγές από σχεδόν κάθε εταιρεία. Ως εκ τούτου, είναι φρούδα κάθε ελπίδα για την αναζήτηση "μίας καλής εκτέλεσης". Η θέση μου για τέτοια έργα αναφοράς για όλο το ρεπερτόριο όχι μόνον του οργάνου αλλά ίσως και της Μουσικής per se είναι να αναζητήσει κανείς να αποκτήσει τουλάχιστον μερικές από τις εκατοντάδες παραγωγές που μπορεί να είναι διαθέσιμες.
Μία ερμηνεία που πρέπει κάποιος συλλέκτης, που πραγματικά ενδιαφέρεται για τα έργα αυτά, θα πρέπει να είναι με όργανο εποχής (baroque violin) και αντίστοιχο στυλ παιξίματος. Στην κατηγορία αυτή θα πρότεινα τις εξής ερμηνείες/παραγωγές:
- Η πολύ έμπειρη και πιστά αφοσιωμένη στην περίοδο αυτή της Μουσικής Monica Huggett, στην από το 1996 πολύ ικανοποιητική παραγωγή της τότε Virgin, η οποία επανακυκλοφορεί πλέον από την Erato (στη σειρά Veritas).
- H επίσης πολύ ειδικευμένη και εμβριθώς ασχοληθείσα Amandine Beyer, στην πολύ καλή παραγωγή του 2021 της Alpha.
- Η κλασική πλέον ερμηνεία της σπουδαίας Rachel Podger στην εξαίρετη, "ιστορική" παραγωγή της Ολλανδικής Channel (του 2002).
Από τις πιο "παραδοσιακές" ερμηνείες, οι αρκετά παλαιές δεν με ικανοποιούν κυρίως λόγω των όχι πολυ ικανών παραγωγών τους αλλά και των ιδιαιτεροτήτων τους. Η πιο "safe" και ικανοποιητική για μένα είναι εκείνη του Itzhak Perlman (αρχικά στην τότε ΕΜΙ, τώρα σε πολύ καλή επανέκδοση του 2015 στη Warner).
Πάντως, είμαστε αρκετά τυχεροί που σύγχρονοι σολίστες μας έχουν δώσει μερικές πολύ σημαντικές ερμηνείες, σε εξαιρετικά καλές παραγωγές. Από αυτές επιλέγω μερικές που τις θεωρώ πραγματικά σπουδαίες:
- Christian Tetzlaff, σε εξαιρετική παραγωγή της Φινλανδικής Ondine (του 2017). Λίγο πιο γρήγορος στα tempi του αλλά σπουδαίας μουσικότητας και εκφραστικότητας ερμηνεία.
- Julia Fischer, σε demonstration quality παραγωγή της Γερμανικής audiophile Pentatone (σε SACD του 2005). Τεχνικά, ψυχρά άμεμπτη, ερμηνευτικά ουδόλως ρηχή. Λαμπρός και γεμάτος ήχος.
- Alina Ibragimova, στα υψηλά standards παραγωγής της Βρετανικής Hyperion (του 2009). Μία βιολονίστα ιδιαίτερης ευαισθησίας και εξαιρετικά εκλεπτυσμένου ήχου αλλά και θαυμαστής τεχνικής, σε μία ασυνήθιστα ώριμη ερμηνεία στα μόλις 23 έτη της!
- Λεωνίδας Καβάκος, στην λίαν πρόσφατη εξαίρετη παραγωγή της Sony (Φεβρουάριος του 2022). Ο δικός μας Καβάκος, ώριμος και σοφός, μας προσφέρει μία πραγματικά λίαν ανταγωνιστική ερμηνεία εξαίσιας ευαισθησίας, θαυμαστής ακρίβειας (με ελάχιστο vibrato) και εξαίρετου ήχου.
- Linus Roth, σε δύο μονά CDs σε σπουδαία παραγωγή της Βελγικής Evil Penguin. Για μία πολύ προσωπική αλλά ξεχωριστή ερμηνεία ενός εξαίρετου βιολονίστα, που φαίνεται ότι γνωρίζει και αγαπά τον Bach τα μέγιστα.
- Frank Peter Zimmermann, σε επίσης δύο μονά SACDs (επί του παρόντος έχει κυκλοφορήσει μόνον το πρώτο από αυτά) της audiophile BIS. O Zimmermann αποτελεί έναν από τους πιο "ψημένους" σολίστες του οργάνου, με εξαιρετικό ήχο, εντυπωσιακή τεχνική η οποία, όμως, υπηρετεί, κατά τρόπο μοναδικό, την πιο αισθαντική ερμηνεία των πλέον εμβληματικών έργων του ρεπερτορίου του βιολιού. Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο Zimmermann μας έχει δώσει, μέχρι στιγμής, τις πλέον αξεπέραστα αισθαντικές και εμβριθείς ερμηνείες στις Σονάτες για Βιολί και Πιάνο (ή τσέμπαλο) του J.S. Bach (με τον πιανίστα Enrico Pace, σε Sony, παραγωγή του 2007).
Συγνώμη για το "σεντόνι" αυτό, αλλά για το πλέον κορυφαίο σύνολο έργων του οργάνου αυτού και ένα εκ των σημαντικοτέρων της Κλασικής Μουσικής, με εκατοντάδες ηχογραφήσεις (διαθέσιμες ή μη), ήταν το "λιγότερο" που μπορούσα να παραθέσω, αδικώντας ουκ ολίγους άλλους σπουδαίους σολίστες και αξιόλογες παραγωγές.
Υ.Γ.: H Hilary Hahn έχει ηχογραφήσει τα έργα αυτά, σε δύο διαφορετικά CDs, σε απόσταση 21 ετών μεταξύ τους (το 1997 στη Sony και το 2018 στη Decca!). Σπουδαία σολίστ αλλά άνιση, ως εικός, η ερμηνεία της...Πολύ αργή στα tempi της στο πρώτο της CD (17:47 η Chaconne!).
Y.Γ.: Τέλος, πριν από κάμποσα έτη, είχα την τύχη να συνομιλήσω για λίγο, σε μία συναυλία των Concentus Musicus υπό τον αείμνηστο N. Harnoncourt (στο Βερολίνο), με την Alice Harnoncourt (βιολονίστα και η ίδια, αρχικά πρώτο βιολί στην εν λόγω Ορχήστρα). Μεταξύ των άλλων, τη ρώτησα ποια ερμηνεία στα έργα αυτά του Bach εκτιμά η ίδια. Μου ανέφερε τον συμπατριώτη της, σημαντικό σολίστα ούτως ή άλλως, Thomas Zehetmair, ο οποίος έχει ηχογραφήσει τα έργα αυτά δύο φορές, την πλέον πρόσφατη το 2019, στην ECM. Σπουδαίος και αυτός αλλά ανήκει στους πιο..."ταχείς"...

Καλησπέρα και Καλη Χρονια ,
Υπάρχει κάποια αξιόλογη έκδοση του εν λόγω έργου σε βινύλιο ? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

 

[Prince]

Καλησπέρα και Καλη Χρονια ,
Υπάρχει κάποια αξιόλογη έκδοση του εν λόγω έργου σε βινύλιο ? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Από τη μέχρι τώρα έρευνα που μπόρεσα να κάνω, θεωρητικά υπάρχουν τέσσερις εκδόσεις σε βινύλιο. Και οι τέσσερις πολύ αξιόλογες:
- Julia Fischer στη Γερμανική Pentatone.
- Nathan Milstein στην ιστορική Γερμανική D.G.
- Itzhak Perlman στην πολυεθνική Warner και
- Kyung-Wha Chung πάλι στη Warner.
Από αυτές στην Ελλάδα (και δη στην Αθήνα) υπάρχει μόνον αυτή του Perlman στην πολύ καλή τιμή των 31 Ευρώ. Επίσης, μπορεί να γίνει παραγγελία και αυτή της Chung αλλά σε άγνωστη επί του παρόντος τιμή.
Εάν ενδιαφέρεσαι που μπορείς να αγοράσεις αυτήν του Perlman, γνώρισέ το μου και θα σε ενημερώσω σχετικά.
Καλή σου ημέρα!

 

[Prince]

Αφίχθησαν και εν Αθήναις τα δύο πρώτα μέρη της Τετραλογίας (Das Rheingold & Die Walküre) του "Δαχτυλιδιού των Νιμπελούγκεν" του Wagner, στην ιστορική και εμβληματική ερμηνεία της DECCA, στη μοναδικής εμπειρίας παραγωγή του σπουδαίου John Culshaw και στην stellar (ως προς τους σολίστες) υπερπαραγωγή με τη Φιλαρμονική της Βιέννης υπό τον Βαγκνέριο μαέστρο Georg Solti.
H συγκεκριμένη επανέκδοση, όπως αναφέρθηκε και στις παραπάνω αναρτήσεις, αποτελεί την πλέον εξελιγμένη μορφή SACD, σε HD ανάλυση 24bit/192kHz βασισμένη στις πρωτότυπες στερεοφωνικές two track master tapes. Η παραγωγή της εν λόγω επανέκδοσης είναι super luxurious, σε σχήμα δίσκων βινυλίου, με εξαιρετικά πλούσιο και αναλυτικό booklet και τη σχετική κασετίνα.
Στα "αρνητικά" της όλης ιστορίας είναι, όπως είχα προαναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, το κόστος, το οποίο μάλλον απευθύνεται σε...avid collectors...και σε πολύ πιστούς Wagnerians.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Δύο πολύ ωραίες παραγωγές που άκουσα πρόσφατα προέρχονται από νέους πιανίστες και αποτελούν τις πρώτες τους δισκογραφικές δουλειές.

Από τον Ρώσο Alexey Pudinov άκουσα μια θαυμάσια 2η σονάτα του Brahms. Το cd αυτό περιλαμβάνει επιπλέον Moments Μusicaux του Rachmaninov ένα μινιμαλιστικό του Tjiok (μοντέρνος συνθέτης που αγνοούσα) και άλλα έργα που δεν δίνουν την αίσθηση ενός ποτ πουρί λόγω της υψηλής ποιότητας των εκτελέσεων.Το cd κλείνει με το Prelude & Fuge σε σι ύφεση BWV855a του Bach σε διασκευή του περίφημου Αl. Sioti που νομίζω είχε και ο Gilels στο ρεπερτόριο του.

Το δεύτερο προέρχεται από τον Ουζμπέκο πιανίστα Nuron Mukumi με 18 μινιατούρες του Tchaikovsky που συνέθεσε την ίδια χρονική περίοδο με την 6η συμφωνία. Έργα μικρά για να κερδίσει κάποια χρήματα. Αποτελούν μικρά διαμαντάκια δεμένα μεταξύ τους με την δεξιοτεχνία και εκφραστικότητα του Mukumi.

 

[Prince]

Από τις ουκ ολίγες αξιόλογες νέες παραγωγές, ξεχώρισα δύο που μου έκαναν κάπως μεγαλύτερη εντύπωση και μου έδωσαν μία μάλλον απρόσμενη ικανοποίηση, τόσο σε καθαρά καλλιτεχνικό όσο και συναισθηματικό επίπεδο.
Το πρώτο CD έχει να κάνει με ένα πολύ νεανικό Πιάνο Τρίο, το AOI Trio, αποτελούμενο από τρεις νεαρούς θαυμάσιους Ιάπωνες σολίστες, την βιολονίστα Kyoko Ogawa και τους Yu Ito, βιολοντσέλο και Kosuke Akimoto, πιάνο (από τα αρχικά των επωνύμων τους βγήκε και το όνομα του Τρίο). Στο πρώτο τους αυτό CD, επέλεξαν το Πρώτο Πιάνο Τρίο του Martinu και το κορυφαίο Τρίτο Τρίο του Dvorak, σε φα ελάσσονα. Η ερμηνεία τους ειδικά στο Τρίο του Dvorak είναι...second to none...
Η παραγωγή οφείλεται στη Γερμανική Hänssler και είναι...absolutely first rate.
Το δεύτερο CD αφορά τον Shostakovich και περιέχει δύο από τις Συμφωνίες Δωματίου, που βασίζονται στις μεταγραφές που έκανε ο σπουδαίος (εκλιπών) Ρώσος Μαέστρος Rudolf Barshai. Πρόκειται για την πιο πολύπαιγμένη Συμφωνία που βασίζεται στο Κουαρτέτο Νο. 8, Op. 110 (σε ντο ελάσσονα) και για εκείνη που βασίζεται στο Πρώτο Κουαρτέτο, Op. 49 (σε Ντο μείζονα). Τις ερμηνεύουν εξαιρετικά πειστικά και με ιδιαίτερη λαμπρότητα η Deutsche Radio Philharmonie υπό τη διεύθυνση του ταλαντούχου Φινλανδού μαέστρου Pietari Inkinen.
Για συμπλήρωμα, περιλαμβάνεται και μία εξαιρετική ερμηνεία του Πρώτου Κοντσέρτου για Πιάνο και Τρομπέτα, Op. 35, με δύο εξαίρετους Ρώσους σολίστες, τη πιανίστα Maria Meerovitch και τον Τρομπετίστα Sergei Nakariakov. Η πρώτης τάξεως παραγωγή υπογράφεται από τη Γερμανική SWR Music.
Για το ΑΟΙ Trio βρήκα αυτό το video όπου παίζουν τις δύο τελευταίες κινήσεις του Τρίτου Τρίο του Dvorak σε φα ελάσσονα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Στις σονάτες για βιολί και αρπίχορδο του J.S. Bach έχουμε πλήθος θαυμάσιων εκτελέσεων από επώνυμους ερμηνευτές. Θυμάμαι πόσο μου είχε αρέσει ο Bezuindehut με την Faust. Με την ευκαιρία της νέας ακρόασης ξεσκόνισα και άλλες αγαπημένες εκτελέσεις όπως Podger-Pinnock, Myllova-Dantone, Rachel-Barton, Pine -Vinikour αλλά αυτοί οι δύο άγνωστοι Ισπανοί ήταν θαυμάσιοι και τους αξίζει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Ίσως έχω ακούσει ακριβέστερες, ποιο κοντρολαρισμένες ερμηνείες αλλά , πώς να το πω, αυτή ήταν ποιο <τραγουδιστή> πράγμα που εκτιμώ ιδιαίτερα. Στα υπέρ είναι και ο θαυμάσιος ήχος της Eudora Records που διατίθεται ως και σε ανάλυση DSD 256.

 

[Prince]

Στις σονάτες για βιολί και αρπίχορδο του J.S. Bach έχουμε πλήθος θαυμάσιων εκτελέσεων από επώνυμους ερμηνευτές. Θυμάμαι πόσο μου είχε αρέσει ο Bezuindehut με την Faust. Με την ευκαιρία της νέας ακρόασης ξεσκόνισα και άλλες αγαπημένες εκτελέσεις όπως Podger-Pinnock, Myllova-Dantone, Rachel-Barton, Pine -Vinikour αλλά αυτοί οι δύο άγνωστοι Ισπανοί ήταν θαυμάσιοι και τους αξίζει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Ίσως έχω ακούσει ακριβέστερες, ποιο κοντρολαρισμένες ερμηνείες αλλά , πώς να το πω, αυτή ήταν ποιο <τραγουδιστή> πράγμα που εκτιμώ ιδιαίτερα. Στα υπέρ είναι και ο θαυμάσιος ήχος της Eudora Records που διατίθεται ως και σε ανάλυση DSD 256.

View attachment 278388

H Ισπανική Eudora είναι μία εξαιρετική audiophile εταιρεία. Έχω μερικές από τις παραγωγές της και είναι όλες πολύ υψηλου επιπέδου SACD. Οι ερμηνευτές δεν είναι...household names, αλλά με τέτοιες παραγωγές, ακούγονται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση.
Στις σπουδαίες αγαπημένες ερμηνείες που ανέφερες να προσθέσω και μερικές προσωπικές προτιμήσεις, όλες σε πολύ ικανοποιητικές έως εξαίρετες παραγωγές:
- Mira Glodeanu & Frederik Haas σε Ambronay.
- Stefano Montanari & Christophe Rousset σε Ambroisie.
- Eric Höbarth & Aapo Häkkinen σε Aeolus (SACD).
- Petra Müllejans & Sabine Bauer & Marie Deller σε Bastille Musique.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Όποιος δεν πιστεύει ότι οι Γάλλοι είναι χορευταράδες ας ακούσει αυτό το cd . Οι νύχτες στο Παρίσι- χορευτική μουσική από το Φολί Μπερζερ στην Όπερα. Γαλλική μουσική του 19ου αιώνα με έργα Saint -Saens, Massent,Waterteufel, Gounod, Musard, και το κερασάκι στην τούρτα το Valse Lent από την Coppelia του Delibes.

Συνεργασία του Palazzetto Bru Zane (κέντρο διάδοσης της Γαλλικής μουσικής) με την συνεργασία της ορχήστρας les Siecles υπό τον Xavier Roth. Ευχάριστη μουσική γαλλικής χάρης και γούστου.

 

[Prince]

View attachment 280240

Όποιος δεν πιστεύει ότι οι Γάλλοι είναι χορευταράδες ας ακούσει αυτό το cd . Οι νύχτες στο Παρίσι- χορευτική μουσική από το Φολί Μπερζερ στην Όπερα. Γαλλική μουσική του 19ου αιώνα με έργα Saint -Saens, Massent,Waterteufel, Gounod, Musard, και το κερασάκι στην τούρτα το Valse Lent από την Coppelia του Delibes.

Συνεργασία του Palazzetto Bru Zane (κέντρο διάδοσης της Γαλλικής μουσικής) με την συνεργασία της ορχήστρας les Siecles υπό τον Xavier Roth. Ευχάριστη μουσική γαλλικής χάρης και γούστου.

Οι Γάλλοι έχουν αυτήν τη μοναδική ικανότητα να μεταμορφώνουν το...frivolous σε εμπνευσμένη Μουσική, όπως όντως και το ανωτέρω CD μας καταδεικνύει απερίφραστα και γενναιόδωρα.
Η εταιρεία του Palazzetto Bru Zane το παρακάνει όχι με τη διάδοση μόνον αλλά και την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προαγωγή σχεδόν κάθε πτυχής της Γαλλικής Μουσικής, ιδιαίτερα στην Κλασική και Ρομαντική περίοδο. Η παραγωγή της μόνον στη διάδοση της Γαλλικής Όπερας και του Κλασικού Γαλλικού τραγουδιού έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες κάθε συλλέκτη, αλλά με ουκ ολίγα εξαιρετικά αποτελέσματα, όπως η πολύ πρόσφατη και λίαν ικανοποιητική παραγωγή της εμβληματικής για την περίοδο και τον συνθέτη Όπερα Robert Le Diable, σε μία θαυμάσια και λίαν πειστική ερμηνεία υπό τον έμπειρο στη Γαλλική Μουσική μαέστρο Marc Minkowski.
Τον προσεχή Μάρτιο, η θαυμαστή αυτή εταιρεία ετοιμάζεται να μας "βομβαρδίσει" με ένα σετ 8 CDs (!) και πάνω από 10 ώρες κάθε είδους προγράμματος, προάγωντας τη Μουσική Γαλλίδων συνθετών. Εκατοντάδες ερμηνευτές ζωντανεύουν κάθε είδους έργα μίας πληθώρας γυναικών συνθετών της Γαλλίας, πέραν των κάπως γνωστών (Bonis, Chaminade, Jaell, Boulanger, Farenc) και ουκ ολίγων λιγότερο ή και καθόλου έως τώρα γνωστών. Σίγουρα, ένα must για τους...avid collectors...αλλά και χρήσιμο για όσους ενδιαφέρονται για νέες "αποκαλύψεις", που η Bru Zane φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά να τις προσφέρει...

 

[Prince]

Η εξαίρετη Σουηδική audiophile εταιρεία BIS επανακυκλοφόρησε σε ένα box set 3 CDs τον πλήρη κύκλο των Κουαρτέτων Εγχόρδων του σπουδαίου και άδικα παραγνωρισμένου εκτός της πατρίδας του της Σουηδίας συνθέτη Wilhelm Stenhammar. To set περιλαμβάνει και τα εξι Κουαρτέτα συν το αποσυρθέν από τον συθέτη, εξάιρετο εν τούτοις, Κουαρτέτο σε φα ελάσσονα. Η reference ερμηνεία μας έρχεται από το Κουαρτέτο Εγχόρδων που φέρει το όνομα του συνθέτη, ήτοι το Stenhammar Quartet, η δε παραγωγή είναι first rate audiophile SACD.
Τα έργα αυτά, αν και παραγνωρισμένα, είναι εξαίρετης έμπνευσης και σπουδαίας γραφής, μοναδικά στο είδος τους για τη Σκανδιναβική Μουσική μεταξύ του τέλους της Ρομαντικής περιόδου και των επιδράσεων της αρχής του 20ου αιώνος. Τα έξι αυτά Κουαρτέτα και εκείνο στη φα ελάσσονα γράφτηκαν από το 1894 εώς το 1916.
Και ένα μικρό δείγμα της γραφής και της ερμηνείας από το τελευταίο Κουαρτέτο του συνθέτη σε ρε ελάσσονα.

 

[steliosguitar]

συν το αποσυρθέν από τον συθέτη,

Εχουμε κάνει άπειρες κουβέντες στη παρέα, σολίστες συνθέτες κ δάσκαλοι όλοι τουρλουμπουκι, στο καταποσο είναι πρέπον έργα πού έχει αποριψει ο δημιουργός τους αν πρέπει να βγαίνουν παραεξω.
Κ φυσικά οι απόψεις διίστανται, γίνεται χαμός από επιχειρήματα και από τους μεν κ από τους δε....

 

[Prince]

συν το αποσυρθέν από τον συθέτη,

Εχουμε κάνει άπειρες κουβέντες στη παρέα, σολίστες συνθέτες κ δάσκαλοι όλοι τουρλουμπουκι, στο καταποσο είναι πρέπον έργα πού έχει αποριψει ο δημιουργός τους αν πρέπει να βγαίνουν παραεξω.
Κ φυσικά οι απόψεις διίστανται, γίνεται χαμός από επιχειρήματα και από τους μεν κ από τους δε....

Το συγκεκριμένο Κουαρτέτο σε φα ελάσσονα δεν είναι από τα πλεόν νεανικά έργα του συνθέτη. Το έγραψε μεταξύ του 2ου και του 3ου Κουαρτέτου. Απλά, το απέσυρε από τον επίσημο κατάλογο των έργων του για λόγους που αποδίδονται σε κάποιου είδους "αυτοκριτική".
Το έργο αυτό, πάντως, είχε γίνει δεκτό με επιτυχία από το κοινό, ερμηνευμένο στην πρώτη του εκτέλεση από το τοτε φημισμένο Κουαρτέτο Aulin, το 1898, ενώ οι κριτικοί της εποχής το είχαν δεχτεί με θερμή αποδοχή και ως..."a definite step forward" σε σχέση με τα δύο πρώτα Κουαρτέτα του.
Προσωπικά, το βρίσκω ως ένα εξελικτικό έργο στην πορεία της ανάπτυξης των Κουαρτέτων του και ως ένα έργο αντάξιο των άλλων έξι.

 

[steliosguitar]

Ευχαριστώ.
Οπότε είχε ήδη εκδοθεί...

 

[steliosguitar]

εφτασε στα χερια μου το πολυαναμενομενο σιντι της Ελενας Παπανδρεου, κιθαριστριας διεθνους φημης στη σολιστικη καριερα της, οσο και στη διδακτικη της πορεια μιας και ειναι καθηγητρια στο ΠΑΜΑΚ στην ειδικευση κιθαρας.

αυτο ειναι με εργα-διασκευες Χατζιδακι, στα γνωστα σε ολους κομματια.
το προτζεκτ ειχε ξεκινησει πριν αρκετα χρονια, οταν ο προσωπικος της φιλος Ντιενς της ειχε διασκευασει-συνθεσει δυο κομματια, να τα εχει κυριως σαν μπις στα ρεσιταλ .

εγραψα "διασκευασει-συνθεσει" διοτι δεν ειναι απλες διασκευες οπως εχουμε "συνηθισει" να κανουμε σε τετοιου ειδους εργα στη κιθαρα, αλλα εχουν δεξιοτεχνικες συνθετικες πινελιες που αναδεικνυουν ολα τα ηχοχρωματα της κιθαρας αλλα και σε προχωρημενο βαθμο για οποιον δει τη παρτιτουρα, τεχνικη της.

Δυστηχως ομως το προτζεκτ ειχε μεινει ατελειωτο, διοτι ο Ντιενς μας αφησε νωρις...
αυτο προχωρησε οταν ο ταλαντουχος (και βραβευμενος) κιθαριστης-συνθετης αλλα και μαθητης του Ντιενς στη Γαλλια, Ορεστης Καλαμπαλικης αποφασισε να το ολοκληρωσει, ωστε να αποτυπωθει σε δισκο απο την Ελενα.

τα κοματια οπως προανεφερα εχουν αυτη την συνθετικη πινελια που κανουν να ξεχωριζουν, ωστε να μην ειναι απλοϊκα, αλλα τοσο-οσο ωστε ο ακροατης να μην χανει την ... γνωστη του μελωδια.
ξαφνιαστηκα-γελασα πολυ με την εισαγωγη του καροτσερι....

στο τελευταιο τρακ εχει μπει ενα κομματι του Μπροουερ, επισης διασημου (στη κιθαρα ) συνθετη -καλα δεν εχουμε και πολλους, οπως τα αλλα οργανα , αυτος ισως να ειναι ο πιο γνωστος που εχει γραψει πληθωρα (καλων) εργων αλλα και κονσερτων για το οργανο-.
στο προτζεκτ κολλαει η συνθεση διοτι ειναι επισης εργο πανω σε ενα θεμα του Χατζιδακι, το νανουρισμα. και αυτο το εργο ειναι αφιερωμενο στην ερμηνευτρια.

ο ηχος της Ελενας αψεγαδιαστος, η ηχογραφηση καταπληκτικη στην μπις, η κιθαρα της η Ρομανιλος με μεγαλο δυναμικο ευρος, τα εργα σπουδαια επισης.

προτεινεται ανεπιφυλακτα, και οχι μονον στους γνωστες