Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΗ ΣΕΜΙΝΑ!!

[unforgiven]

Μην το παίρνεις προσωπικά, Εδώ ΕΝΑΣ είναι ο παππούς, και δεν είσαι εσύ.

 

[lakiss51]

Ελα μωρε τι προσωπικα να το παρω! Ξερω ποιον εννοεις παππου αλλα εγω ξερω ΠΟΙΟΣ θα ειναι παππους 100% στις γιορτες! Οποτε τον πονο μου λεω!!!

 

[unforgiven]

Ξερω ποιον εννοεις παππου αλλα εγω ξερω ΠΟΙΟΣ θα ειναι παππους 100% στις γιορτες!

Αν είναι αυτό που φαντάζομαι, με το καλό!

 

[lakiss51]

Σε Ευχαριστω (δεν το φανταζομουνα αλλα ηρθε η... ωρα μου!). Μηπως ασχολεισαι με divx;

 

[unforgiven]

Άντε μπράβο!
Με DivX πολύ-πολύ-πολύ απ' έξω! :? Ρώτησε όμως τι θέλεις και κάποιος χριστιανός θα βρεθεί

 

[Snow Whitty]

Καποιος νεαρος ανδρας απο την Γερμανια ειχε την καλη τυχη να βρεθει σε νυχτερινο μαγαζι της συμπρωτευουσας, οπου τραγουδουσε ο Πλουταρχος.Οταν επεστρεψε,μου λεει:"Δεν εχω ξαναδει τοσες πολλες και ωραιες γυναικες συγκεντρωμενες σ ενα χωρο!!"
Πρεπει ν αναφερω, οτι εκεινη την περιοδο εκεινος εψαχνε τουλαχιστον...Μια!

 

[petert]

Η Θεσσαλονίκη είναι κλασική "φωλιά", πόσο μάλλον και σε μαγαζί που τραγουδάει ο Πλούταρχος.

Και γω γι'αυτό θα πήγαινα, "παρηγοριτής"...ξερογλύφεται το γκομενάκι απο κάτω και μόλις τελειώσει το πρόγραμμα αναλαμβάνεις τα δέοντα...χαχαχα

 

[Gebreselassie]

Η μουσική είναι μια... τέχνη.
Ως τέχνη, εκφράζει κατ’ αποκλειστικότητα τον δημιουργό της και η πικρή αλήθεια είναι ότι όποιοι από αυτούς είναι πραγματικά αφιερωμένοι σε αυτό που κάνουν, δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την άποψή μας επί του έργου τους, παρά το γεγονός ότι άλλοτε προκαλούν τον θαυμασμό μας και άλλοτε την αποστροφή μας. Συνεπώς η απήχηση στο κοινό, οι χρυσοί δίσκοι ή τα βραβεία μ’ έκαψες, δεν αποτελούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο δείγμα ποιότητας της δημιουργίας.

Οποιοσδήποτε άλλος λόγος σύνθεσης – δημιουργίας μουσικής ή τραγουδιών εκτός από την έκφραση του ίδιου του καλλιτέχνη, είναι κάτι που δεν αφορά στην τέχνη της μουσικής. Επιπλέον, ως τέχνη είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να την ακολουθήσει ο καθένας και φυσικά λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να δημιουργήσουν πραγματικά αξιόλογα πράγματα. Οτιδήποτε δεν λειτουργεί από πλευράς καλλιτέχνη με τον παραπάνω τρόπο, παύει να αποτελεί τέχνη, σταματά να υπηρετεί τους σκοπούς για τους οποίους κάποιος δημιουργεί. Έτσι, η ανάγκη του σημερινού star system να δημιουργήσει «επιτυχίες» ή να μιλήσει στις «καρδιές» κάποιων, αυτομάτως εξοστρακίζει τις δημιουργίες τους εκτός πλαισίων μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας και τις τοποθετεί στα προϊόντα προς πώληση. Το τελικό αποτέλεσμα από πλευράς τεχνικής, (ή τέχνης με την ευρεία έννοια), είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει, αρκεί η δημιουργία να είναι εύπεπτη – εύκολα κατανοητή (να μπορεί να ακουστεί και κατά την διάρκεια ενός ντους) και να «κουρδίζει» ευαίσθητες χορδές (ευαίσθητες κατά τα κοινότυπα κλισέ).

Στην προσπάθεια αυτή για κέρδος των επιχειρηματιών της… τέχνης, χρησιμοποιούνται κι άλλα μέσα τα οποία επίσης δεν έχουν σχέση με την μουσική ή το τραγούδι. Κάποιος φίλος βέβαια πολύ σωστά έγραψε κάπου αλλού ότι: «Γι αυτούς που επηρεάζονται και από εξωμουσικά κριτήρια και δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν το έργο από τον άνθρωπο, καλόν είναι να υπενθυμίσουμε πως ο Μπετόβεν ήταν κουφός, ο Σούμπερτ συφιλιδικός, ο Σούμαν τρελλός, ο Σοπέν χασικλής και ο Λίστ sex-maniac». Από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι όλοι μας είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε από το «πρώτο τραπέζι πίστα» την Παπαρίζου και σαφέστατα το μυαλό μας να μην ασχολείται με την σύνθεση ή την ερμηνεία. Αυτό ισχύει προφανώς και με το άλλο φύλο με τους γνωστούς έφηβους και μη τραγουδιστές που κατακλύζουν τα νυχτομάγαζα και την ελληνική δισκογραφία.

Σε ένα νυχτομάγαζο ΔΕΝ μπορείς να ακούσεις μουσική, ούτε να κρίνεις τραγούδια και ερμηνείες. Αυτό είναι κάτι που το star system γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Συνεπώς όλα αυτά ουδεμία σχέση με το άθλημα έχουν. Αποτελούν μια μουσική υπόκρουση που επί της ουσίας έχει τόση σημασία, όση αυτή του γύφτου για την αρκούδα. Η αρκούδα θα χορεύει είτε τραγουδάει ο Πλούταρχος είτε τραγουδάω εγώ, αρκεί να έχει πιεί και καμιά μπουκάλα ή να έχω βγει εγώ στην TV 5-6 φορές.

Τελικά, ο χορός δεν είναι κακός και τα προσωπικά γούστα είναι απολύτως σεβαστά. Το κακό είναι να μπερδεύουμε τα σύκα με τα πορτοκάλια και όλα μαζί να προσπαθούμε να τα εντάξουμε στην κατηγορία της μουσικής. Δεν είναι καθόλου κακό να παραδεχτούν κάποιοι κάποτε, ότι είναι άλλο πράγμα η μουσική και άλλο πράγμα η μουσική υπόκρουση χοροπηδάδικου ή ξενυχτάδικου, κάτι που δηλαδή δημιουργήθηκε γι αυτόν τον σκοπό και φυσικά καλά κάνει και υπάρχει. Το γεγονός ότι το προσωπικό μας γούστο κλίνει προς τα εκεί, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα...

 

[RDoherty]

Πωπω πραγματεία για έναν άφωνο ... 8)

 

[Gebreselassie]

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο σου το τζάμι...

 

[RDoherty]

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, καλά κάνεις και ασχολείσαι με τον Πλούταρχο. Ως δύτης, έχεις μία ειδικότητα στα ψάρια 8)

 

[lakiss51]

[Το γεγονός ότι το προσωπικό μας γούστο κλίνει προς τα εκεί, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα...

Αντιθετα αγαπητε Νικο Τσαρουχα : Οταν το προσωπικό μας γούστο κλίνει προς τα εκεί, σημαινει τα παντα για το ατομο μας. Και δεν εννοω βεβαια μια βραδια χαρας και κεφιου αλλα ΓΟΥΣΤΟΥ.Εγω δεν χορευω αλλα παλαμακια χτυπαω και σιγοτραγουδω με την παρεα μου, ακομη και σε ασματα εκτος μουσικου γουστου μου. Αλλα δεν συνωστιζομαι και δεν ομαδοποιουμαι για χαρη κανενος Πλουταρχου. Κατα τα λοιπα συμφωνω μαζι σου

 

[ak1s]

Η αρκούδα θα χορεύει είτε τραγουδάει ο Πλούταρχος είτε τραγουδάω εγώ, αρκεί να έχει πιεί και καμιά μπουκάλα ή να έχω βγει εγώ στην TV 5-6 φορές.

Ώπα ρε μεγάλε Νίκο, εσύ κι ο Πλούταρχος τέτοια γλύστρα στην πίστα...έβρεξε ή βράχηκε το πάτωμα;

 

[katerinaki]

μπραβο το θεμα μου....οδηγησε σε βαθεις στοχασμους.......

 

[Gebreselassie]

Αντιθετα αγαπητε Νικο Τσαρουχα : Οταν το προσωπικό μας γούστο κλίνει προς τα εκεί, σημαινει τα παντα για το ατομο μας. Και δεν εννοω βεβαια μια βραδια χαρας και κεφιου αλλα ΓΟΥΣΤΟΥ.Εγω δεν χορευω αλλα παλαμακια χτυπαω και σιγοτραγουδω με την παρεα μου, ακομη και σε ασματα εκτος μουσικου γουστου μου. Αλλα δεν συνωστιζομαι και δεν ομαδοποιουμαι για χαρη κανενος Πλουταρχου. Κατα τα λοιπα συμφωνω μαζι σου

Χμ...
Για να συμφωνήσω μαζί σου θα πρέπει να μου απαντήσεις στο εξής:
- Αν μπορούσαμε να κάνουμε τον Μότσαρντ να ξαναπαίξει πιάνο, θα τρέχεις από πίσω του (ως άλλες ρουβίτσες που τρέχουν να δούνε τον ρουβά), για να τον ακούσεις? Κάτι μου λέει πως θα το έκανες…

Οι συμπεριφορές λοιπόν είναι ανεξάρτητες του γούστου και συνεπώς η αισθητική μάλλον παραμένει ανεξάρτητη της παιδείας. Πρέπει να δεχτούμε ότι είναι δυνατόν κάποιος διανοούμενος να σιχαίνεται την λογοτεχνία, όπως πρέπει να δεχτούμε ότι ένας επιστήμονας μπορεί να ακούει ΜΟΝΟΝ… κλαρίνα.

Βασικότερο θέμα για εμένα από αυτό του γούστου, είναι αυτό της αυτογνωσίας.

 

[petert]

Χαίρομαι που ο Νίκος "γύρισε" την κουβέντα γιατί το είχαμε ρίξει στη πλάκα.

Συμφωνώ λοιπόν μαζί του και βέβαιά εύστοχη η παρατήρηση και του Λακις ότι αν όλοι κλινουν προς τα εκεί υπάρχει πρόβλημα.

Και τώρα που το σκέφτομαι το πρόβλημα ίσως να μην απαραίτητα "των καιρών"
Και τον καιρό που έγραφε ο Mozart τα αριστουργήματα υπήρχαν συνθέτες που συνέθεταν εύπεπτα τραγούδια για το λαουτζίκο
Φυσικό είναι ότι αυτό που θα μείνει στην Ιστορία θα είναι το ρεκβιεμ και όχι μια χαζομπαλάντα της εποχής, όπως δεν θα μείνει στην Ιστορία το "Φυσάει βοριάς απο το σπασμένο μου το τζάμι"

Μήπως υπερεκτιμούμαι λιγάκι όμως το ανθρώπινο είδος;
Όταν ο ένας στους 100 φτιάχνει ένα αριστούργημα είτε ζωγραφικού πίνακα είναι είτε μουσικής σύνθεσης πάει να πει ότι και οι υπόλοιποι είναι έτσι; Στην ουσία ένας που την κάνει την τέχνη και άλλος ένας που την καταλαβαίνει. Οι υπόλοιποι 98 είναι για τα μπάζα. Σε όλες τις εποχές...

Άθλιο είδος του ζωικού βασιλείου. Όπως βλέπει κανείς και ιστορικά δεν υπάρχει ελπίδα για το είδος που λέγεται άνθρωπος και φυσικά ελπίδα για τον πλανήτη.

Οι ελάχιστες εξαιρέσεις δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση

Όλοι αρέσκονται στο εύκολο χρήμα, την εύκολη διασκέδαση και δεν ενδιαφέρονται ούτε για την ποιότητα αλλά ούτε και τι αφήνουν πίσω τους (και στα παιδιά τους)

Και αν αφήσω τον ισοπεδωτισμό μου και την πεσιμιστική μου διάθεση να πω και κάτι για την τέχνη.

Για μένα η τέχνη είναι ικανότητα
Σίγα μη βάλω στο ίδιο τσουβάλι μια οχτάφωνη φούγκα του Μπαχ με ένα μινιμαλιστικό κομμάτι που παίζει ένα συνθεσάιζερ μια συγχωρδία για 4 λεπτά και είναι του τάδε γνωστού καταξιωμένου
Ή ένα πίνακα του Θεοτοκόπουλου με τη βλακεία ενός αμερικάνου που έχει κάνει ένα πίνακα με γραμμές κάθετες και οριζόντιες (πραγματικό γεγονός)
Ίσως να έχετε αντιρρήσεις σε αυτό που λέω αλλά αυτό πιστεύω

Κάπου βλέπω το Φοίβο πάνω στο πιάνο του να γράφει 2 νότες στο χαρτί και να λεει "άρε κορόϊδα, τι σας έφτιαξα, πάλι θα τα κονομήσω, το ίδιο ΛΑ μινόρε κομμάτι με λίγο αλλαγμένη μελωδία και θα το φάτε για καινούργιο"

 

[RDoherty]

KATERINAKI, η Σεμίνα είναι χοντρή?

 

[katerinaki]

μα τι με ρωτατε?

ειναι γλυκυτατη γυναικα....ευγενεστατη.....αυτο λεω μονο....

 

[RDoherty]

Τι γιατί σε ρωτάμε? Αφού μονίμως οι κάμερες που την παίρνουν την έχουν μακρόστενη και με μία θολούρα σαν ομίχλη. Λες να είναι σύμπτωση?

 

[petert]

Όλες οι χάλια οι "σπασμένες" βάζουν του σκοτωμού τα φίλτρα
Την τζατζόγρια τη Ρούλα την είδες; Το φίλτρο σε λίγο θα της σβήσει και τη μύτη όχι μόνο τις ριτίδες.
Και φυσικά μην ξεχάσω και την Διδάξασα Ντενίση