Ε, αν φαγωθούν πρόσωπο οι πλάκες, δε θα αφήσουν κενό. Θέλει καναδυό χέρια βάψιμο με υλικό πριν το τελικό βάψιμο, που να αφήνει μικρή ελαστικότητα, ώστε να μη σπάει η σκληρή επιφανειακή στρώση μπογιάς και να απορροφά τις διαστολές των πλακών, αν τις βλέπει πχ τις μισές ήλιος.
. 
. Αν δεν έχουμε επειρεασμο του ήχου από τον πολυεστέρα (σαν συντονισμό π.χ. ή αντανακλάσεις - Μπορεί να λέω και χαζομαρες βέβαια) μου φαινετε μια εξαιρετική ιδέα! Λίγο στο τρίψιμο θα με παιδέψει ελεω φαγούρας αλλά προς τα κάλλη.. Bono, τρομερη η ιδέα σου. 
Ετσι θα χρειαστεί κάποια προεργασία το MDF? Θα πιάσει καλά πάνω του η θέλει κάποιο υλικό σαν βάση ανάμεσα σε ξύλο και πολυεστέρα? . Τώρα αν έχω μεταλλικές επιφάνειες εξωτερικά του ηχείου, όσο ωραίες και να φαίνονται, δεν θα έχω θέμα με χρωματισμούς στον ήχο? Αφου προσπαθώ να μην αφήσω κάποια επιφάνεια χωρίς καμπύλη και κουρμπα για να μειώσω το οτιδήποτε. Ντιζες χωνευτες μου φαίνονται λουκούμι αν όντως χρειάζονται.
Μπορείς κι έτσι το ενοούσα να περάσεις τις καμπίνες μόνο με την πολυεστερική ρητίνη σκέτη χωρίς να βάλεις ύφασμα/ίνες, το έχω εφαρμόσει σε ξύλινο πάγκο εργασίας με εκπληκτικά αποτελέσματα και είναι αθάνατη λύση ανεπηρέαστη από συστολές διαστολές του ξύλου αλλά και υγρασίες. Η προεργασία που χρειάζεται είναι γυαλοχάρτισμα και αστάρωμα του mdf-Όπως είναι οι καμπίνες, πολυεστέρας με το ύφασμα του από πάνω και αφού στεγνώσει, τρίψιμο και μετά βάψιμο.. και αυτό μπορεί να γίνει. Ουσιαστικά θα έχω ίδια ποιότητα βαφής όπως με λάκα αλλά... αθάνατη!
Απλά θέλει ακρίβεια και προσοχή στα ποσοστά ρητίνης/καταλύτη για να στεγνώσει στο χρόνο που πρέπει αλλά να έχει και τη σκληρότητα που πρέπει, κάποιες δοκιμές σε ρετάλια mdf θα ήταν χρήσιμες.
